Alle inzendingen over kist

Ik lig eerder in mijn kist dan dat ik dood ben.…

Ze laat haar herinneringen mooi in de kist zitten. Na haar dood moeten ze de inhoud maar wegdoen, zij wil af en toe nog even mijmeren bij de kleren in de kist.…

Ik keek eens even naar mezelf liggend in de kist, 'k lag er best netjes bij al zeg ik het zelf. Maar die kist hè, die paste me niet echt, lag een beetje hard, ondanks de satijnen onderkant en het ditto kussentje. Ik wilde het kussen stompend opduwen, weet je wel, zoals je ook doet als je in bed ligt.…

Er werd een kleine kist naar voren geschoven. Dominee had het over zo jong nog en ter Here geroepen, of zoiets. Joke stootte oom Henk die naast haar zat even aan. "Wat is dat kistje klein," zei ze zacht. Oom Henk hield zijn vingers tegen zijn voorhoofd. "Jessica is niet zo groot," lispelde hij, meer tegen zichzelf dan tegen haar.…

U sleept een kist de kerk in op Nederland 1 vol met bevlogenen die mij verkrachten op het altaar. Mijn naam is Gerrit en ik stal als de raven om maar niet dezelfde fout als jullie te maken. Gelukkig lag ik in de kist en zat ik niet in het publiek. Ik ben wel zo arrogant dat ik Portugal verkies boven Nederland.…

In je zelfgemaakte, lichtbruine zijden pakje, in je ensemble, dat je op de naailes onder leiding van mevrouw V. vervaardigd had, hebben we je in je kist moeten leggen en we hebben je over moeten geven aan vuur en aan aarde. Ik herinner me de rouwkransen, door velen geschonken, rond je kist in het Crematorium.…

Op de ouderwetse manier gaat de kist het gat in. Drie touwen, zes paar mannenhanden, die van mij verpakt in leren handschoenen die ik al voor heel wat aparte dingen gebruikt heb. Schokkend laten we hem zakken. Gevuld graf met een lichte, schone kist erin. Staan blijven. Koud.…

De kist wordt opgetild door familie leden en ik loop erachter aan naar buiten. Ik zie het gat dat is gegraven, het is omringd met kaarsen. De kist wordt neergezet bij het graf en iedereen staat er omheen. Ik blijf mijn vader aankijken en ik hoop dat ik een deel van zijn verdriet mee kan dragen.…

De roeiboot schommelde door haar onverwachte beweging, ze viel bijna overboord, maar wist zich nog bijtijds aan de kist vast te grijpen. Ze deed vlug het deksel weer op de kist, nam een boek dat niet te groot was mee uit nieuwsgierigheid en stapte voorzichtig uit de roeiboot.…

De ‘lichte’ vrouw, die zich ondanks een gezwollen oog, wat beter voelde, werd van de kist geholpen. De kist zelf sjouwden ze naar een schaduwplek onder bomen. Er werd opnieuw overlegd. “Onder geen beding slepen we die kist terug,” zei Greet. Ze vormden een halve kring om de kist en zwegen een paar minuten.…

Er staat en foto van Ruud bij de kist, de muziek klinkt zacht, de door mij uitgekozen liederen zijn stemmig, bijna saai, maar zo was hij ook, dus goed! Bij de deur staat een grote vaas met rode rozen, alle genodigden leggen straks een roos op de kist.…

Pas in de kist word je gemist...…

Dan komt het moment om de kist te sluiten..... Het is een eindje rijden naar Brievengat waar de begraafplaats is, we leggen het stuk in een klein half uur af. De kist gaat gedragen worden door de jongens en wij lopen achter hen aan naar Martie's laatste rustplaats.…

“Zeg me na, Jennie,” klonk Rubberientje bevelend – “Nu u hier tóch bent, kijk dan eerst even in de kist.” Rubberientjes stem had een barse intonatie die Jennie nog nooit had gehoord. “Nu u hier tóch bent, kijk dan eerst even in de kist,” zei Jennie, Rubberientjes intonatie werktuigelijk nabootsend. Ze zag tante Paula naar de kist lopen.…

Naast de kist ontstaken zij een vuur van sprokkelhout, waar ze rondom gingen zitten, met hun krachtdieren, in landgedaanten, aan hun zij. De watervrouw opende de kist. Geuren, kleuren, geluiden, beelden en vormen van een ver verleden stegen op uit de kist. De vrouwen gingen staan, namen elkaars handen en staken hun armen omhoog.…

Het lijk was in een kist gelegd en zou op een bakfiets naar de begraafplaats worden gebracht, maar eerst gingen zijn vrienden bij wijze van afscheid naar café Bart. Daar werd de kist onder het biljart geplaatst met een borrel erop. De mannen zaten natuurlijk ook aan de neut en gingen zelfs biljarten.…

Ik keek naar een deel van een kist waarop Chinese lettertekens stonden. Ik vroeg me af waar die kist vandaan was gekomen en wat er zich in had bevonden. Het enige leesbare was: Hongkong PG-S35 en die informatie was te gering om mij te beletten het verhaal van die kist zelf te verzinnen. 1976.…

Vol respect zouden de aanwezigen langs de kist schuifelen en nog een laatste afscheidsgroet brengen. De kist zou bijgezet worden in het geopende graf waar de eerste echtgenote van mijn oom al sinds jaar en dag rustte. Men zou hiervan geen getuige zijn.…

Zij heeft de zwarte lijkwade al gehaakt die haar lichaam zal moeten omhullen in de kist en ze is al gaan kijken op de natuurbegraafplaats waar de vogeltjes kwinkeleren en waar de oude eiken zich verheffen. Daar wil zij liggen.…

Eenmaal thuis, bleek ik een beeld te hebben meegenomen dat me altijd bij zou blijven: De witte kist, de overweldigend mooie boeketten en de ballonnen aan de kist met mijn hoogbejaarde tante. Zij droeg nog altijd hooggehakte schoentjes als ze naar buiten ging was mij ter ore gekomen.…

Ik verplaatste de kist naar het aardappelveldje om goed te kunnen luisteren wat ze tegen elkaar te zeggen hadden.…

Je zou het ook "uit de kast" kunnen noemen, in mijn geval zelfs "uit de kist", :-) voor Frederik en een :-( voor Giovanniek.…

Juist dan rommelt het in menig kist en droomt de onderwereld van een fleurige lente.…

"En ook nooit iets over de kist... " "Ik zal ook nooit iets over de kist verklappen." Er wordt iets gezegd over de waarheid. Iets wat de jongens hebben gevonden. Maar misschien is die niet voor beide vrienden hetzelfde. Ze kennen elkaar uit een verleden, een leugenachtig verleden vol verzonnen personen, niet bestaande ouders.…

Elf houten kisten en drie kleine kinderkisten zijn ondergebracht in de grafkelder. Eén van de kisten is eenvoudig en vlak. De randen van de overige kisten zijn met zinken kruisjes of noppen versierd. De versieringen op het deksel variëren van ovale houten platen tot kruisbeelden.’ * De laatste werd in 1906 hier begraven.…

Deze rouw-kreet leg ik neer, een kaart hoef ik niet te kopen, een lijk ligt er niet in de kist, maar dit is zo mogelijk nog erger... Een diep bedroefde An Terlouw…

Gewoon bij leven en welzijn stiekem in de kist laten kruipen. En dan iedereen laten komen op die begrafenis. Kan ‘de overledene’ zelf eens horen hoe positief de achterblijvenden over hem of haar denken. Laten we één ding afspreken. Kijk goed om je heen.…

In een eenvoudige kist, gedragen door vreemde mannen.…

Het lijk was van te voren in een kist gelegd en zou op een bakfiets naar de begraafplaats worden gebracht, maar eerst ging jij en je vrienden bij wijze van afscheid naar café Bart. Daar werd de kist onder het biljart geplaatst met een borrel erop. De mannen zaten natuurlijk ook aan de borrel en gingen biljarten.…

De terra italia hangt nog aan de kist, hij is dus niet langer meer vermist, grijns. Zoekmens: Maar waar is dan mijn halfzus, heb ik neven en/of nichten, moet ik Italiaans leren ? Presentator: Triomfantelijk presenteer ik u de embryo's van uw tot dusverre onbekende halfzuster, ze lijken in de verste verte niet op u.…