Alle inzendingen over Weiden

haiku: Het wuivende gras, gedicht, sprookje, jong of oud, steeds blijft dat spreken. tekst in proza: Die polderweiden in de zonneschijn vol hoog pluimgras, dat sierlijk en fluisterend heen en weer zwaait in de zachte wind... In vele gedichten, vertellingen en kinderrijmpjes wordt dit naar voren gebracht. Zowel voor jonge als oude mensen…

Die heerlijke geur, geboren op deze weidse plaats van Ulvenhouts Voorbos, treft ook de kleinere bloeiplaatsen van bosanemonen, die even veel recht hebben om te bestaan.…

Tanka Het oude bosveld os vol jonge, wijde hei. Dank aan de schapen, die hier ruime plaats grazen voor het verlangde purper. Prozatekst In het bos bij Strijbeek (Noord-Brabant) waren veel velden met wild gras en grote poelen, ofwel vennen, waar ook wat heide groeide. Al enige jaren grazen kuddes schapen op die velden. Die dieren zijn…

Proefde wat van Appel, schilderde de weide en wist ook de grens van de raaf te verbreiden…

Op deze schitterende en placide zomerdag, in de zomer van mijn vierenzestigste levensjaar, ver verwijderd en voorgoed vervreemd van de sferen van mijn jeugd, kijk ik vanuit mijn venster uit op die grasgroene weide, de weide van mijn thuis in de wereld, van het sobere en eenzame thuis dat ik tenslotte vond in deze mysterieuze, wrede, harde en onheilspellende…

Over glanzende, bonte weiden, door heel het koele bos fladderen vlinders om opgewektheid rond te strooien. Hun vleugels zijn stille, waaiende briefjes, die verlichtende verontschuldiging melden: "Wandelaars van deze heerlijke omgeving... Denkt u aan de mensen van Nederlands verzet, die hier in oorlogstijd de heldendood vonden.…

Buiten het gebouw is de nacht neergedaald over de weiden waar mijn geliefden voor altijd rusten en de gedachte bezielt me plotseling dat mijn bezoek aan de lezing voor mij een soort "rite de passage" was, waarom weet ik niet.....…

Buiten het gebouw is de nacht neergedaald over de weiden waarop mijn geliefden voor altijd rusten. En de gedachte bezielt me plotseling dat mijn bezoek aan de lezing voor mij een soort 'rite de passage' was, waarom weet ik niet....…

In de vroege herfstmorgen gaat de weide geheel schuil onder dichte, schone nevel. Die witte wereld streelt mijn ogen, vraagt mij om langer hier te toeven, Die grondwolk met vocht drenkt de hele vlakte vol gewassen onder zich.…

De volgende dag hoorde het witte lammetje al van ver dat er iets misging in de weide. Ze rende snel naderbij. Alle lammetjes stonden in een kring, rondom het zwarte lammetje vervelend te doen. Wat is hier aan de hand?, vroeg het witte lammetje dreigend. Wij moeten geen zwart lammetje in onze weide!, treiterde het grootste lammetje.…

In Tilburg Zuid strekken zich nog altijd de grasgroene velden uit waarop wij, scholieren nog, eens, in lang vervlogen tijd, sportten. Een met gras en mos begroeid, breed pad voert naar het gebouwtje met de kleedkamers. In een lange stoet liepen wij eens naar het sportterrein....Daar, op die velden, hanteerde ik de softbalhandschoen en de -knuppel,…

Mijn bezoeker koos voor de wijde, weidse atmosfeer, voor de nachtblauwe hemel, voor de kosmos en het universum...…

Eens wandelde ik met mijn "lusteloze" vriendin door de aangrenzende weiden of plantsoenen en wij vlijden ons in het welige gras.…

Het kaartje toont een welige weide met tevreden koeien uit je vaderland en mijn woorden: "in verbondenheid". Zo is ons afscheid gekomen dat geen afscheid is omdat de gedachten aan onze vriendschap en aan jou me zullen blijven vergezellen.....…

Het is lang geleden; mijn jeugd ontvouwde zich als een bonte waaier en zij toonde mij die landschappen; die zonnige grasgroene weiden; dat klaterende bergbeekje en die welgedane runderen en ook die dorpskapel die op zondagen uittrok en voortmarcheerde. Mijn Lanersbach had ik vóór alles willen weerzien maar het bestaat alleen nog in mijn dromen.....…

Op de grasgroene weiden die als het ware omlijst worden door een regiment van boomstammen en die uitnodigen tot spel en plezier, tot picknick en barbecue, dartelen zwarte, bruine en gevlekte honden die, al dan niet onder het appel van hun baas of bazin, zich hier uit kunnen leven.…

Ze moesten immers het lied van de weide spelen! Eigenlijk wisten ze niet welk lied dat hoorde te zijn. Maar ze kenden zoveel muziek over weiden en velden. Wat het jongetje bedoeld had, zou daar vast wel bij zijn. In de wijde omtrek klonk het luide spel van de trompetten. De twee jongetjes zongen en musiceerden ook wat ze konden.…

In de sappige groene weiden, die het pand omringen, graast een enkel solitair paard.…

Een kleine weide waar onvermoed een enkel solitair paard graast verleent een min of meer landelijk karakter aan de genoemde stadswijk. Maar wie van de bewoners bezit de pretentie, de roekeloosheid of de zorgeloosheid om bij uitzondering van leed, ziekte of ongeluk gevrijwaard te blijven?…

Ik heb de boerderijen weergezien en de langbenige aandoenlijke zachtmoedige paarden in de weiden met de lange neerhangende manen. Ik begroet ook opnieuw de oude koepelkerk met het oranje pannendak. De wereld die mij nog gegeven is, de wereld die mij nog omringt, heb ik lief....…

En zo hebben wij de landerijen en dreven, de weiden, de meren en rivieren van Brabant jarenlang samen verkend en trouw en zwijgzaam liep ze aan mijn zijde tot haar benen haar niet meer konden dragen,,,,,…

....en zo beklommen wij eens die berghellingen, baadden wij in het zonlicht tijdens onze wandelingen over die slingerende paden tussen de groene weiden; zo was de zomer van ons zesentwintigste levensjaar en zo zou ik je weer willen zien, mijn Lanersbach!…

Onderweg naar jou buigt de weide voor de wind. Golft het groen als van zijde een van wilde bloemen verweven tint van de lente, van de zomer, van de geur van bloesem, van de kleur van bloei, van de lach van een kind.…

Vanaf dit terras heeft men het uitzicht op grasgroene weiden waar elegante paarden zich kennelijk amuseren. Dichtbij is ook het Wilhelminakanaal met de oude draaibrug die nog steeds schepen laat passeren. Op een zonnige junidag dronk ik een warme chocomel op het onovertroffen terras van Café "Zomerlust"…

Op de zaterdagse markt is steevast de meneer aanwezig die zijn lieflijke vogels beheert en tentoonstelt in hun kooitjes die in een lange rij staan opgesteld; de arme en zozeer kwetsbare diertjes die hun vleugels niet kunnen uitslaan; waaraan het weidse en wijde luchtruim, hun geboorterecht niet gegund is; de beestjes die als vertwijfeld en nerveus hippen…

Wijd en weids strekt het land zich uit bij Oosterbeek, rond de rivier.…

Op de weide naast het drukbezochte terras van Restaurant "De Zeven Geitjes" in Tilburg West huppelt een prachtig wit paard met wapperende staart. Aan de horizon die onze blik begrenst, passeren de treinen in aan elkaar tegengestelde richtingen.…

In de spreekkamer moet kennelijk een afbeelding op de wand van een dartelend zomers vlindertje boven een weide vol bloemen de moed en de hoop van patiënten opvijzelen....…

In de landschappen die aan het oog voorbijtrekken; de steden, de gebergten, de rotspartijen, de vlakten, de weiden, de zeeën en meren aanschouwt men een lieflijkheid en een idyllische wereld die overigens ver te zoeken is in wat het medium ons voorschotelt.…

Tekst in proza De zo bewonderde en gevreesde berg torent als een hoge, witte kaboutermuts boven de mooie weiden vol bergbloemen. De spitse punt ervan hangt enigszins naar voren. Die zuivere sneeuw nodigt wandelaars uit om dichterbij te komen en die machtige top in stilte te bekijken.…