Alle inzendingen over aanraken

Wanneer je een babytje bent, wil iedereen je aanraken, je vasthouden, en vindt iedereen je zo schattig, wat je ook doet...als kind wil iedereen je beschermen, je dat geven wat hij/zijzelf heeft gemist. Wanneer je een tiener bent, wil iedereen nog even de verantwoordelijkheid over je delen, en staat een ieder klaar met advies.…

Met een plan; hij zóu haar aanraken en zij wist nu hoe. De volgende morgen liep ze vol verlangen naar de barak. Eerste uur natuurkunde, ze trof het, gniffelde ze inwendig. Ze voelde even aan haar das, hecht om haar hals gewikkeld met zo’n twintig knopen erin. Gordiaans.…

Kleed je maar weer aan en kom in de spreekkamer.'' Ook dat is een vorm van aanraken en is nodig voor het onderzoek en ik had het fijn gevonden als ik op haar schoot mocht zitten om even bij te komen, maar dat zat er helaas niet in.…

Toen ik na het voeren van de vogels de krant nam, las ik, dat bejaarden elkaar steeds minder aanraken, maar toch elkaar liefhebben, maar niet zo wild meer zijn toen ze nog jong waren en ik denk, dat het zo is. Naast mij woonde in het dorp een oud echtpaar van in de tachtig.…

Kleed je maar weer aan en kom in de spreekkamer.'' Ook dat is een vorm van aanraken en is nodig voor het onderzoek en ik had het fijn gevonden als ik op haar schoot mocht zitten om even bij te komen, maar dat zat er helaas niet in.…

Ik sprak laatst in de supermarkt een vrouw, die in staat was binnen vijf minuten haar huwelijkse sleur te vertellen. Wanneer ze mij ziet klampt ze me vaak aan en moet ik weer een heel verhaal aanhoren. Liefst ontwijk ik haar, maar dat lukt niet altijd. Ze had pas haar veertigste verjaardag gevierd. Ze ziet er leuk uit, slank, mooie blauwe ogen en lang…

De aanraking was zacht, vederlicht en bijzonder. Ik bedankte mijn weldoener en vervolgde mijn weg om bij het stationsemplacement aan te komen waar de forse locomotieven voortsnellen met de stoere tekst "Cargo" op hun metalen zijkant en ik besloot de last van mijn eenzaamheid weer op te pakken en op mijn schouders te laden.....…

De aanraking was zacht, vederlicht en bijzonder. Ik bedankte mijn weldoener en vervolgde mijn weg en bij het stationsemplacement aangekomen, waar de forse locomotieven voortsnellen met de stoere letters "Csrgo" op hun stalen zijkant, besloot ik de last van de eenzaamheid weer op te pakken en op mijn schouders te stapelen.....…

Mensen die in aanraking komen met de GGZ of andere vormen van psychiatrische hulp, krijgen al heel snel een stempel. Nu blijkt dat die arme mensen ook nog fors te moeten gaan betalen voor dit plakkertje, en wel 275 euro. Erg duur voor een stempel zou ik zeggen. Je kunt je gaan afvragen wie hier nu echt ziek is!…

augustus 2001 Lieve Verboden Vrucht, Ik kan je niet schrijven, niet lang naar je kijken, niet vaak zien of bellen, en je zelden aanraken.…

Hoe meer wij elkaar aanraken, hoe meer wij één lijken te worden. En het voelt goed, één te zijn met haar. Ik ben van mezelf niet een erg gelukkig type. Mijn hele leven ben ik al een tobber geweest. Vooral als ik ’s avonds in bed lag piekerde ik wat af. Over grote dingen, over kleine dingen.…

In de supermarkt viel het mij herhaaldelijk op, dat een vrouw van middelbare leeftijd mij altijd heel vriendelijk aankeek. Ze was slank en tamelijk lang en had een grijs kapsel, maar op een andere dag stond ik bij de bakker en voelde ik, dat iemand op mijn schouder tikte. Ik keek om en zag haar, maar nu geblondeerd. Ze zei: ''Ik moet u wat vertellen…

Maandagochtend, 5 mei 1980 ik reis terug uit Duitsland, waar ik verliefd werd op Annette, wat me in de trein tot deze beschouwing bracht: Was het een droom? nee, het gebeurde echt gisteren toen jij me aanraakte en zei: "Ik heb je lief" hoe wonderlijk was het te voelen, zo dicht bij iemand te zijn, die me volkomen begreep door je strelingen…

De aanraking daarvan brengt me hem niet nader. De stoppels van zijn baard onder mijn lippen of handen delen mij zijn geheim niet mee. Twee planeten cirkelen om elkaar. De interstellaire afstand houdt ze gescheiden.....…

Ontluikend besef dat de wortels van mijn oorsprong het toekomstbeeld aanraken. Ik voelde mij als herboren.…

Tijdens onze wandeling plukte mijn vriendin nog een zacht, groen blad van de lindenboom en de aanraking was als een liefkozing.…

Binnen mijn gezin is het normaal, ik zie dat een aanraking goed doet. In de zorg zijn mensen ziek, bang, verward of gewoon van slag en doet een aanraking net zo veel goed. Maar ik ben als verpleegster niet meer zo spontaan als vroeger. Het kan en wordt wel eens verkeerd opgevat. Het is niet professioneel. Je moet de grenzen bewaken.…

Beschouw nu elke aanraking als een soort gevaar. Lieve woorden zijn dan denken aan vroeger. Het oplossen is niet er alleen over praten of - zoals nu - beschrijven wat het met je kan en ook doet. Ik heb gelukkig nu hulp maar dan nog is het moeilijk een relatie aan te gaan. Hoe maak je zoiets duidelijk als je iemand pas kent?…

Ik heb ooit van mijn ex-psychiater uitgelegd gekregen dat baby's zonder fysieke tederheid/strelingen/aanrakingen het niet overleven, zo belangrijk is huid-op-huid-contact. Ik heb als kind veel fysieke warmte moeten ontberen, er lag een calvinistisch taboe op aanrakingen, knuffelen en omarmen.…

Ik ben dankbaar om jouw mooie rondingen, die ik zacht en met eerbied aanraak vooraleer we samen werkelijk verdwalen in het melodieuze spel... en ik verdwijn in jouw speelse klankenkleur.…

Wulpse Alie was geslaagd voor het examen apothekersassistente en was al aangenomen bij de plaatselijke apotheek Koster in het dorp. Met pretlichtjes in haar mooie blauwe ogen kwam ze bij mij om dat te vieren met een slagroomgebakje. ''Ik zet wel koffie Kees, blijf jij maar lekker zitten.'' Ze kwam bij het raam tegenover me zitten en we genoten…

De colleges filosofie die ik - paradoxaal genoeg - in de avonduren volgde, brachten mij tevergeefs, ten onrechte en nodeloos in aanraking met het gedachtengoed van Nietzsche en Heidegger, twee filosofen die mij hun schimmige, zweverige en onbegrijpelijke stellingen voorschotelden via hun geschriften.…

Voor ons, kinderen nog, bracht hij, naar ik me nog goed meen te herinneren, gele en rode speelballen mee die eigenaardige ovale vormen aannamen omdat ze per ongeluk met de kachel in aanraking waren gekomen....…

.; zoveel meer dat mijn geest en geheugen beroert als de voorzichtige aanraking van lippen of handen op een instrument; het instrument van mijn ziel.…

En dan waren er die heren in de bus: die oudere heer met de adertjes in het gezicht die naast mij kwam zitten en daarbij de zo lichte en onschuldige aanraking niet kon vermijden waarvoor hij zich zozeer onnodig verontschuldigde.…

En ik kon gewoon buiten buiten blijven spelen en alles aanraken.…

Het flirten was nu aanraken, strelen. Wederzijds strelen en masseren. De jeugdige Bjarne zoende haar borsten. Ze streelde door zijn donkerblonde haren. Ze kneep in zijn schouders, Emma streelde zijn tengere rug. Hij voelde haar gehijg in zijn buurt als een vertrouwde melodie. Iedere vogel had een eigen nestje.…

Een levenslange liefde en kameraadschap werden samengebald in die aanraking van haar hand op de mijne; de hand die nog de ring droeg die de liefde symboliseerde en bekroonde die mij de wereld heeft geboden; de bonte, veelkleurige wereld die zij nu voorgoed verliet.…

mijn spijt niet meer in staat de eertijds zo levendige passie en fascinatie van mijn arme broer op te wekken of tot stand te brengen Bij het afscheid bleef zijn hand even steken in die van mij als was deze als het ware willoos of onwillig om werkelijk afscheid te nemen zoals mijn broer zelf en zijn mannenhand beroerde die van mij door de vluchtige aanraking…

En zelfs zonder aanrakingen zo dichtbij elkaar kunnen zijn dat het voelt alsof deze liefde er altijd al was en altijd zal blijven. Niemand kan mij troosten, ik zal leren leven met mijn geheim. Maar ook niemand kan zich zo gelukkig voelen als ik wanneer ik aan mijn verboden liefde denk.…