Alle inzendingen over golven

Kolkend sluiten golven af wat ooit is begonnen.…

Volgens deskundigen wordt het gevoel van wanhoop door de golven op dit majestueuze werk van Munch versterkt... Golven van verdriet...!…

Door de hoge golven had ik moeite mijn hoofd boven water te houden. Met beide handen hield ik me angstig aan hem vast. Aan de stomp van z’n geamputeerde arm, waarmee hij mij niet kon vasthouden. Met zijn rechterhand hield hij het sleepnet vast. De golven sloegen over me heen. Krampachtig klemde ik me aan mijn vader vast. Ik was doodsbang.…

Het is de wind die de golven veroorzaakt. Net als mensen die zich door anderen laten beïnvloeden.…

Plotseling zag ze dat haar kind kopje onder ging, even weer te zien was en weer verdween in de woeste golven. Ze rende de zee in, al schreeuwend, maar het was te laat. De golven hadden haar kind meegenomen. Sinds die dag zit ze vaak op het strand, vlakbij de zee. Ze heeft het gevoel dat ze zo dichter bij haar kind is. ‘Hoi, wie ben jij?’…

Er zal enkel meedeinen met golven en stromen zijn. Verzet is zinloos, totdat de les is geleerd. Bevrijding zal komen wanneer dromen tot lessen zijn geworden.…

(voor Belinda Jo Carlisle (17 augustus 1958)) Je bent geboren in de wijk Hollywood te Los Angeles. Je vader Harold was handelsreiziger en verkocht stofzuigers. Je moeder heet Joanne en jij bent de oudste van zeven broers en zussen. Op je vijfde verliet je vader voorgoed het gezin, wat je veel verdriet heeft gedaan. Je moeder hertrouwde met Duke Kurczeski…

Golven scheerschuim stranden en voegen zich bij een deinende opgeklopte massa. Een enorme dot slagroom op het uitgestrekte zandgebak. Door de wind op drift geraakte schuimvlokken dartelen rond mijn benen. Tentoongespreide luchtigheid.…

Ultieme eenzaamheid, ondeelbaar licht, zand smelt onder mijn blote voeten, stralend liefkoos ik de genadige golven. Dag...…

Ik zit op het balkon van ons appartement en hoor het onafgebroken geluid van de op het strand uitrollende golven De wind staat op de kust Het geluid van de golven wekt de indruk, dat ik me bevind in een zich met hoge snelheid voortbewegende trein Maar de stoel waarop ik zit beweegt niet Op de boulevard schuin beneden mij lopen mensen in de avondzon…

Alles gooi ik van mij af, religie en politiek en mijn omhulsel, rein stap ik dapper de golven in, mijn naakte lijf erkent het wassende water.…

Glorend daglicht gleed warmlentend in mijn hand in jouw hand, de golven gingen kopje onder. Wij liepen verder dan het land, verder dan het strand, wij hadden alle tijd. Wij liepen hand in hand, een zee aan tijd.…

De lage avondzon kust een wolkenband beschamend naar de nacht, de rimpelende zee goudbrokaat golven naar een einder, oplichtende algen doen een verwoede poging het donker te doorbreken. Tevergeefs, de duisternis omvat vergetelheid, nog even scharlakenrood achter de kim, de dag is dood, gestrand op de vloedlijn.…

Ze hoorde nog steeds het geluid van krakend metaal, meer nog dan het eindeloze geruis van de aanspoelende golven, die haar steeds verder omhelsden op die laatste tocht naar oneindigheid. Ze had nooit afscheid kunnen nemen, alles gebeurde in een flits.…

Aan de rand van een gedicht gloort het besef, de zon die zojuist de aarde overwon, gloeiend in warme golven waar een onzeker wicht zwicht voor de kracht van een gedicht. Aan de andere kant voel ik, koel, gericht de maanstralen die verhalen van duisternis, verpakt in kreten die schreeuwen om een gemis. Ik geef jou de rand van een gedicht.…

Ik voel nog de cadans van de golven. Weer datzelfde zintuiglijke gevoel. Ik geniet. Maar dan. Op de grote golven in. Want ja, naar Enkhuizen was nog een beetje binnenswaters, zo zal snel blijken. We zitten midden op het IJsselmeer, schuin naar boven, richting Friesland.…

Af en toe blijf ik even staan om te genieten van het rollen van de golven en het opwaaien van het zand. Ineens zie ik een hoog opgewaaide berg zand, waar ik eigenlijk precies op kan zitten. Dat probeer ik en het lukt, de honden komen bij mij liggen, zij zijn doodmoe.…

Heel kort zag hij het even drijven op een zwarte draaggolf; toen werd het door de bulderende golven opgeslokt. Het aanzien van de oceaan veranderde daardoor. De golven gingen liggen en er stak een mild briesje op, dat hem deed herademen. Vreemd was wel dat de koker met zijn brief erin plotseling weer opdook uit de golven.…

Voordeel: hij is makkelijker (terug) te vinden in de aldoor stijgende spiegel van de 'Beweringzee' waar inmiddels ruim 4800 fluctuerende golven van al dan niet maatschappelijk relevante meningen ronddobberen.…

Ik heb een boot gehuurd, ben de zee opgegaan, strooide bloemen op zijn golven. “En in een één, twee, drie in Godsnaam”, gilde ik tegen zijn wind. Ik gooide een handje van zijn zand in zijn water. De golven speelden plechtig het Adagietto uit de vijfde symfonie van Gustav Mahler. Een emotionele gebeurtenis. Ik draaide om naar de kust.…

Wanneer ik de golven hoor, weet ik dat ik eindelijk in de buurt ben, ruiken doe ik haar al van ver, maar zien is een ander verhaal, een story op zich zeg maar, en wat ik al zeg, hóren doe ik haar en goed ook.…

De wind is flink afgenomen maar de golven zijn of lijken nu hoger: de hoogste zo'n vier meter. We varen halve wind, schuin tegen de golven in. Koers 180 graden: Zuid. De lucht is helder als ik het roer overneem. Ik sta wijdbeens om de slingerende beweging van het schip op te vangen. De boeg rijst ritmisch hoog op en duikt dan de diepte in.…

Ik laat de zandloper voor wat hij is en dein mee op golven van dit spoor. Hier op het duinlandschap van Venus bronst geluk als van goud. Het water bruist tot in de heuvels van Eden en korrel voor korrel kom ik dichter bij de bron. Zie de rust. Dit is de plek waar het allemaal begon.…

Als ik kijk naar die roestvrijstalen kop als een gesloten oester, blijft proberen te dealen met het geheim van zijn verdwenen parel...sta ik op het punt om me nooit meer door golven van toppunt te laten raken. Zocht je mij soms...je vindt altijd wel iets waar we een dieptepunt van maken.…

Goud op snee, vervuld en verguld draagt men water naar de zee, ik zie ze lopen door de duinen en over het strand, voetsporen markeren het zand als land dat verloren gaat in de onstuimige branding, koppen schuimend in golven, keer op keer verliest men terrein, overvloed doet een individu geen goed.…

De onvermijdelijke golven van misselijkheid en overgeven volgden na het verwijderen van onze amandelen. Als "beloning" voor de doorstane operatie kreeg Cieltje het popje genaamd Elsje en Ineke een bont, rood en groen houten speelgoedtreintje...…

De longen zijn nu als een kalme watervlakte; als een zee of meer zonder rimpeling of golven die ongestoord liggen te baden en te dromen in het licht van de zomer. De ontsteking is geweken; is op de terugtocht gegaan; heeft het af laten weten.…

Eens wilde ik eveneens met geheven zeilen de zee van mijn leven en toekomst bevaren; stormde ik daar op aan; nu is mijn leven een kalme zee zonder rimpelingen of golven maar ik tors het gewicht, de rijkdom en de schat van mijn achtenzestig levensjaren.... De jongeren zouden mijn kinderen kunnen zijn, maar mijn lichaam droeg nooit een kind.....…

De witte branding beroerde de vloedlijn onophoudelijk met steeds opnieuw aanrollende golven en meeuwen dartelden opgewekt en lichtzinnig boven de blauwgrijze watervlakte. Kinderen groeven enthousiast kuilen met metalen blinkende schepjes en wandelaars flaneerden voorbij over de boulevard.…

Mijn vriendin en ex-collega zou mij gezelschap komen houden, die in een duistere tijd op een duister en somber kantoor naast me heeft gestaan als niemand anders, toen ik meegesleept werd als op een woelige oceaan op de golven van ernstige neerslachtigheid, die, om het anders te stellen, haar klauwen naar me uitstrekte En ik zou weer in Haar mokkabruine…