Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Lezers en lezeressen

Tijden veranderen, het woord Nieuw Normaal is er eentje dat we de afgelopen tijd veel hoorden en dat zal in de toekomst niet anders zijn. We moeten ermee leven, ermee dealen en ermee om kunnen gaan, dat zijn de veranderingen die we voorgeschoteld kregen - en krijgen. Net als de wijzigingen en veranderingen op “onze” site, niet altijd vonden we het leuk maar we hebben onze draai gevonden denk ik zo. Immers, we schrijven nog altijd? Of het nu over heden, verleden, toekomst of fictie gaat: we blijven de site vullen, met onze eigen ideetjes, verhaaltjes, kreten, columns. Gewoon omdat je dat wilt, ik tenminste wel.

Dat het jammer is, te merken dat niet veel mensen de moeite nemen ons te lezen, of te reageren, is ook al jammer maar aan de andere kant schrijven de meeste mensen voor zichzelf, denk ik dan toch en als toevallig iemand je ‘leest’ en er een reactie op geeft is dat mooi en leuk ook. Zeker als men je waardeert. Zelf probeer ik nog wel te reageren, doe dat zo af en toe ook nog maar dan komt er altijd wel iets tussen, waardoor de aandacht naar de achtergrond verdwijnt. Is niet anders.

In het begin had ik zoiets van: dan lees je me niet, nu heb ik zoiets van: ik heb het geschreven en het dwarrelt niet meer door m’n hoofd. Tegelijkertijd besef ik dat veel schrijvers hetzelfde moeten ervaren, want laten we eerlijk wezen: de beginperiode van pak ‘m beet ruim 20 jaar terug, was een enerverende tijd, het leek welhaast een wedstrijd om zoveel mogelijk stemmen en lezers naar je toe te halen, maar dat was ook de tijd dat de mobiel nog niet echt in beeld was, eh bij mij dan.

Het komt voor dat iemand er per ongeluk achter komt dat deze dame schrijft, een grote verbazing is dan te lezen op de gezichten en ja, ik schrijf nog steeds. Daar, waar ik met diverse andere dingen wel gestopt ben vanwege gezondheid is het schrijven een ware must gebleven, je hoeft er niet voor weg, je hoeft niets te bedenken want de woorden rollen vanzelf uit het toetsenbord. Ziel en zaligheid ben ik hier gaan neerzetten, leuke en minder leuke dingen, trieste en heel leuke, soms ook maffe dingen. Ongedwongen, want dat voel ik me na al die jaren nog steeds.

Het is voor de beheerder inleveren dat het aantal lezers omlaag gegaan is, voor de mensen die een column schrijven en daar soms een hele poos over doen, niet leuk, maar het speelt allemaal in de nieuwe tijd, met zo ontzettend veel verschillende mogelijkheden om je grieven te uiten, of je schaterlach te laten horen, dat kan evengoed.
Elke lezer is er eentje, de aantallen van toen, tellen niet meer, de aantallen van nu koesteren we en daarom dit compliment voor jou, de lezer, die de moeite neemt om te lezen, lezen wat het allerbelangrijkste is in ons bestaan, die soms de moeite neemt een beoordeling te geven, een reactie te plaatsen, maar al doe je dat niet beste lezer, evengoed bedankt voor het feit dat je de moeite neemt of nam.

Want daarom blijven we schrijven, eh en voor onszelf natuurlijk....dank je wel!

... Dank aan de lezers ...

Schrijver: An Terlouw, 8 juni 2020


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.3 met 3 stemmen 78



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)