Alle inzendingen over dank

Een MRI niet mijn meest favoriete onderzoek, ook al vanwege claustrofobie maar ja, soms moet je erin, ontkom je er niet aan, of je moet zeggen "het zal allemaal wel" we hebben nou eenmaal die dingen en tja, als de arts zegt dat het nodig is, dan moet je! En zo togen schoondochter en ik richting het Limburgse, want daar, en alleen daar dus is sprake…

Met dank aan de redactie van Nederlands.nl overwon ik mijn schroom tot het uitdragen van de geboren overdenkingen. Hopelijk zijn ook zij eens te gast op www.sprokkelhoutjes.net.…

Op mijn weg naar onze inmiddels fameuze LocHal(altijd graag bezocht!) kwam ik haar tegen; ee. n fragiel vrouwtje met lang, sluik, roodachtig haar rond een vervallen en ingevallen gezicht. Ze sprak me aan: "Juffrouw!" verklaarde ze "Ik ben dakloos! Hebt u een Euro voor me?" Van de contanten die ik juist op die dag wilde storten bij de bank kon ik wel…

Want daarom blijven we schrijven, eh en voor onszelf natuurlijk....dank je wel!…

Dus dank je wel onregelbare niet te dresseren dwazen, voor het ontnemen van heel veel plezier, dat je de vijand in leven houdt, betekend dat je geen vrienden maakt en eerlijk gezegd: verdien je die ook niet!…

Dank U wel Heer, voor de mensen die U op mijn levenspad heeft gebracht, van wie ik mag houden, en die van mij houden. Dank U wel Heer, voor de liefde die U mij, door hen heen, geeft. Dank U wel Heer, dat u hen een bewogen hart heeft gegeven voor mij. Ik dank U Here, voor de tijd dat ik moest overleven.…

Laat niet als dank, de ander met de stront zitten, en weet je, er is een mooie spot op tv, maar ik wilde echt dat men daar dan ook wat mee deed en dat meer mensen dus in dit geval tv keken. Laat niet als dank, wat nou? Stront voor dank!…

De man belde aan en trad aan mijn voordeur op de eerste verdieping en vroeg of ik hem herkende. "Natuurlijk herken ik je, Jan!" antwoordde ik. Hij bracht me cadeaus; geschenken van de ouders van de ongelukkige kinderen voor wie ik werk: een cadeaukaart van "Primera" en een elegante, chique en mooie fles Franse wijn met een trots opschrift op het etiket…

Mijn bovenburen bracht ik korte tijd later een tablet chocolade als dank.…

Lang had ik in de rondte gedrenteld, steeds weer de voordeur naderend, die hardnekkig voor me gesloten bleef. Het speelde zich af in het warmste seizoen en de hitte drukte loodzwaar op de wereld en op mijn lichaam. Daarbinnen vond klaarblijkelijk een buitenissige therapeutische sessie plaats en enkele kentekenen daarvan drongen tot mijn oren door. Men…

Mateloos groot was mijn ergernis die ik door de jaren had opgebouwd omdat allerlei kleine ongemakjes in huis zich maar bleven opstapelen. Tegen de tijd dat het manlief behaagde om één enkel klusje aan te pakken was de waslijst probleempjes gewoonlijk al weer enkele lijntjes aangegroeid. Dat schoot dus niet echt op en bijna dagelijks wist ik daarover…

Ik kreeg de jaarafrekening van het Energiebedrijf in de bus. Een leuk bedrag zou op mijn rekening worden teruggestort. Het maandelijks bedrag had ik zo hoog mogelijk gehouden om een spaarpotje aan te leggen. En dat was dus wonderwel gelukt. Op economisch- en milieuvriendelijk gebied valt mij weinig aan te rekenen. Ik doe de was op goedkope tijden…

Ik werd vanochtend wakker met een heel sterk beeld van de vrouw, die ik zo mis, die in Italië is, ze wilde me terug, de afgelopen rampspoed vergeten en weer samen zijn. Ik dacht, dit is wat ik ook zo graag wil, maar het zal wel een wensbeeld zijn. We waren destijds allebei zo overspannen en oververmoeid en verward, nu zitten we in rustiger vaarwater…

Aan hem heeft ze alles te danken; haar terugkeer tot het leven, tot de geestelijke gezondheid, tot de dagen die elkaar in statige regelmaat opvolgen, tot het glorende morgenlicht, dat zij nu weer van harte verwelkomen kan..... Het was de eerste en de laatste keer geweest dat ik het Santpoortplein had aangedaan.....…

God, ik dank u dat ik danken mag?…

Daarvoor wil ik hem nogmaals danken.…

Het kan weleens voorkomen dat mijn computer uitvalt. Mijn beste vriendin Dionne benadert echter de wonderlijke, mij dierbare en ingenieuze machine als een ingenieur en zoals een arts een patiënt behandelt; zij noteert het serienummer en checkt de batterij en de snoeren. Ze heeft altijd wel een "technisch EHBO-setje bij de hand waarmee ze de "patiënt…

Ik heb niets meer te zeggen, met dank aan de redactie.…

Nee, dank u, dat is me te langdradig!…

En daar willen wij als ouders graag onze dank voor uitspreken.…

Met dank aan mijn alter ego's: Nathalie Mahlstrohm, de vrouw in mij, Katje het poezelige speldenkussen, Giovanni als uitdagende flamboyant, gluupje de gluiperige inborst, Ome Joop en Judith ten Cate, nostalgisch De Zwarte Hand. Ik dank Günter, Rina en anderen voor de reacties, geen bestaan zonder bevestiging.…

Ik dank Jezus elke dag dat Hij voor mij gestorven is, niet alleen vandaag.…

Met dank aan Annie M.G.Schmidt In Dortmund drinken alle dikkertjes D.A.B.…

Dank zij de bezuinigingen zijn de verpleegkundigen van gisteren de vliegende nonnen van vandaag en de marathonlopers van morgen...…

" zei de arme "het was in een flits, dat heb ik wel meer" "ik geef je er wat voor" zei de kapitalist "o, dank u, dank u" zei de arme. Zeer te vree. De kapitalist werd rijker en rijker. De hoop blinkende stukjes werd groter en grootser. Daar kwam de burgerman op af. "Kan ik niet wat kopen?…

O God, dank dat ze er nog altijd zijn moeders, vaders, mensen, die tot zulke daden in staat zijn. Dank dat er nog echte held(inn)en zijn.…

Ik zie haar voor me, een jaar of achttien. Tenger, donkere ogen, een fijn besneden gezichtje. Het gitzwarte haar strak naar achteren gekamd. Slanke handen die onafgebroken bezig zijn. Ze zit iets voorover gebogen achter de oude naaimachine en laat de stof soepel onder de naald doorglijden. Pantalons zijn het ditmaal. Tientallen gingen er vandaag al…

Tien lege dozen heb ik om te vullen en ik kijk wanhopig om mij heen, waar zal ik beginnen? Verstandig lijkt me in de keuken en daar neem ik een aantal pannen, borden, soepkommen en bekers en stop die samen met handdoeken en theedoeken in de eerste doos. In de kast in de kamer liggen liedboeken en bijbels, een naaidoos, veel foto’s , een verbanddoos…

In de avond werd er aangebeld en een stem weerklonk via de intercom: "Post NL!" Het jaarlijkse Kerstpakketje uit Engeland werd mij ter hand gesteld. Het bevatte zoals ieder jaar de lieflijke en ontroerende spulletjes ontsproten aan een dertigjarige vriendschap. In een album bewaar ik nog altijd de foto's van haar huis, van haar woonkamer die ik nooit…

I Dinsdag 24 maart 2010 lopen twee jongemannen in maatkostuum over de Oudezijds Achterburgwal. Ze bespreken de nieuwe Fayzabriefjes. Briefjes voor in speciale vrouwenbussen. Om over onderdrukking te posten. Wethouder Marijke Vos die het invoert vertrekt binnenkort. De vraag is nu volgens Het Parool wie ze dan leegt. ‘Vreemd’ vinden ze, ‘Je hebt…