Alle inzendingen over stekels

Zijn stekels zouden anders kunnen bevriezen. In de herfst regent het altijd, zijn stekels zouden dan nat kunnen wordenn, dus de egel gaat niet naar buiten. Zomers is het te warm, zijn steeksels zouden kunnen verbranden. De egel blijft dan in de schaduw. Maar in het voorjaar, ja dan gaat hij vaak wandelen, hele einden ver.…

(Voor Peggy Bosch Radboud Nijmegen, die een proefschrift over acupunctuur 'needles on the couch' heeft geschreven en lotgenoten) Het is november, dat zien we op de kalender. Dat zien we aan het weer, aan de Zon, aan de bomen. We voelen het of ruiken het in de lucht. We herkennen het aan de andere, vorige keren dat het november was. Aan het licht…

Naast mijn voordeur groeit een plant tegen de gevel met grote stekels. Je zou het een cristendoorn kunnen noemen. Maar dat is een binnenplant, de stekels doen in ieder geval niet voor elkaar onder. Het is nog een erfstuk van de vorige bewoonster.…

Er waren cactussen met dunne, venijnige stekels, met rechte korte en met gebogen stekels, of waarbij de stekels in een eigenaardige vorm waren gerangschikt, sommige cactussen waren bedekt met een wollige deken over hun stekels, en andere hadden weer dikke, harde stekels.…

Stekelig, ontwapenend, stelling nemend, kwetsbaar, kwetsend, ontroerend, hard, zacht, open vizier, tegendraads. Slechts een enkeling gaf mij het krediet waar ik naar hunkerde, de rest denderde voort, woordenbrij strooiend over de goegemeente of kankerend aan de zijlijn.…

De grijze stekelige vacht werd verschroeid door een laaiend heet vuur. Door droog stro in brand te steken verkreeg men een laaiend HEET vuur. Daarna werd het bloed afgetapt. Een donkerrode vloeistof in een aluminium emmer. "Daar wordt bloedworst van gemaakt" zei mijn moeder.…

We waren nog kinderen en we speelden in het struikgewas aan weerszijden van de lange gang die de arbeiderswoningen flankeerde en met elkaar verbond tussen de stekelige hulststruiken met de rode besjes en de andere struiken en planten waarvan we de namen niet kenden. We maakten uit twijgen een raamwerkje waarop we spinnenrag spanden.…

Zolang een egel eten heeft en stekels heeft hij niets te vrezen amen foppe de egelschrijver.…

We waren nog kinderen en we speelden in het struikgewas aan weerszijden van de lange gang die de arbeiderswoningen flankeerde en met elkaar verbond tussen de stekelige hulststruiken met de rode besjes en de andere struiken en planten waarvan we de namen niet kenden en uit twijgen maakten we een raamwerkje waarop we spinnenrag spanden.…

Als zij tijdens onze gezamenlijke wandelingen in de rijke en weelderige Brabantse natuur, die onze stad omringt, een struik bespeurde die de zwarte vruchten droeg die men de naam ¨bramen¨ heeft toegekend dan kon zij de onweerstaanbare neiging niet weerstaan om - in weerwil van de stekelige bladeren van genoemde struik - de bramen te plukken.…

In het struikgewas nabij de stenen, ronde poort, nabij de hulststruiken met de glanzende, leerachtige bladeren met hun stekelige randen verzamelden we de onschuldige insecten in glazen jampotten, bedekt met papier waarin we gaatjes prikten voor de luchtvoorziening....…

Het hart kent geen vermomming, het loopt als het ware op blote voeten die zich verwonden en openscheuren aan de scherpe stenen, het harde, stekelige gras en de koude grond van de menselijke communicatie. Een glimlach is hier ver te zoeken.…

De dame met het opstaande, stekelige haar legt er de nadruk op dat ze toch vooral "bij zichzelf" zou willen blijven. Ze heeft een vel volgekladderd op hoogst amateuristische, kinderlijke wijze, in bonte kleuren. De kleuterschool is van hoger niveau.…

Allemaal stekels en doorns, door liggend koren omrand: een ware graancirkel! Maar er kwamen betere dagen. De pelikaan werd uit zijn duister verblijf gehaald. Hij keerde ook niet terug naar zijn oude plaats. Want de nieuwe toegangspoort staat nu aan de andere kant van de Efteling.…

Ik besefte toen ik de stekels opmerkte dat ik oog in oog stond met een heuse egel. Ik trok de kat snel weg, omdat dit wel eens fout kon aflopen voor zijn eigen neus. Aan het einde van de tuin bond ik hem vast, zodat hij niet bij de egel kon. Toen ik terug liep hoorde ik een vreemd lawaai vanuit de struiken komen.…

Op de grond ligt hij te glimmen, de stekelige bolster opengespleten. Onweerstaanbaar. Elke herfst dezelfde sensatie om zo'n kastanje op te rapen. De meeste kastanjes rollen weg van de boom. Ze worden opgeraapt, verzameld, opgegeten.…

In de vertrekhal van Schiphol geven mijn twee uitzwaaiers mij lastminute een dubbel-cd van Nat King Cole mee: ‘Als je het in je kop haalt om daarginds, bij het afspelen van deze juweeltjes, stekeligheden neer te pennen, dan is opheffingspingpong aan de heidenen overgeleverd...’…

Nou ja, soms liep de Zwarte Kraagbeer dan wel eens rond met een paar stekels in z'n achterwerk, maar je moest niet op alle slakken zout leggen, er was overál wel wat. Toen moest ik ineens denken aan een film met documentaire inslag die ik eens gezien had, Blue in the face heette die geloof ik.…

Ik vind het geprik van de brandnetels en de stekels juist zinderend opwindend, dan voel ik dat ik leef en als een oermens voedsel verzamel. Voorbijgangers reageren vaak heel enthousiast, want je bent lekker oer bezig en dat herkennen ze onmiddellijk.…

Een stekelig voorbeeld, dat ben ik met u eens. De mystieke paringsdans van de bidsprinkhaan dan. Dat vind ík nu weer niet zo'n fijn voorbeeld. Zij bijt aan het eind van de daad zijn kop eraf! En van de duizelingwekkende caperiolen van de Paradijsvogel tijdens zijn balts moet ik al helemaal niets hebben.…

Een ander stekelig karakter is de wesp. Je hebt ze in allerlei soorten en maten. Van de onschuldige graafwesp tot en met de Chinese moordenaar…pardon hoornaar. Deze drie centimeter lange superwesp is meegelift met een vrachtschip. Ze maakt momenteel Zuid Frankrijk onveilig. Maar de gewone wesp is ook geen lieverdje.…

Een struik met takken zonder bladeren, maar wel met lange stekels. Boven op die struik zit een brutaal kijkende ekster, met een lange zwarte staart. Hij zegt wat tegen mij en ik begrijp hem meteen. Zijn priemende kraalogen geven antwoord op een vraag welke ik nog niet in mijn gedachte had geformuleerd.…

Rood achtervolgde me die dag, want zij tekende een rode roos met grote stekels. Het waren vooral die stekels, die het einde van onze heftige relatie betekenden. Een roos gevangen in prikkeldraad, tja, ik viel nu eenmaal op vrijgevochten kunstenaressen. Volgens mij ben jij verre van artistiek, maar mijn spermavormende muze ben je zeker.…

Jullie stekelige onderkruipers! scheld ik naar de distels. En nog voor ze mij aanvallen liggen ze gesneuveld, geknakt in mijn tuin. ‘Zo, dat lucht op’ fluister ik tegen mijn kat die haar poten uitrekt, haar vacht wast met een raspende tong en wat pruttelend speeksel en dan naar binnen vlucht.…

Opnieuw een stekel, tjonge wat een verwennerij zeg! Van de week komt de brengster van deze geweldige lieve plantjes, drie maal raden wat ze van me meekrijgt?…

Na de uitvoering krijg ik een feestelijk boeket mee naar huis: op ranke stelen draagt het brede, uitwaaierende groene bladeren en felrode gerbera's en rozen, naast voor mij ondefinieerbare stekelige paarse bloemen en witte, met mysterieuze windingen en een cadeaubon van vijftien (!)…

Een bed van engelendons of een martelbed vol pijnlijke messen, stekels van gloeiend ijzer, naalden, punten en eeuwige folterwerktuigen voor ziel en lichaam waar nooit een einde aankomt.…

Als we maar wat graag onze stekels opzetten, waar blijven we dan met een partij, die opkomt voor vrouwen? Een vrouwenpartij die voor eens en altijd duidelijk één vuist maakt, van vele. De vraag is niet gelijk aan meer geld...maar waaraan vrouwen het verdienen om geen leven te mogen hebben.…

“de stekels “ rondom! Het hart geeft zich niet zomaar gewonnen, maar bedreven als ik ben, ontdoe ik hem van zijn prikgewaad en bijna sidderend, neem ik hem tot mij: het vlees; zo zacht, zo smeuïg, zo prikkelend, alsof zijde mijn papillen omarmt. Het wordt mij bijna te benauwd. Wat een overgave!…

Altijd is er wel een ingezonden-brieven-schrijver of vakbondbestuurder te vinden die iets stekeligs weet op te merken. Nu de heer Jan Jongejan van de CNV Bedrijvenbond (‘verbijsterend’). Zo’n bullebak begrijpt niet dat als je dit bedrag verdeelt over alle Nederlanders er niemand plezier aan beleeft: wat zou ik aan die ene euro hebben? Niets!…