Alle inzendingen over natuur kokosnoot verwondering

...jonge jaren weleens zo'n donkerbruine, behaarde kokosnoot die haar witte melk slechts prijsgaf als je haar doorboorde. Zij moest afkomstig zijn uit verre, tropische, onbereikbare, onbekende oorden. Zij had palmbomen gesierd die haar hadden gedragen als hun vrucht onder hun breed, wijd en elegant...

...kunnen herinneren. Verwondering dat de meesten van ons niet weten wie ze zijn en dagelijks ontwaken in een gevoel van isolement. Verwondering is de ultieme liefde in verbondenheid vanuit een open universum, waar iedereen een deel van het zelfde is.

...avond met een kleine barracuda en een kleine kokosnoot. En kleine woorden. Fijne woorden. Zo op zo’n onbewoond eiland is er type enig samen. Het innige is zonder ja een hopeloos geweten en met ja een heerlijke cultuur. Wakker worden en been van jouw gebeente en vlees van jouw...

...ontevredenheid en tal van andere negatieve gevoelens smelten, als sneeuw voor de zon. En wie weet werpt verwondering licht en klaarheid over de weg die ieder mens heeft te gaan.’

Ik erger me niet, doch ik verwonder me slechts.

...boven haar en ik bleef achter met flinke portie verwondering en een hoofd verrijkt met vele verhalen. Ik liep terug naar het resort waar ik verbleef en evalueerde in flitsen mijn recente ervaring. Misschien zijn de schelpen hier op dit strand wel magisch en vertellen ze mij een nieuw verhaal...

Ik raak het kind in mij maar niet kwijt, immer weer verbaasd over het feit dat de kerststalfiguren overeind bleven dankzij een blokje aan het been. Ondanks het lage inkomen van mijn vader toch weer, zij het nipt op tijd, een kerstboom of, in mindere tijden, takken aan de muur, veertig jaar na dato...

Ik bezoek mijn vriendin in het ziekenhuis. Haar twintigjarige kamergenote is vier maanden zwanger. Ze gaat haar hele zwangerschap al dagelijks over haar nek. We hebben met haar te doen. Ze werkt bij Schnitzel XXL. Mijn vriendin is vegetariër. Samen op een kamer. Zoiets kun je niet verzinnen. Op...

...Een dennenappel met gladde, aaneengesloten schubben als van een vis, completeerde de collectie.... In een klein museumpje van de Natuur, aan de kant van de weg, liggen kostbaarheden uitgestald, onttrokken aan de ogen van de achteloze voorbijganger......

...men haast onverwacht een min of meer merkwaardig natuurgebied aan dat uiteraard een geheel andere sfeer ademt dan de stadse omgeving. Daar strekt de kaarsrechte baan van een wandelweg zich uit, geflankeerd door een weide waarin we de lieflijke en vreedzame gestalte van een Ijslandse pony met...

Velen weten niet van het bestaan, dat schitterende golvende en wuivende groene plekje in een onmetelijke zee van scherp, schurend zand. Waar palmen uitnodigend schaduw strooien, waar een zilveren beek dorst lest met hemels vocht en tijd niet is. Kokosnoten gevuld met moedermelk, rankende...

Kom je bij me, nu de storm in jouw hoofd is verdreven. Er komen nieuwe wolken boven de steden. We moeten stelling nemen, meningen verkondigen, er is een nieuwe storm op komst. De temperatuur loopt op. Een vlinder dwarrelt naar het zwoele Zuiden. Er ademt schoonheid in het vakantieland. Palmen...

...had ik voor het eerst mijn armband van kokosnoot niet om gedaan. Ik moest voor een groep staan en het voelde toch een beetje van kijk-mij-eens-met-kokosnoten-armband-voor-de-groep-staan. Ik denk dat het leren armbandje en het kettinkje met het tropisch hardhouten vredesteken er...

Ik heb ze vaak gegeven, verwondering in boeket, kleur bekennen en een zakje om ze langer te laten staan. Zelf heb ik een keer een enkele roos gekregen en dat bleek afscheid. Verwonderlijk hoe bloemen verschil maken tussen mannen en vrouwen. En toch geniet ik van fleur en kleur.

Men zegt en men blijft zeggen: "Het is business as usual" of "alles gaat zijn gangetje". Men neemt dus kennelijk het wonder van de werkelijkheid niet waar, de steeds wisselende sferen, ook in de natuur, het geschenk van iedere nieuwe dag en is men er blij mee?

...weet zelf niet hoe verwonderd het is. Uit zijn verwondering groeide zijn nieuwsgierigheid. Doch van huize uit droeg het de vrees mee. Nu weet het konijn niet goed welke zelf-raad te volgen: of de ras-vrees óf de nieuwsgierigheid die, in de wereld van het konijn, alreeds een...

...blikken dringen niet door in het inwendige zoals hun blikken afketsten op het florissante omhulsel van mevrouw, als tropische regens die de harde schil van een kokosnoot niet kunnen doordringen. Alleen de zeventiende verdieping bood nog soelaas. De ruïneuze geestelijke ziekte...

In en door de verwondering mogen wij ontdeken dat wij kinderen van de allerhoogste God zijn, en dus veel dichter bij Hem mogen staan dan wij dikwijls beseffen!!

...moeten herinneren aan een zomerse pracht van de natuur, door een zieke eens beleefd in verre, voorbije tijden toen het zo onheilspellende regime van ziekte, afscheid en naderende dood nog niet de greep over zijn/haar leven had overgenomen..... Het is hoe dan ook fascinerend daar de gangen te...

...is hij eindelijk alleen en met de wonderschone natuur. Een lot uit de loterij waar hij anders zijn hele leven voor had moeten werken! Foppe laat zijn baard en haren groeien en slaapt een gat in de dag. Het eten bestaat uit zeeschildpadeieren en kokosnoten. Het water komt uit de rivier en zijn...

Terwijl de bloedrode zon in de rimpelloze oceaan zakt, kijk ik met een tevreden gezicht omhoog. De eerste sterren worden zichtbaar, voorzichtig fonkelend eerst, wat later trots stralend. Het koraalzand, nog warm, nestelt zich tussen mijn tenen. Glimlachend neem ik nog een slokje wijn, haal diep...

Dina, het kleine speelse meisje, was moe van het ravotten met haar vriendinnetjes. Ze ging naar huis om uit te rusten. De late middagzon maakte Dina's slaapkamertje lekker warm. Dat nodigde des te meer uit om een dutje te doen. Loom lag Dina op haar bed. Die plataanboom voor het raam schitterde zo...

...en zo gebeurde het dat in de omgeving van het station, terwijl ik verpoosde bij de bushalte van lijn zeven, bij uitzondering geen menselijke gedaante mij aansprak, maar dat een wonderlijk, zwartgerokt dier mij naderde; een vogel, een kraai, die de schuwheid kennelijk overwonnen had en als het...

Uit mijn zwaar verouderde brein dat als een oude wijn ver over de datum is, ontsnapt soms als het ware een langgerekte ponskaart als uit een ouderwetse massieve computer; een ponskaart waarin gaatjes geperforeerd zijn die staan voor gebeurtenissen en belevenissen uit een lang, vervlogen verleden....

In onze jeugdjaren, jaren van onschuld getekend door armoede, hadden we niet veel, maar eens bezochten we met onze ouders bij uitzondering Scheveningen, Den Haag en Madurodam. Hoe goed herinner ik me nog de aanblik van het trotse en monumentale Vredespaleis, gesitueerd te midden van haar...

...ik mij over de vindingrijk¬heid van de natuur, de eenvoud van z’n oplossing, schoonheid terug gebracht tot meetkunde. De invloed van de andere eigenschappen die leiden tot affiniteit tussen mensen hebben we niet genoemd, maar die zijn minstens zo groot. Een jonge vrouw loopt in mijn...

...het bestaan en in reflectie op vragen die deze verwondering oproept. Ze hebben niet de pretentie van objectiviteit, noch van helderziendheid. Maar misschien geven ze een idee van de richting waarin het leven zich lijkt te ontwikkelen. Misschien wekken ze een vermoeden aan de bestemming van de...

...meer industrieterreinen komen, maar er moet altijd ruimte blijven voor de natuur.

...over elkaar laten vrijen. Stilte tussenin, naar bijna geen geluid, dan net één plens om dan weer van andante naar allegro en in volle kracht toe te nemen en ik wacht en wacht vol verwondering om dit spel en het terugkeren naar dolce tonen. Ik adem mijn tijd in,even weg van de wereld en...

...verveelt. Affetti en stupore, ofwel emoties en verwondering overvallen te allen tijde als de gevoelige snaar wordt geraakt...! Enige tijd geleden keek ik op de late zaterdagavond naar de NPO2-film 'EERWRAAK'. Eermoord of vergelding; een Pakistaanse film met een slotscène die zijn weerga...