Alle inzendingen over overdenkingen

Wat er in de oude vertellingen gebeurt, zijn denkbeelden en wensen, die in ons mensenbestaan niet kunnen of mogen voorkomen. Maar de gebeurtenissen en daden van bovennatuurlijke kracht uit sprookjes geven in het werkelijke leven een heldere kijk op de weg, die achter en voor ons ligt, op de plaats waar we staan. Ja, die visioenen en verbeeldingen…

Ergens in Midden-Europa liep de wijsgeer Philippus langs het bergpaadje omhoog. Ook al was deze filosoof een westerling, hij droeg een Indiase tulband. Een lange, wijde Oosterse mantel reikte van zijn schouders tot aan zijn enkels. Philippus ging van het paadje af, stapte tussen struiken door, en stond stil bij een lage rots. "Ik ga weer eens heerlijk…

Ooit schreef ik korte verhaaltjes met een behoorlijke regelmaat op deze site totdat ene Trijntje haar wel zeer opdringende gedachten mij overspoelden. Mijn zin om te schrijven verdween. Ik besloot gisteren toch weer te gaan schrijven. Waarom en waarvoor dat zou ik niet weten, misschien om gedachten van anderen te kweken. Denk na mensen, denk na.…

Al weken terug begon ik te schrijven over dit heel nare gebeuren, telkens met een nare smaak in mijn mond, elke keer weer dacht ik: nee joh, je zit ernaast en nog steeds hoop ik stiekem dat dit ook het geval is maar steeds meer berichten wijzen erop dat ik die nare voorgevoelens niet voor niks heb gehad. Liever had ik dat wel, maar nu al worden…

Een oude man, een oud flatgebouw, de nominatie is slopend. Linksonder en rechtsboven is al dichtgetimmerd, de eenzaamheid sluipt op kousenvoeten zijn wereld binnen. Ooit had hij kinderen, en een vrouw, ze willen hem niet meer kennen, daar sta je dan in je lege deur, je hebt hulp nodig want je redt het niet meer, alleen, argwanend druk je toch op…

In de ochtend is het een aangenaam gevoel om steeds te ontwaken met een gedachte aan God. "Dit is de dag die de Heer ons geeft" ofwel "Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt". Welke van die twee gedachten is goed? Tja, elke dag dat je er bent is een dag, die door de Hemelse Vader is gegeven. Maar de verdere dag wordt door jou zelf gemaakt.…

Ik mijmer wat voor me heen, het is zondag en de zon laat zich van haar allerbeste kant zien, we zijn inmiddels al wat vitaminen op wezen doen buiten en genieten nu binnen met jaren-60-70-muziek op de achtergrond. Er staat een pan hachee te pruttelen, oké het is er misschien de dag-of temperatuur niet voor, we hebben er beiden trek in en dus: ben…

Maar ik overdenk dat de fantasieën die ik met Ineke ontwierp een vlucht moeten hebben betekend.…

In de 21e eeuw mag dood door honger niet langer worden getolereerd. Deze stelling van een zekere Dr. Ir. O. Copuroglu las ik enige tijd geleden op deze website. Ik zou er aan toe willen voegen: Het lijkt mij niet zo'n gek idee als extreme rijkdom ook niet meer getolereerd zou worden. Laten we eens stellen dat iedereen die meer dan pakweg…

Vrij vaak hoort men iemand zeggen: 'Als je niet van jezelf houdt, kan je ook niet van iemand anders houden.' Ik heb dit altijd een afgezaagde uitdrukking gevonden die bovendien helemaal niet klopt. In België drukt men 'houden van' uit met de woorden 'iemand graag zien'. Dan zou bovengenoemde uitdrukking dus worden: 'Als je jezelf niet graag…

Maar daardoor krijg ik wel grappige invallen, sla ik taal uit ter overdenking. Zoals vanavond, ik zie de bombast op de Dam en daarna hield ik mij liever op de Waalsdorpervlakte. Ik bedoel maar, is iemand met een erectiestoornis de lul of juist niet? Stoofpot, hoe gemarineerd kan je iemand op het verkeerde been zetten.…

De hemel van september is lichtblauw of staalgrijs. Ik hou van dit seizoen waarin de nieuwe potloden geslepen worden (je ruikt hun geur van cederhout), waarin de boeken weer geopend worden, waarin de berken en beuken nog net niet verkleuren en waarin je al thuis kunt zitten als je geluk hebt met slagregens tegen de ruiten. Ik hou van dit seizoen…

Met mijn vijfenzestig jaren ben ik een jongbejaarde. Boven mij schemert een donkerblauwe hemel, die op komende levensavond duidt. Daarachter zie ik de einder als een zwarte bergketen: vragend en wachtend duister. Vlak voor mij ligt een bruine vlakte, verzoekt om rustig toe te kijken. Ergens, in het midden ervan, begint de grond enigszins te bollen…

"I close my eyes and I drift away into the magic night" Zo luiden de woorden van de song en zo lig ik wakker of slaap ik in, mijn lange voorbije leven overdenkend en gedachten aan tientallen gebeurtenissen en personen bezetten mijn geest....…

De kou, die ons zo aangreep is nu uit de lucht en in een nieuw seizoen kunnen we gaan overdenken hoe we ons leven gestalte gaan geven met nieuwe plannen, nieuwe perspectieven en een geheel nieuwe sfeer, een nieuw universum....…

Hij heeft veel te overdenken maar heeft het naar zijn zin in de inrichting.....…

Ter gelegenheid van Kerstmis waren toentertijd her en der vele rijkelijk versierde Kerstbomen opgesteld, ook in een Wijkcentrum waar ik die morgen bivakkeerde om de collectie thrillers in de aangrenzende bibliotheek in ogenschouw nam, onder tranen overdenkend hoe mijn langjarige werkzaamheden voor een wijkkrant voorgoed ten einde waren gekomen en hoe…

En zo overdenk ik in de herfst van mijn leven, dat er iedere dag nog iets te leren valt.…

Tussen hoge eiken en beuken liep een reekalfje met zijn moeder en zijn broertje mee. Hier en daar een frambozenblaadje of een bloempje kauwen, dat was verrukkelijk! Onder het wandelen genoot het reekalfje van de brede zonnestralen, die zacht trilden in de boomkruinen. "Dat licht roept mij," dacht het kleine dier. "Ik zal wel zien waar die bleekgele…

Het is op een zomeravond, even na zessen. De winkels aan het gezellige dorpsplein hebben net hun deuren gesloten. Op de banken, onder wijde platanen, zitten wat tieners, die hun gsm laten horen. Allerlei wijzen klinken door elkaar heen. Daarbij worden er gesprekken van heel verschillende aard gehouden. Tussen de gevels van de winkels en de woningen…

Geen onnodige bezorgdheid, ik heb ze daarboven écht nog wel op een rijtje, al zou men zich wellicht kunnen afvragen of de volgorde daarin nog wel klopt. Koud kunstje om u onder citaten en hele uittreksels van Wikipedia te bedelven, maar dan weet ik bij voorbaat al dat velen zullen denken: zo lust ik er nog een paar en waar zit zijn eigen inbreng? Met…

Stel je eens voor: je bent net tachtig geworden, je echtgenoot begint te alzheimeren en je hebt een indicatie van drie uur zorg, eens in de twee weken. Zelf heb je nek-artrose die jou geen plotse bewegingen toestaat, zelfs fietsen is uit den boze. Je woont in een flat, elf hoog, rand van de stad en je voelt de hokjesgeest indringend en opdringend…

Verhaaltje Foppe voor de verjaardag 54 vrijdagochtend slecht weer Bergum Franeker Het is weer zover hij wordt nog een jaartje ouder van 53 naar 54 nog even ver als toen hij hier aankwam broodje smeren thee en koffie computer en tv aan omrop fryslan en even schrijven want hij wil even communiceren maar de zuster ligt nog op bed en hij is al…

Met dank aan de redactie van Nederlands.nl overwon ik mijn schroom tot het uitdragen van de geboren overdenkingen. Hopelijk zijn ook zij eens te gast op www.sprokkelhoutjes.net.…

Haar overdenkingen en gevoelsleven spelen eensgezind samen. De natte tegels van de badkamer zijn opeens verdwenen. Zij wandelt verlicht over een strand en langs klippen, terwijl de branding haar als een bende woeste witte kippen omgeeft.…

Maar laat ik dan mijn verbeelding en overdenkingen mee laten waaien op de wind van mijn gevoelens. Dan dringt het tot me door dat mijn pennenvruchten steeds blijven zweven tussen mensen, van welke leeftijd ook, dus leeftijdsloos aandoen.…

Zo zat ik te overdenken dat wanneer je met een rechtszaak te maken hebt, zoals nu elke dag wel meegedeeld wordt op tv, mensen "in cassatie gaan": dat betekent zoveel als "ertegen in beroep gaan", het er niet mee eens zijn.…

Kijkend naar een film, wetende dat me dit ‘s nachts eens parten zou kunnen spelen, doe ik het licht uit, draai me behaaglijk in m’n holletje en lig nog even de dag te overdenken als ik iets voel kriebelen bij m’n been! Niet iets kleins maar wel heel erg glibberig!…

In mijn jonge en nog onervaren jaren boezemde mij Goethe met deze versregels naast een gevoel ven bekoring ook een vage vrees in, welke zich tijdens het overdenken steeds in mij naar een achtergrond wilde verschuilen. Stel dat ik toen al (voorgoed) had moeten rusten, dan was dit in mijn beleving een ramp geweest.…

En in de afstand ligt dan toch altijd als het goed is een stuk overdenking. Om lessen te trekken uit datgene wat is afgesloten. De ene keer is daar het gevoel van de zekerheid dat het goed is zoals het is. Maar soms kan schaamte en berouw de plaats van een gevoel van overwinnen innemen. En dan komen de tranen…………….…