Alle inzendingen over schelp

Het wordt een mooie kerst, ik ben een geliefd mens, want dat zegt mij deze schelp.…

Op mijn zwartgelakte vitrinekast staat tot op de huidige dag de schelp die ik eens vervaardigde uit dikke, aardse, grijze klei. De schelp bevat in haar binnenste, in haar innerlijk een bal, eveneens uit klei samengesteld, die is als een parel in een oester.…

Plotseling viel mijn blik op iets ongewoons: een gigantische schelp, zo groot als een volwassen mens, lag half begraven in het zand. De schelp bewoog! Het leek alsof de zee zelf een adem uitblies en de schelp in het ritme van de golven tot leven wekte. Met een zachte kreun spleet de schelp open.…

Hij overstelpt haar met schelpen en schitterende keien, verwarmt haar met een zojuist ontdekt vuur. En op dat moment heeft zij hoofdpijn.…

Het schelpenstrand, het water dat zijn weemoed achter laat, dood uitspuwt in verloren opeengestapelde, lege, gekleurde schelpen ... maar in zijn voortdurende veranderlijke beweging van eb en vloed zijn levendige zichzelf blijft, geworteld in zijn vloeibare authenticiteit !…

<<< Deze cultuurtempel, net als schelpen dat kunnen, opent zich vervolgens voor minnaars en minnaressen...!…

Geluid van water en ketsende schelpen. Zand, nat achtergebleven met uitdovende belletjes. Een pingpongballetje deint af en aan. De schepen aan de horizon varen hun vaart, de prachtige wolkenlucht schuift voorbij. Maar mijn blik komt niet meer omhoog, mijn stappen stokken. Zand, zee en balletje. In mijn oren ruist de branding.…

En in de boeken met de kleurige afbeeldingen van schelpen, vlaggen en sterrenstelsels plakte ik de wondermooie zegels die daarbij hoorden. En zo is er zoveel geweest dat aan mijn herinnering is ontschoten.....…

En de wind waait, sedimenten zetten zich af, het kind schept een kasteel op het strand en vindt prachtige schelpen.…

Het zangerige, dromerige liedje, genoemd in de titel, zong mijn lieftallige, jonge, mooie moeder met mij in mijn jeugdjaren en ze voegde er de frase aan toe: "Doe nu je blauwe oogjes maar dicht, want morgen is het weer licht" Een moeder zocht met haar schizofrene zoon eens schelpen aan het strand.…

Alleen die schelpen doen zo verdomde pijn... Ze zijn scherp. Het is alsof ze zeggen: "Ik hoor niet hier op het strand. Gooi me terug in de zee waar mijn thuis is", maar het zijn er te veel. Er is geen beginnen aan. Het doet me aan vroeger denken. Wie ging er niet als kind met een zakje in de hand schelpen zoeken met pa en ma.…

Ik liep langs het zwarte spoor en speurde tussen de aangespoelde schelpen naar onbekende contouren die de zee had moeten prijs geven. De schelpen die het zand herbergde en verzwaard waren ontkomen aan de verzwelgende lust van de immer hongerige zee. Ze lagen daar in rijen opgeworpen.…

De oude dame is gis, maar haar gebeuk op de kust is slechts een bede om rust, de vloed komt alleen maar op in het besef dat schelpen ebbend achterblijven. De wind waait haar golvend haar verward tegen de spetterende avondzon, het grijs licht rood op naar de grens van het bestaan, een zee van tijd mondt uit in een onmetelijke oceaan.…

De schelpen kraken onder mijn laarzen en de zilte zeelucht dringt mijn neus binnen. Ik geniet van de kleine wonderen die bij eb op de zeebodem verschijnen en de vogels die hun eten komen zoeken. Even doe ik mijn ogen dicht en luister ik naar het geruis van de zee. Het herinnert mij aan mijn vader die vorig jaar zo plotseling was heengegaan.…

Wijngaardslakken, schelpen en schalen, calamaresringen, saffraangele rijst en rozemarijn sudderen in een bekken op een matige gasvlam. De bouillon dringt in de korrel. Ik lepel het in jouw bord, gegarneerd met blokjes citroen. Ik hoor de hakken van een flamencodanseres in onze keuken.…

Door de "Regte Heide" is een pad aangelegd, het schelpenpad, belegd met schelpen, speciaal voor invaliden als mijn vriendin. We strompelen voort, zij aan zij en aan weerszijden strekken de heidevelden zich uit.…

Jij schilderde een schitterend portret van jouw vrouw Anna als Granida met een schelp, wat in de Nationale Galerie Praag hangt, samen met een vermeend zelfportret van jou als Daifilo. De aangeboden, halve schelp toont een zilverachtig meertje. Deze schelp is het symbool van een open, vochtige en bereidwillige vagina.…

De felrode parasols zijn geloken als bloemen die hun schermen niet meer kunnen aanbieden aan felle zon en ik verschuil me in Restaurant "Kleijn Speijck" als een oester in haar schelp.…

Ik verschuil me in Restaurant "Klein Speijck" als een oester in zijn schelp. Binnen zorgen de glanzende lambriseringen, het chique servieswerk en het elegante meubilair voor sfeer.…

Eerst een kastje met een swingende schelp. Een 'internette parel' 1) zag mijn betovergrootvader erin volgens de annalen. En ons familiearchief. Een parel die de schelp los van het moer uit danste. Die zelfs uitgroeide uit tot een echte danser broos en doorzichtig met een bal aan de voet. Dat moet een voetbal geweest zijn. Zeg ik nu.…

Zij schopt speels een grote schelp opzij, een teken van een goede en uitgelaten bui. Haar pijnlijke gezichtsuitdrukking doet daar niets van af. Gelukkig hebben we elkaar nog, denk ik dankbaar en tevens enigszins ontroerd.…

Doch om het geblesseerde onderdeel zo snel mogelijk terug te laten helen, heeft hij een metalen schelp onder mijn gebarsten lichaamsdeeltje geplaatst, en om die schelp op zijn plaats te houden, tja…daarvoor dient eigenlijk die plaasteren verpakking, niets meer en niets minder.…

Hij loopt naar het strand en gaat lunchen met patat en ijs en op het strand zitten en schelpen zoeken. Het is mooi voorjaarweer en er zijn meeuwen in de lucht er zijn veel mensen op het strand ook honden en de zee is eb en geen golven. Hij valt even in slaap van de medicatie die hij om 1 uur inneemt. Dat is rusttijd.…

Wij zijn ongeconsolideerde, korrelige materialen, afkomstig als afbraakproduct van gesteente of organische nazaten van koraal en schelpen. Mijn afstamming verloopt via rivier stenen, maar ook wordt er gefluisterd dat een grindlijn mijn bestaan is vooraf gegaan.…

indiaan gaf hem nieuwe tabak die nu op was en waar hij niet zonder kon en de pillen waren ook op zodat hij niet meer sliep en een week wakker was en in de nacht de maan en sterren en satelieten zag en een flesje cola dronk en toen kwam er iemand aan boord het was een zeemeermin ze zei je moet ook iets voor je lieve moeder en zus meenemen en gaf hem twee schelpen…

Zie, zie je ranke slanke hals, je oortjes fijn als schelpen, geringd zo zilverfijn. Het is je gewone ik, ik zie het al. Knip af dat haar, schat, want met je gewone ik kom ik niet klaar. Verder gaat het langs je armen, o albasten zuiltjes. Je schouders zacht en toch zo scherp gesneden. Borsten als bergen, waartussen dat zalige ravijn.…

Er was tijd voor je zelf om wat te winkelen, wat tot gevolg heeft, dat ik nu een prachtige mooie groenachtige schelp van glas in mijn kamer heb liggen. Ik kijk er vaak naar en ben blij dat ik gegaan ben. Vanmorgen stond op de dagelijkse gedachte die ik krijg: ”Reizen is naar jezelf kijken tegen een andere achtergrond”.…

Sluiten oesters hun schelp voorgoed? Vallen de haren van de hazen uit? Of is het een kwestie van smaak? Is vervuiling een overdrijving en is het slecht lelijk?…

Een organisme wat van buiten de schelp binnendringt zet de mantel aan tot parelmoer vorming. Misschien dat ook hier de werkelijkheid zal veranderen en het wezen van de parel zal schitteren in nieuwe denkbeelden.…

Jaap vertelde dat zijn broer schelpen aan het zoeken was en dadelijk wel weer terug zou komen. Om haar af te leiden vroeg hij om een glas ranja, wat ze liefdevol in een plastic beker schonk. Hij kreeg er ook een snoepje bij. Jaap voelde zich fijn en vertrouwd in de nabijheid van zijn moeder. Zo had hij het altijd gewild, zo was het goed.…