Alle inzendingen over kranen

In die tijd van mijn jongste jeugdjaren werd het eentonige leven in de grauwe volksbuurt soms afgewisseld en als het ware "verlicht" zoals een helder schijnsel oplicht in de meest donkere, onheilspellende nacht, zoals de wanhoop en vertwijfeling soms door een teken van hoop of bemoediging lichter...

Altijd een raar fenomeen gevonden, gooi ergens een smak geld tegenaan want misschien wordt het wel iets. Hetzelfde ervaar ik met ontwikkelingshulp, ergens in Afrika is een oedeembuikje gevonden met daarboven grote ogen en vliegen die zich tegoed doen aan krokodillentranen. Twee dikke...

...beeldspraak als de stekker eruit trekken of kranen dichtdraaien, of dweilen met de kraan open, de stekker erin steken, of het loopt de minister dun over de schoenen. Groot of ingrijpend leed wordt in toenemende mate geduid met knusse herkenbare beelden in de taal. Allemachtig, kan dat...

In de NRC van 10 oktober vraagt Pim Kraan, Directeur van "Save the Children' zich af hoe diep een land als Nederland kan zinken nu het niet protesteert tegen de collectieve bestraffing van Palestijnse burgers door Israël. Het kabinet Schoof blijft de Israëlische regering blindelings volgen,...

Goede wijn behoeft geen krans. Mag het dan ook een kopje thee zijn?

Nu de poolkappen in een rap tempo smelten krijgt het gezegde ‘water naar de zee dragen’ bijna dezelfde strekking als ‘dweilen met de kraan open’. Hoezo: ‘intrappen van een open deur’?

...stevig dicht. Hij heeft een pest aan druppelende kranen. Hij kijkt rond. Alles lijkt hetzelfde als toen hij vanochtend vertrok. Dan valt hem op dat het zoutvaatje op de keukentafel bijna leeg is. Zij gebruikte altijd veel zout. Honderdduizend keer had hij haar gewaarschuwd. “Zo veel zout is...

...aan de mensen op de Antillen en Suriname. Ik zie de Regenboogpieten al bungelen aan de hoogste kranen in landen die vredelievend de islam propageren.

'Weet je wat mij opvalt darling, dat je geen straatvegers meer in de straat ziet. Alleen Carla houdt de stoep schoon en ook bij ons.' 'Ja, en weet je waarom, omdat ze hoopt jou te zien en binnen wordt gewenkt om koffie te komen drinken, ik ken je.' 'Hoe kom je daar nou bij mens, maar ze is...

In het hart van mijn donkerblonde kruin nestelt zich een krans van grijsheid, voorheen ongekend, mogelijk een teken of symbool van de wijsheid die zo oneindig moeizaam en traag tenslotte komt met de ouderdom, met de jaren. De fotograaf vuurt als het ware het flitsende, felle licht van de camera...

Laatst zij iemand dat zij er alleen voor stond. Dat was niet zo. Kijk maar, hij woont in een huis en dat huis heeft een kraan. Die kraan zit vast aan een enorm leidingstelsel en brengt hem dus dagelijks, elk moment dat hij dat wil, schoon water. Hij hoeft niet voor zijn water te zorgen, dat doen...

In de hemel werd de zoete wijn gebotteld om de bittere spijzen te vergezellen. De mensen die niet meer op aarde waren zochten heil in de geneugten van een bitterzoete verpozing. Ook Bjarne had hier eigenaardige gedachten over. Wat zou er waar zijn over een leven na de dood. Hij dronk zijn wijn...

Een held ligt onder de groene zoden. Elk jaar komt een groep sombere gezichten langs om de held te eren en twee van hen dragen een krans die ze voorzichtig op de zoden leggen. Twee stappen terug. Een buiging. En na een kort gedachtenvol moment keren ze zich af, dankbaar voor de held die zijn leven...

We schrijven september 2006. De rozen staan nog hoog op de doornige, houten stelen en spreiden nog hun tere tinten ten toon. Een man wacht nog op mij bij de Halte Sweelincklaan. De zon maakt zijn warrige, zilvergrijze haar tot een krans en een aureool die zijn gezicht omlijsten dat getekend...

We kwamen te praten in het restaurant van het Twee Steden Ziekenhuis; twee echte oude Tilburgers, opgegroeid in dezelfde contreien, die beiden hun geboortestad van haver tot gort kenden. Een krans van grijs haar omringde zijn overigens kale schedel. Ik vroeg hem of hij een interessant boek aan het...

Op het Noordzeestrand loopt een jong meisje in zwemkleding. Ze kijkt naar het volgeschreven papier in haar hand, en moppert: "Ach, ik heb geprobeerd iets over de Nederlandse en Belgische bevolking te schrijven. Maar ik heb er niets van gemaakt! Weg ermee!" Ze verscheurt het vel en gooit het in...

De dame naast mij bij de bushalte droeg een witte hoed of pet met klep, vermoedelijk uit linnen vervaardigd en speciaal ontworpen of geschikt voor zomerse dagen en inderdaad mochten we op de middag van onze ontmoeting onverwacht al hogere temperaturen begroeten. Toen mevrouw het hoofddeksel even...

De keukendeur zwaait open. Wild. Hij staat in de deuropening, buiten adem. Zijn jas hangt half van zijn schouder, zijn haar nat van zweet. Zijn ogen schieten langs de tafel, de dampende schalen, de drie borden, haar handen die een bord omklemmen. Hij komt naar haar toe, pakt haar onderarmen vast....

Meneer stond tezamen met het danteske groepje, dat iedere morgen bijeenkomt alsof dit een morele verplichting zou betreffen, voor de glazen deur van de supermarkt, waarop op anonieme wijze een onpersoonlijk "welkom" staat vermeld. Meneer droeg een krans van grijze lokken rond een tonsuur. Hij...

De indicatie is er, eens of soms twee keer per week recht op zorg, hulpbehoevend huishoudend. Het maakt niet uit wat voor weer het is, je wordt verwacht, maar bij vijftien centimeter sneeuw is men toch blij verrast dat je er bent. Het mensje schenkt dankbaar een kopje koffie, suiker en melk...

...bruisend verdwijnt een en ander doorgetrokken, kranen schitteren de klant tegemoet. Ik was al een tijd bezig in dit huis, een oudere vrouw gelijk een voorzichtig vogeltje, kijkt de kat uit de boom. En dan zie ik die drie a-4'tjes, wat te doen bij beginnende Alzheimer. Godverdegodver, had...

Zoals een klein, grijs lokje aan de slapen de oude dag aankondigt van overigens nog jonge en lieftallige personen, zo was te zien aan enkele geel en bruin verkleurende bladeren aan de bomen dat de herfst inzette. En zo trad de winterkou in bij je terugkomst.... Je warrige, grijze haar overdekte je...

Onlangs ontmoette ik opnieuw de oudere mevrouw aan wie ik jaren geleden als een triomf, als een trofee mijn bundeltje met schrijfwerk durfde te overhandigen. Haar grijze haar ligt als een achtenswaardige krans gespreid over haar schedel en de blik uit haar diepliggende, alwetende, wijze oude ogen...

Eens sierde een dubbele rij bomen de langgerekte Ringbaan Oost die zich uitstrekte van de Gerard van Swietenstraat tot de Jan van Beverwijckstraat en nog veel verder en in haar midden was het ruiterpad. Daar zag ik voor het eerst in mijn leven paarden. En in de zomer van mijn vijfde levensjaar zag...

Nu Zuckerberg (Meta / Facebook / Instagram) - mogelijk uit vrees voor Trump en Musk - de kraan ook wijd open zet voor desinformatie en leugens en bedrog, wordt de vraag dringend wat Europese regeringen hieraan willen en kunnen doen. Europese alternatieven voor de huidige Amerikaanse platforms...

...en hij klautert behendig op één van de megakranen. Bij elke trede schokt hij van verdriet om Ellen, denkt aan haar, terwijl agenten haar nu ongeveer vinden, hoe ze net als hij geen ambulance kunnen bellen, hoe de laffe moordenaar voor het grijpen ligt. Terwijl hij de hoogste hoogte bereikt...

Wat komt er een ongekende hoeveelheid vocht tevoorschijn, het is absurd en raar tegelijk! Water loopt waar het normalter alleen maar loopt vermits er moeite wordt voor gedaan, dan bedoel ik: tijdens het snijden van uien bijvoorbeeld of bij: intense droefheid een gigantische huilbui! Dat is...

Er zijn zaken, waarbij ik me niks kan voorstellen, dan heb ik het niet over voorstellingen, maar over dingen die gebeuren, waar je geen grip op hebt, waar je niks aan kunt doen en waar je nog minder aandacht aan zou moeten besteden, maar die wel gebeuren. Er zijn zaken die de pers halen waarvan je...

Ik spoel het stof van de bonen, dompel ze onder in een plastic kom. Eén nacht mogen ze weken in de koelkast, dan giet ik ze af en rol ze in de pan tot de waterspiegel borrelt op een vuur dat ik lager draai. Ze garen onder een deksel. De billen en de vale vlerken van de kip houd ik onder de...

Een kwartier naar mijn tenen staren geeft mij alle antwoorden. Problemen, dilemma’s, twijfels: allemaal tot niets verpulverd. Wat verdwaalde vlokken sop kriebelen aan mijn tenen. Ik kijk ernaar en barst uit in lachen om mijn kwetsbare mens-zijn. Ik drijf een beetje af in warme waterstromen die...