Zojuist, vlak voor vertrek, deed zich in in de stiltecoupé in de trein richting Schiphol een situatie voor, die ik u met plezier niet wil onthouden.
Een wat oudere, nogal streng ogende vrouw nam het op zich een stel links van haar op de geldende bepaling der stilte (die in overeenstemming wordt voorgeschreven) te wijzen.…
Een zigeunerorkest in de stiltecoupé.
Forens, type jasje-dasje, met paperassen en blikje Palm.
De ringtone van Mission impossible.
Je vervoersbewijs gereed houden, 'en de kortingskaart nog even'.
Drie gemiste oproepen.
Koffie, thee en diverse versnaperingen.
De naam Addy van den Krommenacker.…
Hij fluisterde: "Dit is een stiltecoupé. Er mag hier niet gepraat worden."
Ik keek hem verbaasd aan: "Wat nou stilte. Ze noemen dit niet voor niets de participatie-maatschappij. Straks, als we het gras van de onderkant bekijken, dan hebben we tijd genoeg voor stilte. Nu is het tijd voor storm!…
Stiltecoupé. Als de deuren sluiten, juichen ze alsof ze gescoord hebben.
Ik vertel dat ik van Steenwijk naar Zwolle wil gaan lopen.
Ze weten nog niet waar ze zullen belanden. De twee van de organisatie zwijgen als grensrechters. Als ik er in Steenwijk uit ga, krijg ik alsnog een flesje bier in de hand gedrukt.
'Voor onderweg!…
Ik zwaaide mijn moeder uit, die de stoptrein naar Groningen nam en zelf belandde ik in een stiltecoupé richting Zwolle. Het monastieke silentium is gewoonweg de sneltreinen binnengeslopen. Zo bizar middeleeuws. In mijn plastic tas van Van der Velde zaten twee gekoesterde stenen en een eerste druk van 'Roodboek' van de Groningse dichter Halbo C.…
Dat u destijds nog levend uit die stiltecoupé bent gekomen." *) "Kwestie van meebewegen, kalmte bewaren, in oplossingen denken Roekoeman." antwoordde ik "En dat zijn nog slechts een paar van mijn vaardigheden." Hij schudde zijn hoofd: "Nou, daar zag het anders niet naar uit.…