Alle inzendingen over tel je niet meer mee

Als je tegenwoordig niet gekwetst bent, dan tel je eigenlijk niet mee.…

Heden ten dage tel je niet meer mee als je niet schettert, als je niet schittert. We leven in een wereld van zelfbejag, spetteren audio en visueel, gekleed in merktekens, logo's gaan ego's voor in totale onbezonnenheid. Blingbling, verblingding, juichen en schreeuwen om een Nawijn, een paus, en nog zo'n honderd mensen die er niet toe doen.…

In mijn werkzame leven maak ik de gekste dingen mee. Vandaag ontmoette ik het fenomeen Public Relations. Dit is natuurlijk in het Engels, want anders zou je nog denken dat het niet belangrijk is. Het wordt bovendien meestal afgekort tot PR, want dan tel je pas echt mee. Een afgekorte afdeling maakt onlosmakelijk onderdeel uit van het geheel.…

Ik zwaai ze uit, na de diverse knuffels wederom en ja, ik tel mijn zegeningen, zeer zeker en niet alleen voor de gulle gaven, maar voor de warme armen van alle vier!…

Maar met Peking en Los Angeles tel je pas echt mee. De aantrekkingskracht van een verre reis valt niet te ontkennen. Voedselvergiftiging, verloren bagage, jetlag, kans op een overval of malaria nemen we voor lief. Zelfs zijn we bereid om te liegen over onze vliegangst. We zijn steeds nieuwsgierig naar een nieuw land, een ander continent.…

Het merendeel van onze medemensen, met name dat van de jongere generatie, communiceert tegenwoordig met méér personen, van dichtbij tot op grote afstand, sneller, effectiever en vooral geruislozer door middel van twee duimen dan u en ik hetzelfde met onze twee stembanden zouden kunnen doen.…

Aangezien ik, ook al ben ik vier keer overgrootvader, zo nodig met de tijd mee wil gaan, helpt dat soms enkele pijnlijke ouderdomsklachten als minder heftig te ervaren.…

Maandagmorgen gaat de bel, ik haal de hoorn van de intercom en vraag de man die voor het schermpje staat, wat of hij wil? Ik kom voor de open dag, zegt hij? Mijn antwoord is meteen een vraag: welke open dag bedoel je? zegt hij, voor uw huis! Ik zeg hem dat hij verkeerd is geïnformeerd zeg gedag en leg de hoorn er weer op! Wel ben ik slim genoeg…

Hè, hè, eindelijk ben je volwassen en tel je ‘een beetje’ mee. Goed, normaal gesproken, nog geen echt diepgaande levenservaringen opgebouwd, maar goed je telt mee. Dan word je dertig – ach niet echt erg. Veertig, al ietsje minder leuk. Je wordt je bewuster van de tijd – hoe hij stiekem met jou voortschrijdt. Maar goed je kunt er mee leven.…

Met in m’n oor een kleindochter die op de fiets naar de drogist gaat om hoestdrank te halen, staat ze bij de Etos, alwaar de dame vraagt hoe oud (jong) ze is en ze antwoordt: 13 jaar mevrouw. Oh hoor ik op de achtergrond, dan mag ik je dat niet meegeven! Heel goed, die regels maar ik zeg haar, Jasmijn, zet me eens op de luidspreker? Als ze dat doet…

Dat de zorg niet meer de zorg is van weleer moge duidelijk zijn! Dat er een aantal bedrijven zijn die het met de regels niet zo nauw nemen, weten we allemaal omdat: als er een bedrijf gepakt wordt komen er sancties en die liegen er niet om! We weten ook allemaal dat het heel moeilijk is om het kaf van het koren te scheiden. En zo staat het dit jaar…

Er is van alles 'loos' en loze zaken die er niet toe doen maar waar iedereen wel mee te maken heeft- of krijgt, edoch voeg zin- en loos aan elkaar dan heb je zinloos en in feite is deze hele overpeinzing er eentje die: zin-hope- en veel meer loos is!…

Licht valt weg en ik in slaap, ik tel een schaap dat over een hekje springt. Negenenvijftig minuten snoozlet de wekkerradio, een meiske zingt maar voordat zij daar klaar mee is lig ik in Morpheus' armen, omarm ik de nacht. De nacht verzacht mijn onmacht in zoete dromen.…

Zijn houding is verandert ook naar de moeder toe en eenmaal thuis laat hij de jongen links liggen, maar brengt wel tijd door met de andere kinderen en het pasgeboren meisje, wanneer zijn vrouw hem erop aanspreekt als de kleintjes slapen zegt hij: ik kan er niet mee omgaan, het kind is gek, de moeder wordt razend en zegt: hij is anders, niet gek!…

Ik probeer mijn zegeningen te tellen, maar raak de tel al zo snel kwijt. Heer, ik dank U zo voor het levenslicht in mijn ogen! Dat U iemand het talent gaf een gehoorapparaat uit te vinden, waardoor ik kan horen. Ik ben zo gezegend met sterke armen, die dragen waar mijn benen de kracht een tijd waren verloren.…

Jawel, ik ben hem kwijt- de tel! Zoek me tandjes maar kan haar niet vinden, roepen en zoeken is zinloos! De tel, ik ben haar kwijt- de weerman- ook de weervrouw zeiden beiden dat- er af en toe, echt waar- af en toe een buitje zou vallen, dus denken we hier- af en toe is te doen!…

Nee, ik staak, ik stop ermee en ben er klaar mee! Ik kijk niet meer, ervan uitgaande dat ik de keren ervoor wel keek dan? Maar de maat is meer dan vol, overvol, bomvol ook nog!…

Google ving ons in zijn internet en verkoopt ons op de afslag - iedere ochtend opnieuw…

Marianne Thieme schiet wortel in het leger - de hazen zijn er nog verbouwereerd van ...…

Banken tellen, vertellen en vertellen en vertellen zich (euribor rente omlaag, variabele hypotheek rente omhoog)…

Banken moeten terug naar een gezonde balans tussen eigen geld en schulden. Dat is een van de dingen die we geleerd hebben in de afgelopen jaren. Een bank is inderdaad alleen een bank als er geld op staat. Eigen vermogen of geld van mensen die het 'op de bank zetten'. Maar in de praktijk, om meer te kunnen uitlenen en verdienen wordt er ook geld geleend…

Het stuit me tegen de borst als mensen klakkeloos met meningen komen die mijne inziens slechts van 1 kant komen, die van henzelf want er zijn altijd meer mensen, meer meningen dacht ik zo. Het ( mijn idee) handjevol mensen wat protesteerden tegen de maatregelen, wegen niet op tegen de mensen die wel het lef, de moed, of het gezonde verstand gebruikten…

En jawel- na een paar weken afzien wat het weer betreft dan, doet de naam: Lente precies wat ervoor staat namelijk: een zonnetje laten schijnen, bomen in bloei, hier en daar narcissen en groen, veel groen. De blaadjes komen aan de bomen, nou zou ik dat ook doen als ik een ontluikend blaadje was, uitkomen met zoveel zon op de bast, stam en de wereld,…

>>><<< Ooit droomde ik de tijd die ik nog had te gaan met de ziekte die ik (nog) niet als een loden last met mij mee hoef te slepen, maar daarentegen ook niet te negeren valt.…

Als ik me erger tel ik niet meer tot tien, maar ik houd mijn handen op.…

Jullie twee zetten me op beide benen terug en het verhaal dat ik de afgelopen weken te horen kreeg is bijkans teveel om mee te maken, dat is althans mijn mening. Want: na jaren in het buitenland te hebben gewoond zijn ze terug in Nederland. Niet alleen omdat hier hun roots liggen maar ook omdat Peter ziek is en geen klein beetje ook.…

Tel je zegeningen, zegt de Schrift ergens. Mooie uitspraak. En hoe minder het er zijn, hoe eerder je bent uitgeteld. Dat vind ik ook zo mooi.…

Ik ben er namelijk klaar mee, ja ook met de klokken maar dat bedoel ik nu niet!…

Als je nou dacht dat deze dingen hier van voor de oorlog waren maar nee, het spul gaat wel jaren mee -alleen mag en het kan toch niet zo zijn dat deze spullen gewoon niet meer leverbaar zijn?…

Ed en Willem Bever, zongen ooit het vermakelijke liedje: stroom stroom enz…en stroom is nou juist het oeverloze gesprek van de dag…geen mens is ontkomen aan het feit dat: we sinds die oorlogszoeker bezig is, op te letten wat verbruik van stroom en gas betreft, dat we er allemaal wijs aan doen om minder te gebruiken dat we korter moeten douchen, nou…