Alle inzendingen over grijze watertobbe's

Als kinderen zaten mijn broers en ik in de zomer in grijze, ijzeren tobbe's in de achtertuin te badderen. We sprongen in de coniferen om ons heerlijk te laten terug zwiepen. Ik herinner me wandelingen langs de smalle autowegen tussen de sompige kleiweilanden en donkere slootjes.…

Nu is het zachte grijze haar van mijn zus als een teder gordijn dat haar lieve gezicht omlijst.....…

Engels gras. ’s Ochtends, ’s middags en ’s avonds. Mij wordt gevraagd me voor te stellen om ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds alleen maar aardappelen te eten. Ik kijk nog eens naar het vergezicht en zie langs de horizon kleine windmolentjes zwaaien.…

Met een S... Kijk maar naar mijn haar... Als je heel goed kijkt... Van heel dichtbij... Bij het raam... In het licht... Als je dan heel goed kijkt... Dan... Dan kun je de eerste grijze haren zien...' Hij was natuurlijk zo grijs als een duif. We waren brugpiepers. En juist hij vond het verschrikkelijk leuk om ons zo te noemen.…

En zo maakte zij ijverig de keurige, grijze wollen rokken voor de dochter en ook nog een exemplaar met een zwart-wit pepita-ruitje. Hiermee zou de dochter zich onbezorgd kunnen begeven te midden van de collega's in de voor de moeder vreemde en onwerkelijke werkomgeving.…

Een meneer naast mij met grijze, uitbundige snor die zijn bovenlip bezette, grapte en schertste eveneens met de mannen achter de kraam en hij besloot tot zijn aankopen. Thuis kon ik genieten van mijn "Pink Ladies".…

Niet wetende dat de hele grijze golf is uitgerukt met dezelfde gedachte, zien we daar voor de hekken de oudjes met stadspas in de hand staan dringen. Met zachte drang wordt onze medemens in de herfst van zijn leven door de bemanning vriendelijk verzocht wat afstand te nemen. Ik sta er geamuseerd bij en kijk ernaar.…

Een maartse straffe westenwind doet ons huiveren tijdens een korte strandwandeling. “Weet je nog, in 1956 op Texel, onze eerste vakantie samen? We waren nog niet verloofd”, zeg ik met een door het gure weer veroorzaakte licht trillende stem tegen vrouwlief. “Toen had ik wel de ondergaande zon van de horizon voor je willen gaan halen. Natuurlijk zou…

Dat krijg je met grijze dagen, dat brengt namelijk bij veel mensen ook idiote grijze gedachten binnen die ze beter niet kunnen uitvoeren.…

Hij wilde eigenlijk zijn oude grijze kleur weer terug hebben. Want nu was hij altijd alleen, niemand wilde met hem omgaan. Hij ging weer naar de stad en liep daar net zolang rond tot hij de schilder weer gevonden had. Hij zei verlegen, dat hij eigenlijk niet meer rood wilde zijn.…

Na afloop van de vergadering vertrekt men weer met de grote, luxueuze auto's.…

Maar de handel in 'Bula's' was héél winstgevend. Die werden gekocht door een paar feodale fascisten die daarmee op vrijdag vlees mochten eten...én tegelijkertijd in een stukje hemel investeerden. Zo werden de individuele grijze massa`s van mensen gewassen. In de familie van mijn vrouw werd thuis méér dan voldoende tegengas gegeven.…

"Wanneer men niets te geven heeft, voelt men zich onwaardig", las ik eens in een cursus Engels en zo schonk ik het boek met de mooie zwart-wit-foto's van beeldhouwwerken uit de vijftiger en zestiger jaren van de vorige eeuw, geërfd van een vriend, aan de vriendin van lange jaren die mij mede door haar veelzijdigheid in alles heeft bijgestaan.…

De blikken die rusten op de jongen en zijn bouwwerk verzachten zich, de ogen lichten op; de wachtenden kijken nu vertederd naar de kleine man die als het ware zijn toekomstdroom tot leven doet komen en een oudere stramme en manke man met grijze baard en met een kalotje op herkent de droom, die hem melancholiek stemt en hem doet denken aan die verre,…

Mijn liefde is gewekt en zij zal voortduren, waar de wereld het meisje met de grijze plooirok niet zag en niet zal zien, waar de wereld en de mensen zich van haar afkeren, haar veronachtzamen, verwaarlozen, zal ik goed voor haar zijn, haar liefhebben, zij, die mij gegeven is: het meisje met de grijze plooirok.…

Het schrift met papa's Franse huiswerk, neergeschreven in een geoefend, gevoelig handschrift staat achter de glazen deuren van mijn boekenkast en ik drink nog uit mama's kobaltblauwe theekopjes met de kunstzinnige motieven, symbolen van schoonheid. Waar zijn mijn ouders nu?…

Grote, grijze, holle buizen liggen er zij aan zij naast elkaar, klaar voor gebruik, als enorme mergpijpen in de etalage van een bakkerswinkel en 's-nachts is het geluid te horen van onduidelijke, maar kennelijk noodzakelijke werkzaamheden, uitgevoerd door mannen in lichtgevende kledij.…

Ik ben van de oude stempel en heb cd's en lp's. Maar met dit karweitje luister ik modern naar muziek. Niet het opruimen, maar mijn stemming bepaalt dan wat er gedraaid wordt. Ik had wat fijne dansmuziek aangezet. Eigenlijk omdat ik de hele dag al aardig actief was geweest. Die energie wilde ik graag behouden.…

Vier jaar geleden was mijn collega er nog. Toen liepen we bijna elke middag een rondje langs de voetbalvelden bij ons werk. Gewoon een beetje wandelen, ook al ging dat wat moeizaam want mijn collega liep een beetje mank. In ieder geval even er uit en een beetje kletsen. Ja, ook over voetbal, af en toe. Maar dan op onze eigen manier, alleen over vroeger…

Plotseling staat hij daar met zijn indrukwekkende grijze haardos, als een helm om de schedel gelegd en met de eveneens grijze snor die zijn bovenlip siert, aldus de solide vriendschap, de trouw en de levenservaring demonstrerend, de gouden gaven die zo zelden voorkomen.…

Het is in de loop van de tijd mijn "zaterdagse gewoonte" geworden de Tilburgse markt op het Koningsplein te bezoeken voor onder meer een portie frites met dubbel mayonaise en ook om de bloemen en de planten te bewonderen; de petunia's met violette kelken en de rode en witte geraniums; de trotse bloemen die ons zijn geschonken door een Onbekende tot…

(In vroeger dagen hebben weidse panorama's zich voor ons geopend als wij de Brabantse wegen en paden bewandelden en de landschappen die onze mooie provincie ons bood, doorkruisten....)…

In een merkwaardig gewelfd doosje uit tropisch hout dat rondingen vertoont als van een voluptueuze dame, bewaar ik nog altijd enkele curieuze en nietige en zo schamele voorwerpjes, enkele herinneringen of souvenirs, zoals daar zijn: een lok van het grijze, stugge haar van mijn oude moeder, afgeknipt toen haar stervensuur naderde, het fragiele, zilveren…

Ik slenter verder over de beurs, als was ik op zoek naar mijn vader en met hem naar de grote grijze wolf.…

Einde van het liedje is een Grijze Piet en een Grauweklaas, daar zadelen wij voortaan onze kinderen mee op.…

Hij had maar zo weinig nodig, maar hij gaf zijn uitbundige, opgetogen lied, 's morgens vroeg al en gedurende de gehele dag. Op een dag was hij begonnen te hinken; één pootje hield hij krampachtig in de veren. Ongelukkig scharrelde hij over de bodem van zijn kooi.…

Afgezien van het versturen en ontvangen van foto's, kun je met Bluetooth ook kijken wie er bij je in de buurt ook Bluetooth op z'n telefoon heeft. Na het geven van een zoekopdracht verschijnen dan de namen van de naburige telefoons in het schermpje. Vaak komt merk en typenummer in beeld, maar je kunt je telefoon ook zelf een naam geven.…

Ze stond te wachten voor het grote warenhuis, gekleed in haar grijze rok, witte bloes en donkerblauwe blazer. Ze keek blij verrast toen ze mij aan zag komen.Ik ben eerst geld op gaan nemen en ondertussen kocht ze alvast een flesje "Fristi" voor me in het restaurant.....…

Jongeheer, we kennen nu ook alle verderfelijke eigenschappen van Wilders en zijn partij wel zo'n beetje. Bovendien zijn moellah’s, mollah’s en mufti’s geen haar beter of mogelijk nog erger. Wie regelmatig een stevige wandeling maakt, reageert na afloop altijd een stuk genuanceerder en intelligenter... En ik kan het weten. Ik ben namelijk de enige,…

Nadat we wat geld hadden losgepeuterd van de personeelsvereniging, besloten mijn vrouwelijke collega’s en ik een dagje te gaan ontspannen in een sauna- en beautycenter. Dit alles onder het mom van ‘teambuilding’. Tjonge jonge, wat hadden we er allemaal zin in, totdat er iemand achter kwam, dat het wel de bedoeling was de hele dag in je blote kont door…