Alle inzendingen over Wat was/ vergankelijkheid

Wat is de beweegreden tot geloven en de kracht daarvan? Is het in zwakke ogenblikken steunen op de Hoge Macht? Nee, de sterke kern ervan is het besef dat alles wat we kunnen zien en betasten vergankelijk is. Juist het onzichtbare is van eeuwigheidswaarde.

...betekenis van het relaas al veel aan kracht ingeboet. Misschien zijn er nog enkele lezers die hechten aan dat wat was, en juist daar houdt de schrijver van dit stukje zich graag aan vast.

Het Verbeeten Instituut is ongetwijfeld vernoemd naar een arts die zijn sporen heeft verdiend op het gebied van de oncologie en radiologie. In de hal bevindt zich een "lichtkunstwerk" dat mogelijk verbeeldt hoe fragiele, kwetsbare en vergankelijke lichamen hier doorstraald worden door de...

...gewone. Het bruikbare van schoonheid niet door vergankelijkheid aangeraakt. De bezielbare stolling na dwaze momenten van eindeloos lijkende worsteling, wanneer het begrensbare bereikbaar wordt, opeens dat moment van voor de schildersdood. Dan kom ik los uit malaise van medicijnen en het...

Het was in zijn HBS-tijd: de man met het verwoeste gebit en de asgrauwe haardos die zijn schedel als een helm omgeeft, vertelt over de Gouden Droom van geluk die hem nog altijd voor ogen zweeft, die al zijn gedachten in beslag neemt Maar de secondewijzer vernietigt genadeloos en meedogenloos de...

...kruipt nu een worm door me heen,....die niet meer stopt. Ja, de herfst doet wat met me.

...meer naar binnen kijken , naar zichzelf en de vergankelijkheid van alles. Van een oude, kwetsbare man die na een lange tocht door alle seizoenen heen, in de winter van zijn eigen leven was aangeland. Een mens die ondanks zijn toenemende beperkingen gelukkig nog genieten kon van zonnige momenten...

...stroomt onvermoeibaar en murmelt ten eeuwigen dage zachtjes een lied dat vast en zeker gaat over vergankelijkheid en dat de wijkbewoners troost en in slaap wiegt.....

...op de sterfelijkheid. Op de tijdelijkheid en de vergankelijkheid. Op de illusie dat we iets werkelijks kunnen betekenen. Alles wat we zijn zijn reisgenoten tussen de wieg en het graf. Laten we die reis zo onvergetelijk mogelijk maken. Of heb er schijt aan. Alles mag, als het een ander maar niet...

...Hollandse wolkenluchten, de melancholie van de vergankelijkheid aangelengd met een toefje menselijk onvermogen. Ga harde feiten uit de weg, ontwijk het benoemen van de gietijzeren mening, die toch voor ieder ander in te ruilen is. Daarmee geef je het stukje een fatale schouderduw. Nadruk...

In het witte busje, dat de reclameteksten op haar buitenkant draagt, legden we de lange weg naar St.Oedenrode af, terwijl onze blikken rustten op het Brabantse landschap dat voorbijgleed aan onze ogen als het eindige, vergankelijke leven. Ambachtelijk Museum "Hoeve Strobol" verwelkomde ons met...

...achter En iedereen ontkende. [Blz. 38] Vergankelijkheid als hoofdthema maakt lang niet alle gedichten even mistroostig. Robin Veen hanteert vele toonzettingen. Bij grote zeggingskracht. Die hij intoomt en stileert met ambachtelijke middelen. Vaak knap, met kwalitatief acceptabele...

...is weer doodstil. Voor we vertrekken breng ik een laatste bezoek aan het huis, monument van geluk maar ook van vergankelijkheid. Ik neem de pop met het porseleinen hoofd mee naar huis, ze lacht naar me.

...en geest. Het kan een reflectie zijn van de vergankelijkheid van het leven en een uitnodiging om dieper na te denken over de essentie van bestaan. Levenloos is de stilte van het universum, waaruit het leven nog niet is ontwaakt. Levenloos is de rust van een rots die miljoenen jaren...

...me. Ik haal mijn hart op aan mijn geliefde vergankelijkheid en zie allerlei oude bomen en een ongelooflijk weelderige groei van klimop deels over graven en zerken, de paden zijn vrijgehouden. Ik ontwaar kastanjebomen en een toverhazelaar. Het lijkt of deze laatste ook is overleden, echter in...

...noten doen haast pijn omdat de schaduw van vergankelijkheid en afscheid erin besloten ligt. En als je reikt naar de betekenis zijn ze  alweer weggewaaid. Ik rek mijn vingers in nieuwe martelende grepen en zet de versterker een klein stukje open. Buiten buigen de iepen nog vol in het...

...werd uitgemeten met als schijnbaar onvermijdelijke afloop de vernietiging van alles wat mij lief was.....

...echte bloem met zijn gevoeligheid voor tijd en vergankelijkheid een intensere invloed gehad op het humeur van Bjarne, maar deze tijdelijke oplossing bracht nieuwe hoop op voorjaarsdromen. Het beangstigde Bjarne soms dat er zoveel negatieve gebeurtenissen in de wereld gaande waren. Oorlogen,...

...of ik ooit nog regenbogen wil aanschouwen? Fijne waterdruppels, doorweven met het licht van de ondergaande zon. Of ik vliegen kan, zonder vleugels. Bevrijd van iedere last in de mijmeringen van hoe het is geweest. Zou ik er liefde vinden? Verborgen in die eindeloze stilte, enkel verstoord door...

...op haar moeder en is al lang geen Jurkje meer. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de natuur wist wat hij in zo’n geval deed toen hij haar al vroeg tot bloei liet komen.

...de gek. Woorden kunnen nu eenmaal de natuurlijke vergankelijkheid niet doen keren. Het schrijven zal nog wel enkele eeuwen voortduren, maar ik weet nu waarom ik zoveel waarde aan vergetelheid hecht, de waarheid is niet vast te leggen, het leven loslaten is de ware kunst. Zoals Boeddha dat...

...Joyce, Mann, Musil en Proust. Proust wilde de vergankelijkheid van de tijd tot bestendige kunst transformeren. Hij realiseerde dit door het geheugen centraal te stellen, door associatieve patronen van de onbewuste herinnering te centraliseren. Op deze manier verwerkte hij zijn persoonlijk...

...in zijn nieuwste werk.” Het woord “Vergankelijkheid” kwam telkens terug in het artikel, het was duidelijk dat de recensent onder de indruk was van het werk van deze kunstenaar en diens tentoonstelling in Parijs. Bjarne legde het krantenartikel onder de scanner om het te bewaren op...

...beelden, eenzaam lijden om de vergankelijkheid. De nagloed is bezetenheid en verrukking. De afgelopen zomer moet ik Rawie gezien hebben, het was op een boekenmarkt in Amsterdam; of het geen zinsbegoocheling was, dat kan alleen hij weten. Ik zag hem langs de kramen schuiven, op...

...een mens bewust van zowel de schoonheid als vergankelijkheid van het leven. Zo'n gegeven boeit ons doorgaans, net als de zon, de Koperen Ploert, die immer aanwezig, nooit verveelt. Affetti en stupore, ofwel emoties en verwondering overvallen te allen tijde als de gevoelige snaar wordt...

...van beschaving meer. Alles ten prooi aan de vergankelijkheid. Op de grond liggen nog dezelfde oude papieren met geschreven gedichten. Het is me toen niet gelukt om iets moois en vrolijks over het leven van alledag te schrijven. Het is bij probeersels gebleven, altijd op weg, maar nooit naar...

...of geel naar verschrompelen, de geuren van vergankelijkheid, het afscheid van de natuur van het hoogseizoen, het gaf de herfst zijn persoonlijke charme, maar het was de charme van Emma die haar tegelijkertijd van haar voetstuk deed vallen. Donkere wolken zwierven als boze luchtkastelen...

...schreef over niets anders dan de dood en de vergankelijkheid van het leven. Ieder gedicht was een opeenhoping van verdrietige metaforen, aan elkaar gebonden door een gemeenschappelijk thema. Het waren gestileerde gedichten, maar ze wisten de vele lezers te raken, door de diepe emoties die in...

...maar mede-lijden. Medelijden is een gevoel wat bij ons wordt opgewekt door het lijden van anderen, mededogen is een morele factor die door transformatie in onze geest wordt geschapen.Je richten op de verbondenheid met een medemens en je geest in een meedogend en liefde voelende toestand...

...waarom we zo weinig horen van snijbiet is zijn vergankelijkheid. De supermarkten willen er niet aan omdat snijbiet kort houdbaar is. Dat is pas idioot. Snijbiet is niet vergeten, het is de meest genegeerde groente. Ik wil eerherstel voor snijbiet. Onmiddellijk. Snijbiet voor kerst. Hol naar...