Alle inzendingen over paar

vraagt hij en eerlijk is eerlijk: zijn vader geeft hem ook antwoord: “als het vrouwtje vruchtbaar is, gaan het mannetje en het vrouwtje paren.” Zegt de vader en ik wacht op de vraag van de jongen wat paren is, maar hij verrast mij met: “o, wat jullie elke zondagmorgen doen als slaapkamer deur op slot is!”…

En het ligt maar te ruften onder de geïmporteerde uitheemse bomen, maar paren; ho maar. Mevrouw is een kwartier per jaar vruchtbaar en je zou Ping op de seconde nauwkeurig bovenop haar moeten knallen om nog enig rendement uit de investering te kunnen halen.…

Paars was blauw.…

Het ooievaarspaar is in het vroege voorjaar teruggekeerd naar het nest op het dak van kantoor Staatsbosbeheer, vlakbij het Mastbos van Breda. Dit kleine gebied van Bouvigne aan de rivier de Mark bevalt deze mooie vogels kennelijk zeer, want ze hebben hier al verschillende keren gebroed. We weten ook zeker dat het dezelfde vogels van vorige jaren zijn…

Het getouwtrek en gehannes om een Paars-Plus regering te formeren duurt nu veel te lang, geen straathond gelooft er meer in, mocht het er toch van komen, dan verwacht ik binnen de kortste tijd nieuwe verkiezingen en daar zit echt niemand op te wachten, dus afschaffen die Binnenhofperikelen, geef maar toe dat een besturing van dit land onmogelijk is,…

Er zijn natuurlijk al een hele hoop lovende woorden gevallen, maar voordat het feestgewoel nu echt gaat losdruisen wilde Quirijn zelf nog even een paar dingetjes zeggen. Namelijk dat er een tijd van komen is en een tijd van gaan en dat die tijd van gaan na exact twee jaar en negentig columns is gekomen. Dat was het, dank!…

Uit kledingrekken graaien naar alles wat paars is. Zelfs grote liefdes op wielen gaan naar de spuiterij. Om 12.00 uur een ‘date’ met de kapster. “Doe maar een paars spoelinkje, meid!” Reden van dit gerief: in Almere staan paarse mandjes klaar in de Plus-supermarkt voor singles levend onder de armoedegrens die een leuke date willen.…

‘Wanneer zullen we die luisteroefening nou eens doen,’ vroeg Olifant ‘Ik weet het niet op het ogenblik, Olifant. Ik ben leeg,’ zei Muis. ‘In het weekend misschien? ’ ‘Dat moet dan maar.’ ‘zondagmorgen?’ ‘We zien wel. Het ligt er helemaal aan hoe ik me voel.’ Olifant kende Muis goed genoeg om te weten dat hij er maar beter niet op terug kon komen…

Maar dat heb ik al een paar maal gezegd. Nou ja, kunnen we niet gewoon doorgaan?’ ‘Ga jij maar door. Ik kan even niet meer’ ‘Ik ook niet,’ dacht Olifant, ‘maar als ik er nu mee ophoud hebben die bijeenkomsten bij het Paard ook geen zin. Muis ziet er niets in, maar ik heb die gesprekken geeist.…

De zee is paars bij Piraeus. Een vlag kruipt uit de klokkentoren als de wind draait. Een man stapt over een hond. Een vrouw wrijft gebogen over haar ooglid. In een parapluwinkel valt een paraplu van de toonbank.…

De dame noteerde mijn kritiek maar gaf op mijn vraag wat en hoeveel een paar was: “Twee of drie…misschien ook vier?” Zouden sommige dames daarom zoveel schoenen in hun kast hebben staan?, dacht ik nog. Heel misschien wordt het commentaar bij de microscopen in het museum Boerhaave aangepast.…

Parodie op parodie op parodie...enz. Wie weet nog wie of wat een parodie is op die parodie? Maar dit kon ook niet uitblijven, met een overdaad aan de inzendingen van een ... komiek! Oei, heb je ook commentaar pas op ik schiet! Vriend en Vijand, ja die zijn er ....ik blijf lachen! Ja ik zet het er gewoon in, met naam en email-adres. Gewoon…

Bas Heijne schreef dinsdag in de NRC een column over de brand in de Notre Dame van Parijs, getiteld: “Notre-Dame leeft, ik heb het gezien”. Heijne woont in Parijs en was op maandagavond buiten een kijkje gaan nemen. Hij was onder de indruk geraakt van het verdriet en het gevoel van machteloosheid dat zich meester had gemaakt van de mensen op straat…

Voor wie nog denkt, dat de PVV van Geert Wilders de enige in Europa is, die extreem-rechts is, heb ik grensoverschrijdend nieuws. Dit werd me weer eens duidelijk tijdens de afgelopen Europese verkiezingen. Er hangt een nieuwe, in en in duistere wolk boven Europa. De nazi's noemden zichzelf nationaal-socialistisch, zeg maar, sociaal voor de eigen bevolking…

(De roes als noodzaak; TROUW, vr. 30/04-2021) Hoewel deze, auteur Hafid Bouazza fataal werden, koesterde deze schrijver van onder andere EEN BEER IN BONTJAS en PAR AVION spiritualiën en verdovende middelen. Tegelijkertijd hebben deze, individueel of gezamenlijk, tot zijn dood geleid.…

's Nachts als die elfjes rondvlogen, kwam er een paarse glans over de sterren die van hen waren. En dat zag je op heel grote afstand. Daarom zagen de feeën die paarse sterrenglans. "Die elfjes hebben zulke wonderlijke, paarse sterren, wanneer ze door de lucht zweven," zei de oudste van de feeën.…

Daardoor kregen alle feeën die paarse sterrenglans om zich heen. O, hoe dankbaar zweefden ze even later naar hun eigen sterren terug! Door hun dankbaar gemoed werd de paarse glans, die hen omgaf, almaar groter en groter. Spoedig kwam die prachtige glans om een paar van hun gouden en zilveren sterren. De feeën waren verrukt.…

Juist toen in weke, kwetsbare regionen van de hersenen van mijn enige zus schijnbaar fatale ziekteprocessen hun eerste aarzelende schreden zetten, steeds verder oprukten en tenslotte terrein schenen te winnen, juist toen gaf mijn moeder mij de schoenen cadeau..... Het waren dure, witte mocassins met een dooraderd bovenblad als van craquelé schilderwerk…

Men moet listig zijn om zich in een armoedesituatie nog te redden, maar bij uitzondering was mij nog een paar schoenen aangeboden. Na lange uren waarin ik mij vertwijfeld en wanhopig voortbewoog tussen de bushalte en de gewraakte voordeur, deed mevrouw open. De booties die ze mij schonk doen momenteel, na tien lange jaren, nog dienst.....…

Men moet listig zijn om zich in de armoede nog te redden, maar bij uitzondering was mij een paar schoenen aangeboden. Na lange uren waarin ik mij vertwijfeld en wanhopig voortbewoog tussen de bushalte en de gewraakte voordeur, deed mevrouw open. De "booties" die mij toen gegeven werden, doen momenteel, na tien lange jaren, nog altijd dienst.…

Nog een paar hippen en hij is bij de kattenbak. Een moment van aarzeling en dan: pik. Kijken. Geen poes te zien. Pik, pik. Kijken. En nog een paar pikken. Van de andere kant van de kamer kijkt mijn kennis gelaten toe. ‘Ach,’ zegt ze tegen mij. ‘Onze poes is zo dom, die vangt nooit wat.’…

Je kunt natuurlijk een paar euro’s van de bank gaan halen voor het geval de banken save willen spelen als het echt helemaal fout gaat in Amerika. Het zou kunnen gebeuren dat ze dan een paar dagen dicht zijn. Dan heb je in elk geval geld om die paar dagen boodschappen te doen!…

Mijn tranen hebben vaak gevloeid om de kwetsbare organen die zich schuilhouden in de borstholte. En om de dooraderde kwabben die daar zijn opgehangen en die de levensadem verschaffen, de zo noodzakelijke levensadem, de stroom die passeert, die het lichaam binnenkomt en die dit weer verlaat. De goegemeente beklaagt en betreurt mij en zij schijnt vol…

Ik was net van plan beslag te maken voor een paar oliebollen. Ik eet er vier achter elkaar op. Mijn moeder bakte ze pas tegen elf uur avonds en toen het vuurwerk begon om twaalf uur kreeg je er een paar met poedersuiker erop. Als kind zijnde mocht ik buiten geen vuurwerk afsteken, wel in de kamer een sterretje.…

Ze is net op tijd om te zien hoe moeder de laatste adem uit blaast, zit perplex aan het bed, een klamme hand in de hare, een paar uur geleden was ze nog bij haar, een paar uur geleden belde ze om welterusten te zeggen en nu moet ze voorgoed afscheid nemen! Vaarwel moeder! Je ging veel te vroeg, te snel en te abrupt. Maar geen mens weet de tijd…

Over een paar weken vieren we onze vrijheid, onze bevrijding, herdenken we hen die vielen eveneens. Over een paar weken is er Koningsdag, die we vieren, omdat de Koning jarig is.…

Ik hoorde deze week dat er veel steden zijn over de hele wereld die gebouwd zijn op houten palen. In dit geval ging het over Boston. Maar ook Los Angeles, Venetië en steden in Finland en Roemenië zijn gebouwd op palen. Hier in Nederland is de oudere generatie gevoed met het rijmpje van Amsterdam die grote stad; die is gebouwd op palen; als die stad…

Ben zelf al een paar keer naar zo'n wedstrijd geweest en je weet niet wat je ziet. Het gaf mij een fantastisch gevoel dat ik daar met een paar centen mede verantwoordelijk voor was.…

Roept U maar, van hier naar daar 'n paar dagen maar this waar, Nederland is halfgaar.…

Dat kwam omdat ik meestal paarse jurken droeg. In die tijd dat mijn tante dat dus vond, droeg ik kleren van andere nichtjes die toevallig een “paarse” periode hadden. Nu stond paars mij goed en kreeg ik er geen minderwaardigheidscomplex van. Een nichtje, ook van mijn leeftijd, had mij met heel andere ogen bekeken in die tijd.…