Alle inzendingen over lach

Ik kijk eega aan en zeg: verroest dat is Eucalypta, hij schiet in de lach en zegt beamend: je hebt gelijk!…

Kennelijk lach ik even niet, want de collega uit Assen zegt: Nou George, zijn we weer chagrijnig? Als ik jouw smoel zie, moet ik altijd weer lachen, verweer ik me en ik schuddebuik. Helaas, de collega’s komen al om half twaalf uit hun salesvergadering. Schaterend. Dat gaat tijdens de lunch zo door.…

Ik kan ook lachen, doe ik soms ook teveel. Maar ja, stel je voor dat je alles moet overwegen. Lach ik teveel?, denk ik teveel? Nou nee, daar zullen we maar gelijk mee op houden. Het plezier dat ik soms heb bij dat lachen is mij veel waard. Het is zo ontzettend belangrijk, omdat ik zonder te lachen de dag niet fatsoenlijk door kom.…

om te lachen was…en de automobilist?…

Je kunt janken zoveel als je wilt, als je maar lacht om je eigen gejank.…

Wie het laatst lacht hoeft helemaal niet het beste te zijn.…

of anderszins, als je dat filmpje ziet van de vorige eeuw, dan begin je vanzelf te lachen.…

Gewoon blijven lachen! Doe ik ook!…

Wie nergens om kan lachen, neemt niets serieus.…

Over schoonouders worden een hoop grappen gemaakt, maar om die van vriend Hendrik valt niet te lachen. Gert en Bertie mogen als schoonouders dan geen lot uit de loterij zijn, veel erger is het om ze als ouders te hebben. Gert is een ex-zeevaarder en niet al te gelukkig op het vasteland. Een man van twaalf ambachten en dertien ongelukken.…

Ik lach om u, maar vooral om mezelf, deze gek houdt zichzelf voor de gek. En zo is de cirkel, zoals altijd, weer rond, het wordt tijd dat u mij uitlacht. Schaterend of smalend, aan u de keus.…

Soms heb je van die dagen dat de onderwerpen je als gebraden kwartels in de mond vliegen. Ik weet niet waar ik harder om gelachen heb. Fred toet – toet Teeven, die als buschauffeur bij Connexion aan de slag gaat of de phishing mail van de directie van ABN AMRO aan het voltallige personeel. Eerst Fred dan maar, die het lange wachten op de bank zat…

Een vriendin van mij heeft MS. Ze kan nog best een beetje uit de voeten, maar uitgebreid winkelen of een fikse wandeling maken is er niet meer bij. Ze ziet ertegen op als tegen een berg, toch ontkomt ze er niet aan: de rolstoel doet zijn intrede. In de weekeinden gaat ze met haar man op pad. En soms duwt haar zoon haar voort. Maar rondneuzen in modezaakjes…

Misschien dat ik mijn moeder daarom vroeg: 'Mamma, wanneer mogen we weer lachen?' Ik weet niet meer of - en wat ze geantwoord heeft. Kan het ook niet meer vragen. Onze moeder overleed met Pasen dit jaar. Inmiddels weet ik dat je soms kan huilen van geluk. En kan lachen door je tranen heen.…

En weer giert hij het uit van het lachen. “Let op, de muziek wordt voller, het ritme verandert”, attendeer ik hem. “Pas op klapkut, een spuitende fontein!”, roept Joris op het hoogtepunt. Het valt stil in de auto. Verbaasd kijkt hij mij aan. “Dat was 5 seconden? Nou, het zou toch leuker zijn als het andersom was”, zegt hij verontwaardigd.…

Ze had haar buik meegenomen, meegedragen, kon ze moeilijk achterlaten in haar hotelkamer. Ze grinnikte. In de na-ochtenden op vakantie in Torremonilos ging ze graag naar de lounge voor koffie en gebak. Ze zakte, plofte bijna, in een comfortabele stoel en liet haar peervormige volle borsten soepel op haar buik landen. Ze grinnikte. Natuurlijk zat…

Zodra onze grote vriendin zich in al haar glorie aan ons vertoont, moeten we daar natuurlijk volop van genieten, al helemaal als je bedenkt hoeveel water en sneeuw ervoor zorgde dat ik niet naar buiten durfde: nu dus wel en zo togen we vanmorgen richting Rotterdam, gezellig struinen, niks teveel meenemen, want daar gingen we niet voor. Een strakblauwe…

Eega buldert van de lach als ie antwoordt: dat zal hard zitten hoor, waarop ik zeg, maar dan weet ik wel dat ik MET cabrio aankom, nu verloor ik hem haast! Ach we denken maar: een dag niet gelachen is.....…

We kijken elkaar aan, ze schiet in de lach. Ze kan niet meer stoppen met lachen, de tranen springen in haar ogen. Ik lach hard met haar mee.…

'In Zuid-Afrika zie je mensen op zo'n moment met elkaar kletsen en lachen'. Na 6 jaar stilte de bundel MENS DIER DING 2014; De Bezige Bij Titel: SCHAFFERIAANS P.C. Hooft verbaasde, verbaast en dan met name de naar Hooft vernoemde prijs stom-verbaast Alfred Schaffer.…

Nu kan iedereen die een waardeloze bui heeft gewoon zeggen: ik heb slecht geslapen, nou ik zeg hierbij gelijk, als er weer een dwaas is die tracht me uit mijn cabrio te rijden, die krijgt van mij meteen de sneer: zeker slecht geslapen en dan toon ik mijn allerliefste lach. Die kost namelijk helemaal niks.…

Ik lach en zeg: ook al had ik iets gehad dan zorg ik thuis te zijn, ben veel te blij dat je er tijd voor vrijmaakt… Wederom een glimlach en ik zet maar even het nieuws niet aan, want dat zou ervoor zorgen dat mensen nooit meer lachen en dat laatste is nou juist iets wat we niet moeten verleren hoor! Glimlach….…

Titel: Van goud Haar woorden zijn van goud en duurzaam tot in de eeuwigheid Haar woorden zijn van waarde Lieke Marsman is van Goud Weloverwogen woorden op Poëtisch' wijze gedrukt Dat Liekes woorden mogen Klinken tot 't eind der tijden Waarmee zij een lach tovert Blijft verblijden...…

Dus of ik nog kan lachen? Ja, natuurlijk kan ik dat. Je moet altijd blijven lachen toch? Al is het dan soms als een boer met kiespijn.…

De verkoopster zegt nog: we hebben ook ander heerlijk beleg hoor, waarop ik in de lach schiet en zeg: tja maar smeerworst en kaas is me niet aangenaam genoeg, ham en kaas wel. Ook zij schiet in de lach en ik vertrek na betaald te hebben natuurlijk.…

Morgen lachen we er om.....…

Ik lach veel, maar dat wil niet zeggen dat ik me dan vrolijk voel.…

Die nacht, toen zij haar lach verloor, zullen wij nooit weten waar zij aan dacht, of ze echt het geluk in de ogen heeft kunnen kijken… Die nacht had zij een afspraak, waar ze niet aan ontkwam…….…

Dat is niet makkelijk want iedereen weet dat als je niet mag lachen er een stout lachje in je opwelt. Terwijl als je moet lachen zoals vroeger voor de pasfoto het geval was, het niet wil lukken.…

Echt nergens liggen volgens mij een lach en een traan zo dicht bij elkaar als hier.…