Alle inzendingen over souvenirs

...niet meer. Dit geldt volgens mij met name voor souvenirs die je kunt op, om of aan doen. Een echt souvenir koop je namelijk voor op de schoorsteenmantel. Maar ja, we hebben nu allemaal cv. Om economieën wereldwijd aan te jagen wil ik ervoor pleiten dat iedereen weer een schoorsteenmantel...

Een miezerig regentje zette de toon voor een nieuwe winterdag. Het einde van het jaar naderde maar de Kerstverlichting "Had haar karwei nog niet afgemaakt". Ik strompelde voort door de straten doch bij het Textielmuseum werd ik onverwacht hartelijk ontvangen en opende men de zware toegangsdeur...

Mijn oom A., die nog gespeeld heeft met ons, kinderen, in de zonnige tuin van ons arbeidershuisje werd, vijftig jaar geleden, overrompeld door de onbarmhartige dood. Zijn graf ligt in Engelen, in het dorp waar zijn nu negentigjarige weduwe het nog iedere week bezoekt....Zij is mijn trouwe en lieve...

Nog altijd bewaar ik het in mijn boekenkast: mijn "Afrika"-boek, een souvenir uit mijn verre jeugd, omhuld door een glanzende paarse kaft. Mama had het haar hoogbegaafde dochter die zoveel vragen stelde, eens cadeau gedaan. Het boek bevat vele kleurige, fotografische indrukken van het continent...

Nog niet zo lang geleden ontmoette ik het echtpaar in het park. Hoewel senioren, leken zij toonbeelden van bloeiend leven en blakende gezondheid. Hij hield nauwlettend de hand aan de pols van haar persoonlijkheid en registreerde iedere ritseling en rimpeling van haar brein en de huiver van haar...

De vogeltjes, die wellicht niet zo talrijk zijn in deze contreien en die het verkeer op de snelweg naast mijn huis schuwen, hebben nog altijd niet ontdekt dat een nieuw object bungelt aan een lange draad op mijn balkon. Het is een dennenappel, omkleed met pindakaas en met zaadjes die ze nu juist...

Het boertje van Delfts blauw aardewerk, dat met zo'n kwetsbare en argeloze uitdrukking op het gezicht de wereld scheen in te kijken vanonder zijn pet van kobaltblauw glimmend glazuur, scheen met kennelijke noodzakelijkheid bestemd te zijn voor mijn Engelse correspondentievriendin, toen ik het...

...het onachterhaalbare; hoe kan het zijn dat mijn tante als enige hoog uittorent boven het lot; dat in haar huisje de souvenirs bewaard blijven; de souvenirs uit mijn lang-vergeten jeugd: het Chinese porselein, de schilderijen, de oude staande klok die mijn tante nog troost met zijn galmende...

.....en ik herinner me - Cecilia - en hoe zal ik het mijn hele leven blijven herinneren! - hoe je me op die onheilspellende, vreselijke avond buitengezet, buitengetrapt hebt uit het laatste thuis dat ik nog bezat in deze wereld en mij overleverd hebt aan de koude, eenzame nacht en hoe ik mijn weg...

Hotel en conferentie-oord "Boschoord" rijst hoog en monumentaal op en haar oranje-beige muren schemeren door een wirwar van boomstammen die met haar wedijveren in hoogte, waardoor we niet onmiddellijk tegen haar op hoeven te zien als lilliputters tegen een reusachtige, eerbiedwaardige...

Hotel en Conferentieoord "Boschoord" rijst hoog en monumentaal op. Zijn oranje-beige muren schemeren door een wirwar van boomstammen die ermee wedijveren in hoogte, waardoor we niet onmiddellijk ertegen op hoeven te zien als lilliputters tegen een reusachtige, eerbiedwaardige gestalte. We...

De nacht heerste al over de stad toen de beide heren waren gearriveerd; de ene gekleed in helgroen verplegersuniform. Hij droeg een zware, metalen koffer die ongetwijfeld medische hulpmiddelen en medicamenten bevatte en hij keek medegedongen dan wel medelijdend dan wel belangstellend naar een doek...

Mijn oom, de broer van mijn vader, genaamd Gérard, die wij de bijnaam "Der Grosse Vertreter" hadden toebedeeld en wel omdat hij als vertegenwoordiger in schoolartikelen met de auto de scholen in onze provincie afging (vanuit de restaurants die hij frequenteerde bezorgde hij mij trouw de...

Eens (je was al ver boven de zeventig) verraste je me met een zilveren kettinkje waaraan een sierlijk steentje bungelde, onbewust als je was van het feit dat ik een vrouw ben die zich niet zozeer opdirkt en zeker geen fotomodel. Plotseling en plompverloren, in een abrupt gebaar, legde je het...

...zoals ik Haar had willen strelen en moeten behandelen en ik nam het mee naar huis; een van de weinige souvenirs en het rust nu weer op mijn kapstok. Tot in lengte van dagen?

Ons Textielmuseum is gevestigd aan de Goirkestraat en centraal in onze stad gesitueerd in een hoog, monumentaal pand als een voormalige fabriek. Het kent naast zijn Tentoonstellingsruimten - waarin reminiscenties aan de vroegere industrie die onze goede en mij zozeer dierbare stad zolang beheerst...

Op mijn kastje staat een kop en schotel van breekbaar porselein met turquoise en zwarte motieven; armzalig overblijfsel, souvenir, bewijsstuk en erfstuk van een vriendschap die drie jaar duurde, en die plotseling afgebroken werd door het onvermijdelijke noodlot dat ons allen te wachten...

Op mijn kastje staat een kop en schotel van breekbaar porselein met turquoise en zwarte motieven; srmzalig overblijfsel, souvenir, bewijsstuk en erfstuk van een vriendschap die drie jaar duurde en die plotseling afgebroken werd door het onvermijdelijke noodlot dat ons allen te wachten...

Met Elise, de dame met de trouwhartige bruine ogen, mijn metgezellin, heb ik het restaurant, inmiddels ons "stamrestaurant" in Oisterwijk, genaamd "l'Hermitage" opnieuw bezocht. Een open vuur brandde knetterend in de open haard en stemmige foto's, beelden uit Oisterwijk in vroeger tijd,...

Achter de hoge flat aan de Sweelincklaan strekt zich een feeëriek park uit waar herten ronddartelen en uitrusten en waar in dit voorjaar verliefde stelletjes genieten van de zon, het water, van het groen en van hun liefde. Daar, op een bankje, zaten wij, twee vrienden, naast elkaar en mijn tranen...

Het vertrek is vervuld van de dichte damp van vele sigaretten. Voor veel slachtoffers en gedupeerden is het een vluchtplaats geworden, een toevluchtsoord te midden van de hel van het ziekenhuis. Mijn intens dappere vriendin rookt hier een damessigaartje. De ernstige ziekte is doorgedrongen tot in...

...onderkomens en prachtige, kunstig uitgevoerde souvenirs aanschaffen. Op deze winterse dag zijn tal van jonge gezinnen het park komen bezoeken en tal van trotse en liefhebbende ouders wijzen hun kinderen op de wilde dieren. De wandelpaden liggen feeëriek uitgestrekt te midden van het...

Op mijn vitrinekast staat een kop en schotel van uiterst breekbaar porselein met daarop turquoise en zwarte motieven; bescheiden en armzalig overblijfsel, souvenir, bewijsstuk en erfstuk dat herinnert aan een vriendschap die drie jaar duurde en die plotseling afgebroken werd door het...

Achter de hoge flat aan de Sweelincklaan strekt zich een feeëriek park uit, waar herten ronddartelen en uitrusten en waar in het voorjaar verliefde stelletjes genieten van de zon, van het water, van het groen en van hun liefde. Daar, op een bankje, zaten wij, twee vrienden, naast elkaar en...

...zo schamele voorwerpjes, enkele herinneringen of souvenirs, zoals daar zijn: een lok van het grijze, stugge haar van mijn oude moeder, afgeknipt toen haar stervensuur naderde, het fragiele, zilveren kettinkje met minuscuul, nietig steentje, geschonken door een oude man, mijn dierbare vriend. En...

In de laden van mijn oude, eikenhouten bureau, dat mijn moeder voor mij kocht toen ik te midden van mijn familie nog de erenaam "studiehoofd" droeg en zestien jaar oud was, vond ik een lichtgroene kaart, waarop de trotse zwarte tekst in zwarte letters prijkt: "Bergsteigen und wandern im...

Bioscoop "CineCitta" is al een eeuw gevestigd aan de Willem II straat te Tilburg. Bij ons recente bezoek brandde een laaiend vuur in een vuurkorf die opgesteld was naast de kassa en we werden verwezen naar "Ruimte X" die ons tot dan toe nog onbekend was en waar - zoals bleek - luie ligstoelen...

Subtitel: Souvenir de Florence Dit strijkerssextet in D mineur, Souvenir de Florence, Op. 70, voor twee violen, twee altviolen en twee celli, is door Pjotr Iljitsj Tsjaikovski gecomponeerd. Herinnering aan Florence heeft een traditionele vierdelige vorm en de titel is ontstaan toen de...

Het was een mooi, nieuw, oranje Turks kleedje met een franje aan beide zijden en ingeweven motieven en het was opgeslagen in de berging van mijn flat bij de andere spullen van haar, die ik bewaakte en bewaarde tot haar mogelijke, zozeer gewenste terugkeer, eens, uit dat oord van onheil en...

Het kerstkaartje arriveerde op een van die stille en milde dagen vóór Kerstmis, voorboden van het jaarlijkse Feest, dat hoe dan ook, ondanks haar feeërieke, glorieuze en magische sfeer en uitstraling bezwaarlijk het immense leed, het wereldwijde onrecht, dat blijft floreren als hardnekkig, taai...