Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

"The green, green grass of home"

Op deze schitterende en placide zomerdag, in de zomer van mijn vierenzestigste levensjaar, ver verwijderd en voorgoed vervreemd van de sferen van mijn jeugd, kijk ik vanuit mijn venster uit op die grasgroene weide, de weide van mijn thuis in de wereld, van het sobere en eenzame thuis dat ik tenslotte vond in deze mysterieuze, wrede, harde en onheilspellende wereld, maatschappij en werkelijkheid waarvan ik eveneens vervreemd ben, waartegen ik letterlijk de bescherming zoek van mijn vier solide, stenen muren.
En ik besef, Vader!, hoezeer ook jij kon houden van de schoonheid en schittering van dat zomerse groen, van die ultieme troost en weldaad van de Natuur

Schrijver: I.Broeckx, 7 juli 2017


Geplaatst in de categorie: natuur

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 88

Er is 1 reactie op deze inzending:

Joanan Rutgers, 8 jaar geleden
Diep ontroerend en tragisch waar. Hesse kijkt vanuit het hiernamaals op jou neer. Hij wist immers ook hoe er geen weg meer naar de kindertijd voert. Door Jotie T'Hooft fantastisch hergeïntroduceerd. Wat uiteindelijk rest, is inderdaad de pure troost van de goudeerlijk gebleven natuur. En niet de vele destructieve cultuurbouwsels van de hebzuchtige, kortzichtige, wrede mensheid. Zo kan een simpele eend ons soms tot groot welzijn brengen. Of de geur van munt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)