Alle inzendingen over etui

Hij wijst naar een zwarte etui op tafel. Een meisje uit zijn klas was haar sleutel verloren. Bij navragen bij de sector hadden ze gelukkig haar sleutel gevonden en had ze ook zoons etui zien liggen. Toen had hij de etui durven ophalen.…

Tijdens het eten vertelde hij dat zijn ‘goedgevulde etui’ kwijt was. Passer, geodriehoek, fluorescerende stiften: foetsie. ‘Goedgevulde etui’ is een inside joke. Halverwege de zomervakantie las zoon de boekenlijst voor de brugklas. Samen kruisten we de bestelling aan. Op diezelfde lijst, onder Grote Bosatlas, stond een ‘goed gevulde etui’.…

Tot mijn verrassing trof ik in de brievenbus een dezer dagen een klein, leren etui aan waarvan ik dacht dat het een boekje zou bevatten.…

En nog altijd vormt het etui waarop ik in kruissteek een konijntje borduurde een herinnering aan de jaren van mijn jeugd.....…

Dan zie ik ze lopen met doodskoppen op hun schoenen, shirt, tas, etui, agenda, mobieltje of pet. En vraag ik me af: zouden ze beseffen, dat ze de dood proclameren???…

Met de punt wip ik na verwoede pogingen het etui op een hogere stapel, hand naar binnen, net niet. Jas uit, regen gutst in mijn nek, kan er nog niet bij, trui uit, blote arm er in.. verder, nog een stukje, op m’n tenen..hebbes! Arm klem! Mijn elleboog is net te dik voor de smalle opening.…

Tijdens de lessen, die hem niet interesseerden, was hij bezig ,,dingen uit te vinden’’, daarbij zijn pennen-etui gebruikend en soms ook de passerdoos. Praten deed hij net zo slordig en onduidelijk als zijn uiterlijk deed vermoeden. ,,Julius’’, sprak de leraar, ,,waarop zit jij voortdurend te kauwen?’’…

Hendrik, de intussen gekalmeerde gepensioneerde ambtenaar, borg zeer zorgvuldig zijn titaniumpijlen weg in een lederen etui, vroeg een fris pintje aan de barman van het LDC (Lokaal Dienstencentrum) en kwam bij de vrienden aan tafel zitten.…

.'' Uit haar lichtgroen lederen tasje dat over haar ranke schouder hing pakte ze een etui en opende die en haalde er een zonnebril uit en zette die op. Een held met vrouwen ben ik niet en weet soms niet hoe een gesprek te beginnen en dat lieve wezen zei ook niks.…

Het leren etui leek meer op een ‘portepas’ met slechts enkele munten voor onverwachte parkeermeters of een winkelwagentje. ‘Ja, geld is vies; het gaat door zoveel handen’, zei de bankman die kennelijk vaak mensen trof met smetvrees. Nu voelde ik me genoodzaakt om uitleg te geven over onze flappenfobie.…

Hij nam de binocle uit de etui en plaatste beide voor zich, op de brede richel. Naast hem, links en rechts, achter hem werden de plaatsen snel ingenomen: het liep vol als steeds; beneden ook vulden zich de rangen der loges, de zaal.…

Ik stop met het tikken en berg bedachtzaam mijn potlood op in mijn etui. Dan wissel ik een blik met Youri, die een voorzichtige glimlach op zijn gezicht laat zien. Dan sta ik langzaam op, iedereen draait zijn hoofd met een ruk om, Ariena is niet meer belangrijk.…