Alle inzendingen over bloesem

Ontknop mij naar de bloesems, laat mij tot leven komen. In de week dat dat gebeurt, rijd ik op m'n fiets speciaal voor dat boompje om. En dan is het zomaar weer voorbij.…

Laat de zon de bloesem doorschijnen kijk niet om laat de gevallenen rusten Kijk hoopvol vooruit niet door het vizier van een geweer zingt een lied voor de liefde en niet voor de oorlog Zeg niet - de dag zal komen breng die dag want het is geen droom Juich voor de vrede op alle pleinen En zing,…

De bremstruiken luisteren ons noordelijke voorjaar steeds op naast alle overige uitbundige bloesems. Haar moest ik afgeven, overgeven aan de oneindigheid....…

Nu de lente weer aanbreekt, zijn de bloeiende boompjes met hun roomwitte en roze bloesems wel ruimschoots misplaatst op het parkeerterrein in Tilburg West tussen de troosteloze gebouwen van het Twee Steden Ziekenhuis en De Hazelaar.…

Het woord "lusteloos" had haar steeds vóór op de tong gelegen en daarmee omschreef ze haar toestand die nooit verbeterde en die momenteel, nu ze de oude dag heeft bereikt, is als een rivier die verzand, verdroogd en verdord is, als een eens bloeiende boom waarvan de bloesem, die ter aarde ligt, is afgevallen.…

De lichtgele en dieppaarse bloesems van de struiken in een tuin aan het Theresiaplein contrasteren en harmoniëren tegelijkertijd ongelooflijk fraai met elkaar. De bevallige bosschages spreiden hun schermen op elegante wijze en zij vormen een sieraad voor de buurt en voor de wijk waar dertigerjaren-huizen met erkers de toon aangeven.…

Gelukkig heb ik ook de bloesem gezien. Vrolijkheid. Maar ook de sombere kale takken en het verkleuren van de blaadjes. Zou zo mijn leven ook verlopen? Is het nu de tijd voor de kale takken en zal de bloesem uiteindelijk toch terug komen? Mijn gedachten dwalen af. Zou degene die deze boom geplant heeft weten wat het met me doet? Vast niet.…

Golft het groen als van zijde een van wilde bloemen verweven tint van de lente, van de zomer, van de geur van bloesem, van de kleur van bloei, van de lach van een kind.…

Je vroeg slechts om een boeketje van hondsdraf, van boterbloemen of van de bloesem van de rododendron. Toch begeleidden onze wanhoop en ons verdriet ons stilzwijgend; stilzwijgend duwde ik je zware lichaam in de rolstoel voort. Nu zijn er nog de paden en beekjes, de koeien en bloemen van Moerenburg, en ik huil om jou.....…

merkwaardige "bric-à-brac"- zaken en al even merkwaardige "beeldhouwateliers" met artefacten van twijfelachtige kwaliteit in de etalages, doorsnijdt een gedeelte van onze stad en slingert zich van het westelijke naar het oostelijke deel daarvan en mondt bijna uit in de Theresiastraat met haar elegante vooroorlogse huizen met hun tuinen, gelardeerd met bloesems…

Tegen de schutting vlijde zich een struik waarvan de naam mij onbekend is met roomwitte bloesem, als een bruidssluier. Mama gaf ons eens takken van deze struik mee voor de juffrouw van de school…

TANKA Op het weilandje staan wat dorre bomen; één is vol bloesem: een schilderachtig aanzien van de vergane boomgaard. PROZATEKST Ergens bij Teteringen staat een klein oud boerderijtje, waar nog enige dieren worden gehouden. Op het malse weilandje staan wat bomen verspreid.…

Ze peinsde even, antwoordde met verjongde stem: "Nog altijd heeft ons huwelijk de zuivere en sterke eenvoud van regenwater en bloesem."…

In langvervlogen tijd, in kindsdagen, speldde mijn vriendinnetje haar bloesem op mijn vestje. Ik herinner me de zonnige straat, de bovenwoning, de huizen aan de overkant, waarachter de tuin met kersenboom en waarvoor de lange lichtgele auto, geheel stijl vijftiger jaren.…

Ik draag mijn vruchten, mijn bloesems en ik ben trots op ze en ik draag mijn doornen die ik evenmin verafschuw. Het moest zo zijn dat ik vruchten en doornen draag. Ik oordeel niet over mijn vruchten en doornen.…

Wonderlijk om te beseffen dat ik de tweeëneenhalf jaar waarin het Mexicaanse jongetje ter wereld kwam en opgroeide, de luttele, maar toch zo langdurige jaren, doorbracht in rouw, terwijl een nieuwe, levenslustige generatie klaar staat en popelt om het roer over te nemen, zoals de bloesems van een nieuwe lente zich eerst nog aarzelend maar later onherroepelijk…

Een mevrouw met donker gezicht stond daar eens voor het stalen hek stalen hek dat de monumenten begrenst, toen de lente nog aarzelend inzette, bewonderend te kijken naar een tulpenboom die op haar zwarte takken kwetsbare roze bloesems droeg.....…

Het was in dat voorseizoen van de lente waarin ons aarzelend meegedeeld wordt door de natuur, door de zacht kwetterende vogels in de vroege morgen en door de eerste wilgenkatjes die ons verlegen hun bloesems tonen dat een nieuw licht zich gaat neervlijen over de aarde tijdens de langgerekte maanden die tenslotte als met trompetgeschal een grandioze…

Het was in dat voorseizoen van de lente waarin ons aarzelend meegedeeld wordt door de Natuur, door de in de morgen zacht kwetterende vogels en door de eerste wilgenkatjes die ons verlegen hun bloesems tonen, dat een nieuw licht zich gaat neervlijen over de aarde tijdens de langgerekte maanden die tenslotte als met tromgeschal een grandioze zomer verwelkomen…

Maar het slachtoffer blijft alleen en het is blind voor de kloof die hem van anderen scheidt; ongezien blijft de gapende leegte in het hart van zijn medemens; de werkelijke vriend koestert de groei en het geluk van zijn partner zoals de tuinman zijn bloesems die hem ter harte gaan en die hij tot volle bloei wil doen komen.....…

Ook kun je in het voorjaar daar de maïsgele gagel en de bremstruiken zien die de langgerekte paden flankeren en de bloesems van de krentenboompjes. We kwamen er vaak: in de "Vloeiweiden" en traag en trouw stapten we zij aan zij voort: mijn zwijgzame wandelvriendin en ik.....…

En tenslotte is daar dan aan het eind van de laan het massieve, indrukwekkende gebouw dat op de gevel de trotse tekst: "GGZ Breburg" draagt met in de lente bloesemende bomen voor de deur in het plantsoen.…

Zij rust voor altijd in het stille graf dat in het voorjaar omringd wordt door struiken die bloesems dragen in de tuin van het klooster. Haar liefhebbende broer kon zijn tranen nooit bedwingen als hij haar bezocht. In die jaren van het Rijke Roomse Leven had iedere Tilburgse familie wel een tante nonneke of oom die in het klooster ging.…

Aan de takken hingen ook grote bloesems. Binnen enkele dagen al werden die bloesems mooie vruchten. Hoe harder het vroor, hoe prachtiger die bloesems en vruchten werden. Het is makkelijk te begrijpen hoeveel mensen van heinde en verre kwamen om dit bijzonders te zien. Maar niemand durfde die boom aan te raken.…

De zomer zat er begin mei al aan te komen en bloesems van mij onbekende soort en signatuur bloeiden uitbundig op het Hasseltplein nabij de oude kapel toen ik met mijn trage pas opnieuw koers zette naar het Twee Steden Ziekenhuis.…

Warme gevoelens ontstaan bij het openen van de bloesems rond haar. Terwijl de wereld weet dat zij moet wachten tot de laatste bewoner zijn koers wijzigt met betrekking tot de bol die ons alles biedt dat wenselijk is, weet zij tevens dat bij continuering van zoveel mobiliteit en uitstoot het aftellen daadwerkelijk is begonnen.…

En nu ontvouwt de wereld zich na mijn "blindheid" opnieuw voor mijn ogen; het prille groen aan de bomen, de majesteitelijke bloesems en het vele en wonderlijke dat de Natuur in haar fantastische "museum" uitstalt.....…

En in de lente, daaraan voorafgaand, had zij nog de rozerode bloesems aanschouwd in de tuinen van de Ingenhovenlaan, herinnering aan haar stormachtige en zo hoog verheven en majestueuze verliefdheid en zij was gezonken als in een luchtledige krocht, als in een kelder, in een kerker zonder uitgang, in diepe vertwijfeling en wanhoop.…

En zo ontluiken in de vroege lente de fragiele bloesems die uitgroeien tot volle, weelderige volwassenheid. De zussen en de zwager zijn op bezoek gekomen bij de zeer zwakbegaafde man.…

Een zwart-wit gevlekte kat sloop daar eveneens rond en solitair en afzijdig van het geheel zat een meneer op een bankje en hij rookte een sigaar, kennelijk gefascineerd door een boom in het plantsoen vóór hem in volle florissante roze bloesem die aan Van Gogh deed denken....…