Alle inzendingen over Weide Wind Ruisen

...of oud, steeds blijft dat spreken. tekst in proza: Die polderweiden in de zonneschijn vol hoog pluimgras, dat sierlijk en fluisterend heen en weer zwaait in de zachte wind... In vele gedichten, vertellingen en kinderrijmpjes wordt dit naar voren gebracht. Zowel voor jonge als oude mensen...

Communicatie is een toverwoord en schept verwachting. Goede communicatie dient als informatie-elixer, gebracht in heldere taal, just in time, just in place en op waarde geschat. Het geeft voeding, waardering en erkenning. Duidelijke communicatie is een kostbaar goed. Zowel voor zender als...

...goden eensgezind, breekt de zon de wolken, stroomt het water naar de zee, stralen sterren aan de hemel, drijft het licht op de wind over bergen, door de dalen, onderweg naar jou ademt de lucht het vuur wat ons verbindt. Ik kom er aan. Ik kom.

Nu de wind de bomen aan mijn venster in beweging zet en de blaadjes weer vallen, heb ik eindelijk het kaartje verstuurd waarop ik al zo lang geleden je Afrikaanse adres had genoteerd. Het kaartje toont een welige weide met tevreden koeien uit je vaderland en mijn woorden: "in...

...Die suist de hele dag. Nu weet ik zeker dat het ruisen voor een belangrijk deel werd veroorzaakt door de ring rond de stad Groningen. Toen kon ik hem niet zien, maar dus wel horen en nu hoor ik hem duidelijker. Hoewel hij nog steeds onzichtbaar is achter bomen, andere huizen. Zelfs de mensen...

...onmetelijke ruimte, zonder eind. Zachte avondwind strijkt over het soezende bloemenrijk. De ademstroom van het bos heeft dan een nieuwe lucht, smakend naar rinse roomyoghurt, vermengd met zoet bessensap. Die heerlijke geur, geboren op deze weidse plaats van Ulvenhouts Voorbos, treft ook de...

...dan wil ik slapen, eeuwen lang op groene weide. Golvende heuvels met landschappen vol warme kleuren. Vul mijn hoofd met warmte en rust, geef mij groene kleuren, laat me de natuur ruiken, de dauw op het veld, mijn blote voeten nat van het zachte gras. Zo wil ik rusten, mijn hoofd in de...

...zich rimpelen als golven bij elk zuchtje wind, deinend als een zee van natte, gouden, lonkende trossen. Alleen bij valavond, onder de dalende oranje zonneschaduw, gaan hun gele harten verkleuren naar warm oud brons. Ik snuif de lucht in, die doortrokken is van aarde en gras, vermengd met...

...ik liggend op mijn rug naar de wolken staar. De wind vervormt de wolkenmassa tot herkenbare figuren. De reus wordt uiteen gedreven en twee kabouters komen te voorschijn. De ene heeft duidelijk een vrouwenfiguur en de andere is nog niet te determineren. Is het nu echt een objectief beeld dat ik...

...en hield aan tot haar laatste ademtocht. De schelpen rond haar ranke lijf bleven door de meteorologische omstandigheden in een rancuneuze strijd verwikkeld. De ene draaide eromheen, de ander ontkende en de volgende sprak heel misschien de waarheid, hoewel: wat ís waarheid in een woud van...

Tanka Het oude bosveld os vol jonge, wijde hei. Dank aan de schapen, die hier ruime plaats grazen voor het verlangde purper. Prozatekst In het bos bij Strijbeek (Noord-Brabant) waren veel velden met wild gras en grote poelen, ofwel vennen, waar ook wat heide groeide. Al enige jaren...

...en terwijl aan de hemel een stormachtige wind antracietgrijze wolken voortjaagt, komen binnen de senioren samen onder het lamplicht. Het is Quatorze Juillet en de middag zal geheel in Franse sfeer plaatsvinden. Bij een provisorische Eiffeltoren, een replica, mag men poseren voor een foto...

...de winden het bericht van boom tot boom. Winden ruist, langs veld en voren Laat de keizerlijke draken horen Dat de bruidegom niet kan komen Voor het bruidje van zijn dromen Het was de luistervink die Ralf vond. Bij toeval ontmoette hij een soortgenoot die in de dakgoot had gezeten...

...ging, stond het daar. Mijn verhaaltje over de wind was vervlogen tot een hartenkreet. Nu bedenk ik me dan of ik verhaal zal gaan halen. Mijn verhaal als hartenkreet! Zou er een criterium bestaan van de hoeveelheid woorden, voor je het geschrevene een verhaal mag noemen? Ik ga dus nu over...

Een vogel landt niet waar de wind hem brengt, maar gebruikt de wind om hem te brengen waar hij wil....

...werd met klem aangeraden binnen te blijven. Windstoten tot wel 130 km/u deden menig tuinhuisje genadeloos omverwaaien. Toch bleek de totale schade achteraf gezien mee te vallen. Verzekeringsmaatschappijen spreken van een kostenpost van 'nog geen 10 miljoen euro' en hoewel er dagen zijn dat...

...zich met penseel, een ezel en een paar prachtige meiden. Proefde wat van Appel, schilderde de weide en wist ook de grens van de raaf te verbreiden

...door de tsunami. Het is mooi weer, een lichte wind verwaaid de stank en de zon schijnt. ´Ik ben mijn hele familie kwijt´, zegt de jongen, ´al mijn vrienden zijn dood´. Hij kijkt rond. Hij lijkt niet verdrietig. Hij lijkt niets te beseffen. Een luchtfoto. Op een groot plein zijn witte...

...dat dát de sfeer was van mijn geboortejaar, dat tegen die achtergrond mijn wieg gestaan heeft. Hoewel mijn dagboeken twee enorme dozen vullen is heel mijn leven als stof, als wind door mijn handen gegleden; als ijle, ongrijpbare lucht. En, ik weet het, ik trap open deuren...

...op mijn bovenarm, is zelfs de aanraking van de wind te heftig... Ik heb haar mijn arm aangeboden om op te leunen en haar hand steunt hier zwaar op.... Ze leunt zelfs op de grijze, glanzende grafzerken en heeft zelfs de nutteloze ondersteuning nodig van de lieflijke haag waaraan zij zich in...

Als het hard waait, staat er veel wind.

...mijn venster uit op die grasgroene weide, de weide van mijn thuis in de wereld, van het sobere en eenzame thuis dat ik tenslotte vond in deze mysterieuze, wrede, harde en onheilspellende wereld, maatschappij en werkelijkheid waarvan ik eveneens vervreemd ben, waartegen ik letterlijk de...

...maar hij droeg haar niet langer en viel achterover. Hield haar adem in en hoopte, dat de wind haar nog niet wilde hebben vandaag.

...mij bewust van het fenomeen stilte. Van het ruisen van de wind. Ik moet de stilte weer zo nodig opvullen, want prompt begin ik over de iPod-wandeling door dit gebied waarover ik heb gelezen. En dat dat misschien wel leuk was geweest. Ze heeft gelijk: muziek is al overal. Mag het ook...

...leven. Terwijl deze droeve gebeurtenis uw geest doorstroomt, mag u blijmoedig van Vloeiweides pracht genieten."

...luide disco uit een transistor maar alleen het ruisen van de zee. Dit is de tijd voor de pensionados. Dit is eind augustus aan een badplaats bij de Noordzee. Toen ik nog jong was en een strand bezocht, mij tegoed deed aan biertjes en schreeuwend de branding in rende, me vervolgens overgaf...

...door de duinen het strand op. Ik hoorde de wind ruisen. Het leek wel of de wind dit keer bozer was en me waarschuwde. Ik draaide me om en zag een jonge man op me afkomen. Mijn ogen stonden bang en mijn houding was afwerend. De jonge man liep naar mij toe en vroeg: “Ook aan de wandel?” Ik...

Eigenlijk durf ik dat niet, luid krijtend van mij kond doen. Het is zoiets als schrijven met alleen maar hoofdletters, kapitaalvernietigend alles uit de onderkast halend. Schreeuwen bevestigt onvermogen naar discussie, leidt tot one-liners om tegenstanders te vernederen. Lawaai en ruis, de...

...uit over haar toehoorders. Ze oogst een overweldigend applaus en een boeket van oranje bloemen als dank. Buiten het gebouw is de nacht neergedaald over de weiden waar mijn geliefden voor altijd rusten en de gedachte bezielt me plotseling dat mijn bezoek aan de lezing voor mij een soort...

...die mij mijn taske vullen, niet groter dan dat, ik heb niet meer. Herkent u dit, altijd eerst tegen de wind in fietsen, daarna is het zo gemakkelijk om terug te komen.