Herinnering en noodlot

In Tilburg zuid zwierf ik eens door straten die het decor vormden van mijn jeugd en mijn geboortegrond en die van mijn ouders. De gezellige huizen uit de dertiger jaren rijgen zich daar aaneen en voor één ervan bleef ik stilstaan en bewonderde een kolossale, welhaast monumentale rozenstruik, beladen met een vracht aan uitbundig bloeiende rode rozen waaronder zij ongeveer leek te bezwijken.
De roze, witte, gele en rode rozen waren altijd mijn metgezellen in het zomerseizoen en in mijn geboortejaar 1953 waren zij zeker ook van de partij....
Tegen die achtergrond figureerden zij allen eens in het onzalige, tragische toneelstuk dat hun levens vormt en dat getekend werd door crises en oorlog, desastreuze ziekten en alle denkbare vormen van ongeluk.

In één van de genoemde huizen, in één van haar kamers, was ik eens getuige hoe mijn tante, de zus van mijn moeder, zozeer het verlies van de fraaie, gebogen, gewelfde lijn van haar borst betreurde die vernietigd was door de afschuwelijke ziekte die heerst in mijn familie.

Af en toe bezoek ik nog het oude kerkhof aan de St.Josephstraat en het familiegraf met de zerk waarin de namen gebeiteld staan in de zachte steen van hen die zo roemloos ten onder zijn gegaan; mijn familie, mijn voorouders, mijn ouders, mijn dierbaren.....

stad wijk herinnerin wijk herinneringen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 76