Alle inzendingen over kinderen wijk jeugdjaren

De straten zijn welhaast in een cirkel gegroepeerd rond het oude plein dat belegd is met grijze, bolle keien en waaraan de kleine kerk en de gymzaal grenzen. Van jongs af aan leerden wij hun namen kennen: "Fatimastraat", "Leenherenstraat", "Hertogstraat" "Valkenierstraat". Daar woonden de vriendinnen van de lagere school: Ria, Corrie, Lilian…

In de wijk "Fatima" in Tilburg Zuid verstreken tien van mijn jeugdjaren. De parallelle straten, genoemd naar wethouders van onze stad, herbergden ook ons arbeidershuisje in de Wethouder van Roesselstraat. Smalle gangen, aan weerszijden uitmondend in een ronde poort, scheidden de straten van elkaar.…

Op willekeurige momenten hielden we halt en dan sprak ik plechtig de woorden "ondergrondse doorgang" uit en dan spiegelde ik mijn vriendinnetje voor dat we nu afdaalden en onderdoken in een ondergronds gangenstelsel dat zich uitbreidde onder de gehele wijk, een fantastisch en feeëriek stelsel waarin we samen rond konden dwalen.…

Mijn tranen betreffen de voortsnellende tijd die mijn jeugdjaren vernietigd heeft die voorbijgleden in de grauwe straten van de wijk die gesitueerd is aan de overkant van het zwarte water. Maar de zwaarte en het verdriet zullen mijn hart weer verlaten.…

, zoals nu eenmaal hoort bij onschuldige kinderen.…

Op het terrein aan de overzijde van de snelweg, die mijn woning begrenst, rijden de auto's af en aan die de kinderen komen halen. De kinderen spelen hun dartele en onschuldige spel in de zonneschijn die hun jeugdjaren overspoelt en begeleidt. Het leven ligt nog geheel en al vóór hen.…

We zullen vandaag eveneens per taxi een andere wijk bezoeken die een geheel andere sfeer ademt. Hier omringt een brede meubelboulevard de "restanten" van de AaBe Wollenstoffenfabrieken zoals de hoge fabrieksschoorsteen die in mijn jeugdjaren trots in neonlicht de naam "AaBe" droeg.…

Hij voerde de zus, die in trouwe saamhorigheid aan de zijde van de andere zus had gewandeld gedurende de door onschuld getekende jeugdjaren, die als de ijlende wind voorbij gevlogen waren, mee in het huwelijk.…

In onze jeugdjaren; jaren van onschuld, getekend door armoede, hadden we niet veel, maar eens bezochten we met onze ouders bij uitzondering Den Haag, Scheveningen en Madurodam. Hoe goed herinner ik me nog de aanblik van het trotse en monumentale Vredespaleis, gesitueerd te midden van haar parkachtige omgeving!…

In onze jeugdjaren kwam meneer Van Poppel eens per week de boodschappen aan huis brengen. Ik kan me nauwelijks ontveinzen dat hij op President Johnson leek.…

Wat ook de projecten van een kind zijn of zijn onzinnige, absurde en eventueel zelfs misdadige dwaalwegen, de moeder staat het kind bij tot in het oneindige, tot in het labyrint en de chaos van geestelijke ziekte, totale onrust en ondergang.......…

Het lijkt alsof ze staart naar de weg die er altijd al was, het raam spiegelt de wijk.…

In Tilburg zuid zwierf ik eens door straten die het decor vormden van mijn jeugd en mijn geboortegrond en die van mijn ouders. De gezellige huizen uit de dertiger jaren rijgen zich daar aaneen en voor één ervan bleef ik stilstaan en bewonderde een kolossale, welhaast monumentale rozenstruik, beladen met een vracht aan uitbundig bloeiende rode rozen…

Hij weet dat de kinderen slapen wanneer de bel uitstaat. Hij zwaait dan triomfantelijk voor het raam. En als we driftig wijzen loopt hij zelfs achterom. Slaap is heilig weet u. Ik ben trots dat wij 'onze pakketbezorger' hebben in de wijk. Hij maakt ons in de buurt compleet.…

Als een vader was hij voor ons scholieren die als zijn kinderen waren. Hij vertelde over de Middelnederlandse literatuur, over Karel en de Elegast, over de Minstrelen, de Rederijkers en de Tachtigers en dit sprak ruimschoots tot onze verbeelding.…

De silhouetten van langgerekte aken tekenen zich af in het zwarte water van de Piushaven. Een enkele visser heeft de zondagsrust opgezocht en staart over het kalme en vlakke water terwijl hij een beetje filosofeert en mediteert boven zijn hengel..... Sneeuwwitte meeuwen fladderen krijsend, met voorwereldlijk aandoende vleugels, rond een kunstwerk…

Topwijk voor opgroeiende kinderen. Een wijk uit een kinderprentenboek. Maar daarna, wat dan? Jongeren hebben er niets meer te zoeken. En wij, ouders? Het huis lijkt in een opzicht op Syrië: te groot voor het aantal bewoners.…

In onze jeugdjaren legden wij eens te voet de lange weg af vanuit zuidelijke gedeelten van onze stad naar het missionarishuisje van de heilige Petrus (Peerke) Donders.…

Kinderen vieren er uitbundig en luidruchtig hun onbezorgde en schuldeloze jeugdjaren. Al van verre zijn hun kreten te horen en deze galmen in de ijle atmosfeer van een winterse dag.…

Maar mijn kinderlijke, huiveringwekkende verbeeldingskracht is in de lange jaren van mijn volwassenheid afgestompt en verzwakt.…

Taverne die ik met de verbastering van mijn kinderlijke gebrekkige spreekvaardigheid Dr. Tavennere noemde.…

De Caspar Houbenstraat in Tilburg Zuid vormt een verlengstuk van de Fatimastraat en maakt onderdeel uit van de wijk "Jeruzalem". Daar staan sinds jaar en dag krijtwitte huizen, flats en een buurthuis die mijns inziens geen schoonheidsprijs verdienen en die de sfeerloosheid en de armoede in de wijk welhaast karakteriseren.…

Deze waakte als het ware over ons arbeidershuisje waar wij, kinderen nog, opgroeiden, leerden, speelden en ons jonge leven leidden.…

Hevige onrust leefde in het kind dat zijn leven zou doorbrengen in inrichtingen. In vroege jeugdjaren fietsten de ouders met de dochters, de zusjes, over de langgerekte fietspaden naar het onderkomen van het broertje. Het gebod van de trouw zegevierde boven alles, was het allervoornaamste.…

"Dit krijgt u" had men toegezegd en het was alsof Sinterklaas als in mijn verre jeugdjaren cadeaus zou gaan uitdelen aan onnozele, armlastige kinderen die beschroomd en verlegen de indrukwekkende Goedheiligman onder ogen kwamen.…

Dit alles voor de grote dag die spoedig weer aan gaat breken en die aan onze kelen in onze streng katholieke jeugdjaren het lied ontlokte: "Daar nu het feest van Pasen is, hallelujah".…

Het alles betrof zonder meer een vluchtpoging, gebaseerd op de tomeloze fantasie van een kind..…

De Abdij van Koningshoeven sprak al in mijn vroegste jeugdjaren tot mijn huiveringwekkende verbeelding.…

En al die kinderen willen als ze groot zijn elkaar het liefst te lijf in hun door de regering opgelegde multi-culturele wijk. Dat staat al duizenden jaren buiten kijf. Kind, je hebt groot gelijk, onze vrijheid van onderwijs is lang niet wijs……

In onze volkswijk, decor van mijn lang vervlogen jeugdjaren, deden soms geruchten de ronde die geheel buiten het begrip van ons, kinderen nog, vielen over het verre en vreemde dorp "Vught".…