Alle inzendingen over opgev

Niet zo gauw opgeven wou ik maar zeggen.…

Net een contract getekend voor duizend uur, theoretisch noemen ze het werkervaring opdoen; kans op arbeidsmarkt verbeteren. Twintig uur vrijwilligerswerk met een zeer wisselend rooster, kan het maar net combineren met post bezorgen. Om dan vanavond om half negen mijn woning binnen te strompelen en de brief van de gemeente zien liggen. "Cliënten…

Want nooit opgeven bestaat niet. Iedereen geeft vroeg of laat op. Met het redden van zijn huwelijk, het plukken van appels, het opfietsen van de Mont Ventoux. En ten slotte met leven. Dus kom niet af met holle woorden die niemand kan waarmaken. Erger nog. Ze geeft het nu zelf op.…

Soms moet je een gevecht opgeven om jezelf niet te verliezen.…

waren verschillende werkeloze trainers aanwezig die leken te azen op de topbaan die Benítez ongetwijfeld binnenkort zal moeten opgeven.…

De dringende bezuinigingen eisen nu eenmaal het opgeven van onzinnige ruïnes! Sentimentele nostalgie is daarom pure geldverkwisting!…

Twijfel En drinken dat deed hij ook…alles met mate maar toch. en twee jaren opgeven omdat hij haar had afgesnauwd? neen wat haar stoorde was zijn drang om te Twijfel behagen.…

Maar toch zie ik, dat zijn ziel vol hoop is, vol verlangen om alles te zien, alles te kunnen voelen, alles… ja alles… hij is gewoon alles… En net als ik het wil opgeven en door mijn knieën wil zakken, als ik denk dat alle verlangens te vergeefs waren, dan is hij er. Dan trekt hij mij omhoog.…

echt niet leuk meer wil een vrouw nog wel een gelukkig leven of blijft ze liever achter die muur de rest van haar leven zonder iemand de kans te geven op een liefde vol leven die hij haar graag zal geven ik denk dat je de tijd moet nemen om door die muur heen te breken al duurt het je hele leven elke muur is te breken liefde moet je niet te makkelijk opgeven…

Ik wil opgeven. Ik kan niet meer omgaan met verscheurende vragen. Je luistert en zegt niet dat ik moet gaan. Je zegt niet dat ik alles heb kapotgemaakt. De stilte hamert op mijn hoofd. 2 Wanhopige mensen liggen samen in 1 bed. De volgende dag ben je weer steen die met bloedend hart weg wil gaan, maar het nog steeds niet kan.…

Het moment van opgeven kan men hier aflezen op de wanden: na 7 jaar. Alle gebieden hier kwamen uiteindelijk na 7 jaar ten val. Dit was dan de tour “Na Liefde”, bedankt voor jullie aandacht en vergeet de gids niet……

Ik wil en kan het niet opgeven, al zou ik dat op dit moment soms graag doen. Maar om de verveling om te zetten in positieve vrije tijd, dat is een karwei. Totdat een tijdje geleden een vriend mij een link doorstuurde van deze site. De computer was niet echt mijn vriend, dus het duurde nog wel een tijd.…

Aan wie ik opnieuw moet opgeven waar ik woon. Ik begrijp dat wel. Zo’n computer kan niet alle klantnummers onthouden van al die mensen die langer wachten dan ze van hun gewend zijn, maar als je het nummer toch niet onthoudt: VRAAG HET DAN NIET!…

Niet gelijk opgeven en alsnog het nummer draaien, ook dan weer inspreken omdat de stem daarom vraagt: nummer voor nummer spreek ik in, krijg wederom te horen, binnen tien minuten bellen wij u terug.…

Heeft het over opgeven. Dan is er echt iets aan de hand. Een bord nasi, de rust, een stuk tape en drie tabletjes verder loopt hij weer als een kievit. Ik ben met stomheid geslagen. Denk terug aan de mannen van de EHBO: iemand met bloedblaren tussen de tenen die door wilde. Tussen alle tenen. Lopers en karakters.…

Zal jij je vrije leven kunnen opgeven? Zal jij mij trouw kunnen wezen? Ben jij de liefde van mijn leven? Zullen wij alles samen delen en veel plezier gaan beleven? Kan jij wel liefde geven en de liefde van mij aannemen? Zal jij je veilig voelen in mijn armen? Zal jij mij niet proberen te veranderen? Zal ik bij jou gewoon me zelf zijn?…

“Zoeken en de moed niet opgeven. Vertrouwen dat je het ooit zult vinden”. Waar had ze het allemaal over, bedacht ze. “Dat is heel persoonlijk, net waar je wensen liggen”. De vrouw in de bus ratelde maar door, alsof het onmogelijk geworden was haar mond te houden.…

Opgeven van je dromen kan worden gezien als falen, maar soms zijn dromen gewoon dromen en is het niet voor jou weggelegd. Het laten vallen is moeilijk, maar soms is het beter om het los te laten. Ook al zullen veel mensen het niet begrijpen en misschien veroordelen. Het is en blijft jou leven en je moet je eigen pad lopen.…

De zoon die zijn vader het leven zag opgeven. De liefde die hij te laat had gekregen, niet genoeg voor zijn verdere bestaan. De wond die te diep bleek te zijn om te genezen....te diep om een litteken te vormen. Een aftiteling had ik nog nooit uitgezien maar ik bleef staren. De symphonische muziek liet me rillen.…

Als wij, het volk sparen, op een bank dan moet je dat opgeven, want dan bezit je vermogen, en over dat vermogen: betalen we belasting, maar het Koninklijk Huis dus niet.…

Als ik het een beetje slim aanpak dan kan ik me misschien wel voor twee of drie sessies tegelijk opgeven. Kassa! Als laatste richt ik een zorginstelling op voor patiënten die er last van hebben dat ze teveel zorgkosten betalen. Moet kunnen vind ik, dat beetje professionele ondersteuning.…

Wolfsen, de burgemeester van Utrecht, strijdt met alle macht, wil van geen opgeven weten en slaat aanval na aanval handig af. We hebben ook al weer heel wat staatssecretarissen en ministers verzameld die een motie van afkeuring overleefden. Zelfs minister Bleker wist opnieuw te ontkomen aan de grijpgrage klauwen van zijn jagers.…

Je kunt je opgeven om zwerfvuil te gaan rapen. Prima, goed idee. Je kunt ook thuis of op je werk aan de slag om je computerbestanden op te schonen. Ook niet slecht, dat wordt kiezen. Of zal ik eindelijk eens die woonkamer een grote beurt gaan geven? Of de auto, die ziet er ook uit alsof-ie de laatste tien jaar permanent bewoond is.…

Nu niet opgeven. Je gedachten dwalen af. Ik hou van je. Maar het heeft heel lang geduurd voordat ik dat kon zeggen. Voordat ik dat voelde. Voordat het echt zo was. Ik vond je zwak. Niet goed genoeg. Maar je hebt je bewezen. Je hebt mij laten zien dat je sterk bent en mooi. Ik omhels je in gedachten.…

Opgeven kan nog! *** Schatz en Kanters twee Amsterdamse volksjongens. In beider getoonstelde schilderwerk zit zoveel verborgen en kunnen we tegelijkertijd vaak ook zonder echt heel diep te gaan al genieten. Met hun gelaagde humor kun je echt dagen vullen.…

Haar verzet groeide, opgeven ..... nooit! Tot ze een versnelling gewaar werd. De rivier werd breder en breder en ging op in de zee. Of ze wilde of niet, ze voelde hoe ze langzaam aan, van binnen uit oploste.…

Ik hoor gekraak, terwijl ik zit te schrijven, zeg zachtjes, stil maar hoor, je mag blijven, want zoveel te hebben meegemaakt, zoveel stof tot praten geven, dat kun je toch niet zomaar opgeven en bij het grofvuil zetten, of naar de kringloop brengen, trouwens ik denk zomaar dat ze bij de kringloop denken, dat is voor een groot deel open haard hout en…

Voor mij zo vanzelfsprekend...vrouwen hier in Nederland die zo hard om respect roepen hebben gewoon last van een luxe probleem en ik betwijfel of mannen in sommige culturen ooit de luxe van de mannelijke hoofdrol zullen opgeven door vrouwen als mensen te accepteren.…

En niet opgeven. Uiteindelijk is de betreffende jongen via Roemenië, Hongarije en Oostenrijk in Duitsland aangekomen. En eenmaal daar, kon hij ook naar België en daar meldde hij zich. Vervolgens werd hij niet geloofd. Zijn leeftijd zou niet kloppen. Hij moest maar bewijs uit Afghanistan halen dat hij inderdaad zo oud was als hij zei.…

Maar ja, koppigheid is mijn tweede naam, en opgeven doe ik niet zo vlug. Trouwens, het is ook niet evident. Er nu uitstappen zou heel wat nare gevolgen hebben, en niet in de eerste plaats voor mijzelf. Nog de tijd, nog de plaats lenen er zich toe om zo een gewaagd plan uit te voeren. Er zou teveel gepraat worden! Beschamend gewoon.…