Misschien kunnen we finaliteit daarom voorlopig maar beter opvatten als "voortdurende en natuurlijk gerichtheid van de natuur op vorming van gehelen die meer zijn dan een som van de delen".…
Veel mensen hebben een intuïtieve afkeer van de gedachte dat het bestaan onderworpen zou zijn aan strikte causaliteit en/of finaliteit. Beide laten immers geen ruimte voor een "vrije wil". Maar wat dan? Is ons bestaan dan toevallig, doelloos en zinloos?…
Vandaar dan ook dat Van Melsen in zijn al eerder door mij genoemde boek "Evolutie en Wijsbegeerte" opmerkte:
"Toch hoort de grote meerderheid der biologen niet graag de term finaliteit gebruiken als het over de verklaring van de evolutie gaat. De reden ligt voor de hand.…
De evolutie had haar werk gedaan in haar finaliteit en de bakstenen bouwen waren het pronkstuk om statig te wezen voor de oneindigheid. En zij was traag schertsend gelukkig.…
Terecht zegt Van Melsen in zijn al eerder door mij genoemde boek "Evolutie en Wijsbegeerte":
"Toch hoort de grote meerderheid der biologen niet graag de term finaliteit gebruiken als het over de verklaring van de evolutie gaat. De reden ligt voor de hand.…
De eigenlijke finaliteit, die bij de verklaring van de evolutie aan de orde is, kan geen andere zijn dan de geríchtheid van de anorganische structuren, de levende te vormen."
Op dit laatste wees lang geleden al de Engelse biochemicus J.B.S. Haldane in zijn boek "The Inequality of Man".…
De eigenlijke finaliteit, die bij de verklaring van de evolutie aan de orde is, kan geen andere zijn dan de geríchtheid van de anorganische structuren, de levende te vormen."
Op dit laatste wijst ook de Engelse biochemicus J.B.S. Haldane in zijn boek "The Inequality of Man".…