Alle inzendingen over ontkomen

Er is geen ontkomen aan. Na de vakantie begin ik in twee havo. Het is een rumoerige klas, ik ken niemand en ik mis Annemarie.…

Maar ook voor dit drama geldt: aan menselijke wandaden valt niet altijd en overal te ontkomen.…

Mijn pa heeft in het kolenhok van de buren gelegen om aan de feldwebel te ontkomen. Mij heeft hij meegegeven dat je kunt zeggen wat je wil van de Duitsers, maar ze kunnen wel zingen..... "Warum weinst du, kleine Tamara" "In einer kleinen Konditorei"…

Het feit dat Kennedy aan een reëel proces met volledige opening van de gang van zaken heeft weten te ontkomen, blameert hem voor altijd. Zoals het drama van de familie Kopechne niet zal ophouden...…

In Japan sterven velen door een aardbeving en een tsunami, de beelden liegen er niet om, terwijl ik geestelijk doodga vanwege een liefdestragedie, ook geen lichte kost, maar door te denken aan diegenen die werkelijk zijn doodgegaan door het woeste water, weet ik mijn eigen leed ietwat te relativeren, identificeer me met hen, maar ben ontkomen, terwijl…

Het voelt wrang dat nogal wat ellendige misdadigers hun verdiende straf ontlopen: De deze week overleden Bouterse met zijn brute december-moorden waarvoor hij wel veroordeeld is, maar met behulp van derden aan gevangenisstraf is ontkomen.…

Er is geen ontkomen aan haar wens en er is geen alternatief meer. Elf maal loerde de dood haar al in het gezicht, op eigen verkiezing. Haar haar glanst, haar gebit is krijtwit, ze draagt alle charmes van haar jeugd en ze heeft nog de steun en bescherming van haar ouders en zussen, maar de schizofrenie overstemt, overheerst haar hele leven.…

Dat ook de hijgende mens aan de jacht mag ontkomen.…

Ik ga toch wel dood, geen ontkomen aan. Zorg is mijn zorg, Lex Schoenmaker een tijdgenoot (zie nog steeds die goal tegen Feijenoord) en Heinz een idool, want zo eenvoudig gebleven. Grote koninginnen mogen beleven, alleen Bea moet nog dood en dan krijgt dit land eindelijk een waterhoofd.…

Niets helpt, er is geen ontkomen aan, mini-sonnet of literair geleuter, eens is het met u gedaan. Met dit in gedachten, interesseert het mij geen reet wat u denkt te verwachten.…

Aan de diagnose was niet meer te ontkomen: "Uw zoontje heeft een partiële afwijking" In wanhoop en vertwijfeling en overweldigend verdriet borg de moeder het speelgoed van haar zoontje op op de zolder van het arbeidershuisje zodat het haar niet meer onder ogen zou hoeven komen.…

Er is geen ontkomen aan dat bij het ontwaken op de dorre en doodse snelweg naast mijn huis onveranderd het ene blik het andere achtervolgt in een nooit eindigende race zoals iedere morgen en dat de bestuurders die zijn als monniken in hun cellen stuurse en norse blikken naar buiten werpen en voor zich uit, naar de dag, naar de toekomst, naar de schijnbaar…

Zelfs de meest verborgen schaduwplekken ontkomen niet aan diens ingrijpen. In één rats gaat daar dan het grootse werk. Opnieuw beginnen is het credo, een spin is een geduldig dier. Ook ik heb een thuishaven en vangnet, min of meer onttrokken aan de wereld van de mensheid.…

Er is geen ontkomen aan haar "diagnostische blik", kennelijk geleerd op de opleiding; met een air van fantastische, ijskoude superioriteit staart ze je in de ogen. Je weet haast niet hoe snel je je weer uit de voeten moet maken. Is haar blik soms bedoeld om de eventuele simulanten af te weren?…

Het hijgend hert, aan de jacht ontkomen, kreeg een tuil tijgerlelies, en het konijn, bijna het haasje, moest het doen met een bosje leeuwenbekjes. En dan, de watervogel, ondanks dat hij geheelonthouder is, kostte zijn levenswijze hem gans zijn lever. Koopt een pofadder op de lat ? Speelt een brilslang altijd gelijk ?…

mijn schouders zal bekloppen; helaas is zijn gezicht zoals gebruikelijk onsmakelijk behaard en draagt hij een aftands colbert en in mijn op niets berustende inbeelding rijst het vermoeden bij mij op dat het bedienend personeel uit verwondering en afschuw ons vanuit de verte zo strak en aanhoudend staat aan te staren dat aan hun fixerende blikken geen ontkomen…

Je verandert er niks mee, je kunt er niks mee want: als je gepakt wordt door de vijand, is er geen ontkomen meer aan. Dan ben je de klos, de sigaar en de pineut, daar brengt geen enkele app verandering in.…

Daarom is er ook goedheid en grandeur in Tilburg, naast al het menselijke waaraan wij niet ontkomen.......…

Want goed beschouwd ontkom je er niet aan. Geen lulverhaal is hem te machtig, geen stelling te hoog gegrepen.. voor de geridderde op zijn lauwe reet roestende schrijver zonder naam. * Herschreven column uit 2012…

Nergens ontkom je eraan. Zegels kun je sparen. Een volle spaarkaart (of twee, weet ik veel) geeft recht op een juichpak, met of zonder bijbetaling, ik weet het echt niet. Ooit heb ik mijn rekening bij de Postbank laten opheffen toen er een blauwe en een oranje leeuw om mijn aandacht kwamen vragen.…

Hoe dit ook zij, de harde platen, de mechanische ogen van de onverbiddelijke apparatuur zullen beslissen en besluiten en aan dit besluit zal ik niet kunnen ontkomen..... Het telefoontje is de daaropvolgende morgen in alle vroegte snel gepleegd.…

Maar een vrouw beminnen is de dood ontkomen. En jou beminnen is de dood willen ontkomen.' Ze keek hem aan met waterige ogen. Hij pakte het ding en zette het op de kast. Hij zei: 'We noemen hem maar Jan de Zeiker.' Ze lachte en knikte.…

Inmiddels alweer zestig, jaja, ook dichters ontkomen niet aan de grijze haren en het onherroepelijk lichamelijk verval. Fijn dat de geest daar wel aan kan ontkomen.…

Zo in dat immense bos van zijn merkwaardige verzen, kan ik er niet aan ontkomen en lijd ik acuut aan Claus(tro)fobie, maar aangenaam, zeer aangenaam is de benauwenis van zijn doolhofvisioenen.…

Goed beschouwd ontkom je er niet aan, geen verhaal te machtig of er komt geroddel van. Geen stelling is voor haar te hoog, begrepen! Of ze klimt in de pen als de geridderde op haar lauwe reet roestende schrijfster zonder naam.…

arbeidershuisje moest ik de slagen van mama's harde handen op mij neer laten komen, dag aan dag, jaar aan jaar en nu mijn ouderdom nadert resteren mij slechts de stilte in mijn flatje en het wurgende luchtledige van mijn eenzaamheid, die mijn voorland is en die tot mijn vroege dood mijn metgezel zal zijn, die mij achtervolgt en aan wie ik niet meer kan ontkomen…

En zo zit ik nog steeds van de schrik te proberen te ontkomen, want ik had dit dus zomaar niet meer na kunnen vertellen….omdat: we waren op pad, lekker wat boodschappen gedaan en waren op de terugweg.…

Inmiddels heb ik wel begrepen dat het bier is, zelfs ik ontkom daar niet aan. Ik weet eigenlijk niet of ik nou vreselijk de draad dreig kwijt te raken of dat ik het wel best vind. Ga ik straks geweldige nieuwe vindingen missen of valt dat wel mee? We zullen zien, want één ding weet ik wel: ik ga echt geen reclames meer kijken.…

De man kon met grote moeite aan de vlammen ontkomen. Toen hij zijn helm afzette, bleef zijn huid aan de helm plakken. Bijna was hij omgekomen voor een oorlog in een stad die verder van zijn bed was, dan van het bed waarin ik slaap. Maar hij leeft nog en mag straks naar huis. Ondertussen denk ik na over nieuwe tegels in mijn badkamer.…

Ik weet niet wat het is, maar er is geen ontkomen aan. Elk reclameblok hetzelfde liedje. Elk huis, elke etage, elke kamer moet er een hebben. Zonder Sanibroyeur is mijn huis niet af en mijn leven niet compleet. Als Arie en Ronald daar ook eens tegen op zouden treden, dan weet ik tenminste niet meer wat ik mis.…