Alle inzendingen over verdriet en…dementie

Dat heb ik ook, zegt ze en ik dacht al dat ik verdriet-dementie had? Ik zeg: wat zeg jij nou?…

Dat verdriet herken ik uit de tijd dat mijn vader helemaal veranderde door zijn dementie. Soms zag ik hem aan tafel zitten en dan dacht ik: 'Waar ben je toch?' ‘s Avonds als ik in bed lag, pakte ik zijn foto en zei dan: 'Was je nog maar zo'. Dat verdriet draag je stil je in mee, want voor de buitenwereld houd je de schijn op.…

Teveel ramen, teveel verdriet, ik zie de tranen en helpen kan ik niet. (krachtterm)…

Tussen neus en lippen door vertelt ze me, ongevraagd, het moeilijk te hebben met mensen die met dementie te maken krijgen. We zijn het erover eens dat degene die dementeert het zelf niet merkt. Vervolgens vraagt zij mij tot vier keer toe waar ik woon. Dementie is een sluipmoordenaar, maar zij is een lieverd.…

En waarom kan dit plaats hebben: omdat zij een semantische dementie hebben waardoor zij als zwakbegaafden functioneren. Begrijpt u het enigszins? Nee, dan bent u vast zwakbegaafd of al zo ziek dat u zich andermans inspanningen wilt toe-eigenen. In dit geval moet u gestrekt.…

Dementie is een verzamelnaam voor vijftig ziektes. Eén op de vijf krijgt er een vorm van. Bij vrouwen ligt het op latere leeftijd nog hoger: één op de drie. Ik haal opgelucht adem omdat ik niet rook. Puntje voor mij. Dementie verzwakt. De patiënt sterft uiteindelijk aan een longontsteking of kan ineens niet meer slikken.…

Wat ik me tegelijk afvraag is: hoe je aan dementie kunt overlijden, want vergeten is één ding, maar telkens weer hoor je: overleden aan de gevolgen van dementie en die snap ik niet, want je kunt toch niet doodgaan, omdat je hoofd het niet meer doet, of omdat je hersens niets meer willen doen?…

Ze was al hoogbejaard mijn lieve tante Miep. Ze was een zuster van mijn moeder. Ze was klein en had een knap gezichtje met donkerblond lang haar. Op verjaardagen was ze altijd druk en kon ze goed iets voordragen. Ze was getrouwd met ome Jan, een melkboer. Toen kwam de oorlog en ze kozen partij voor de Duitsers. Kwader kon je mijn vader niet krijgen.…

Andere films waarin dementie een rol speelt, zijn: - STILL ALICE met Julianne Moore - THE NOTEBOOK met Ryan Gosling en Rachel Mc Adams - SUPERNOVA met Colin Firth en Staneley Tucci Het appartement in Londen is een locatie die gedurende de film nagenoeg niet wordt verlaten.…

Een jaar geleden verloor hij zijn vrouw aan dementie. Gisteren kwam ik hem tegen na het uitlaten van zijn hond, uitgelaten werd ik besprongen. Buurman Herman is stervende, de klok tikt minuten weg die er niet meer toe doen. Zinloos vraagt hij zich af waarom hij het toch altijd goed gedaan heeft.…

Moge zij nog een aantal jaren genieten van een welbesteed leven met ernstige tegenslagen: o.a. een vader die structureel vreemd ging, een moeder die met dementie kampte, een echtgenoot die leed onder Parkinson, een zoon die tragisch aan zijn eind kwam door een skiongeluk, een aanslag in Apeldoorn.…

Zeer veel geleerden zoeken naar een oorzaak en therapie tegen dementie. Laten die snuffelaars er toch mee ophouden! Als de dementie een klein beetje gevorderd is, wordt de doodsangst steeds minder. De patiënten hebben geen prettig leven, maar zijn de vreselijke doodsangst kwijt. Als kind begint het al.…

Deze persoon krijgt hierdoor, met haar semantische dementie, een goed gevoel. Het begrip "goed" moet hier anders worden geïnterpreteerd. Deze persoon heeft er alles aan gedaan om de eigen identiteit te verliezen en dat is uitstekend gelukt, elke vorm van hulp, elke tegemoetkoming is zinloos. Zij wil door de stront zakken en voorzichtig stikken.…

De naam is genoemd, het woord is uitgesproken; het ijzingwekkende en gruwelijke woord "dementie".…

Ze verklaart "in de Lange Nieuwstraat te wonen" maar deze uitspraak lijkt me een leugen van haar dementie. Ze heeft veel belangstelling voor mijn bont gedecoreerde shirt en vraagt ongerust of dit een wasbeurt wel kan overleven. Ze wil de grotere en kleinere zwarte beestjes, alle schepselen van God, niet doden.…

Ik geef het maar eerlijk toe, soms word ik wat vergeetachtig. Gelukkig heb ik nog mensen om mij heen die dat opvangen en die mij soms helpen belangrijke dingen niet te vergeten. Want, verjaardagen, attenties, telefoonnummers, adressen, ik zou zonder hulp én hulpmiddelen te boek staan als een grote hork. Daarom denk ik dan wel eens terug aan de tijd…

Je wist het me altijd zo duidelijk te zeggen. Spreek met twee woorden, was je handen als je naar de wc bent geweest en voor het eten, eet met je mond dicht en kijk alsjeblieft uit onderweg, op tijd naar bed want je moet er morgen weer vroeg uit, poets je tanden en je schoenen, zit niet met je vingers in je neus, geef oma een kus. Nu ben je zelf oma…

Op je 60-ste is de kans op dementie 1%, boven de 90 wordt het 40%. Met deze zekerheid trappen we af op de open dag in het zorgcentrum Mariengaarde, Aarle Rixtel. We zijn in dit geval de vertegenwoordigers van de 'sandwichgeneratie'. Thuis schoppen een stel pubers een geoliede gang van zaken geregeld in het honderd.…

Het is al te zien als je langs de ramen loopt die de vertrekken begrenzen waarin zij zijn ondergebracht en waarin zij hutje bij mutje zitten aan lange tafels Daar staan in de vensterbank poppen en beren waarmee de oma's en opa's knuffelen alsof zij met een enkele reis zijn teruggekeerd naar de tijd waarin zoiets gewoon bij de leeftijd hoorde....…

Zorgcentrum "Padua" in Tilburg is vanuit mijn woning in de Nassaustraat met een wandeling van pakweg drie kwartier gemakkelijk bereikbaar. In mijn hand draag ik mijn zwarte tasje dat mijn gunstige getuigschrift bevat waarin sprake is van de genegenheid die ik bij eerdere gelegenheden mijn dementerende medemens betoond heb en dus hoop ik in aanmerking…

Het is al te zien als je langs de ramen loopt die de vertrekken begrenzen waarin zij zijn ondergebracht en waarin zij hutje mutje zitten aan lange tafels. Daar staan in de vensterbank poppen en beren waarmee de oma's en opa's knuffelen alsof zij met een enkele reis zijn teruggekeerd naar de tijd waarin zoiets gewoon bij de leeftijd hoorde.... Je…

Ik rij met mijn vader van zijn huis in Groningen naar Hanzaplaza in Groningen. Hij heeft geen enkel idee waar we heen gaan. Het is niet helemaal goed in het hoofd van mijn vader. Zo zegt hij het zelf. En terwijl we door nachtelijk Groningen rijden, kijkt hij zijn ogen uit. Hij herkent misschien wel waar hij is. Hij legt uit dat we naar Amsterdam…

De man die denkt met haar getrouwd te zijn, loopt voorop, mijn moeder schuifelend achter hem. Mijn broer wil haar begroeten. De man denkt dat het voor hem bedoeld is en kijkt hem vragend aan. Als mijn broer een stap opzij zet, doet de man dat ook, en nog een keer, als een danspas op de plaats. Het voelt een beetje alsof ik naar een scène in een klucht…

Mevrouw mijn vriendin was om voor haarzelf ondoorgrondelijke redenen verjaagd uit haar mooie stadse woning waarin zij nooit meer terug zou keren nu de onheilspellende dementie had toegeslagen en onbewust en onwetend, gedeeltelijk beroofd van haar verstand, kijkt zij mij in de ogen.…

Abusievelijk, als het ware per ongeluk, had mevrouw vandaag op haar voertuig koers gezet naar het Elisabeth Ziekenhuis, haar gebruikelijke bestemming waar zij "vaste klant" was en zij had ook gedacht dat het vandaag zaterdag was in plaats van zondag; vergissingen die ondanks alles toch zeker niet zouden kunnen duiden op beginnende dementie, zoals…

Als sluipmoordenaar komt het je leven binnen. Langzaam vermoordt het de hersencellen, in het begin vaak niet zichtbaar voor de buitenwereld maar voor de desbetreffende persoon des te meer. De persoon probeert uit alle macht de 'gaten' die deze insluiper veroorzaakt te dichten. Te dichten met 'verzonnen' verhalen om het maar niet zichtbaar te…

Komt door de dagen hou ik me voor, het komt omdat we nu twee zondagen achter elkaar hebben, duim ik- wetende dat: dementie erin sluipt omdat het in de familie zit….dus hoop ik op gewone weken en dagen, zodat het niet is wat het lijkt, maar: ik ben op m’n hoede….…

Iedereen kent verdriet, vroeg of laat. Om een mens, om een dier, om een tegenslag, om wat dan ook. Natuurlijk snijd het verdriet om een dier niet zo diep, als om een mens. Toch verwonderde het me dat het pijn deed tot in mijn hart. Onbegrijpelijk natuurlijk voor iemand die niets met dieren heeft, begrijpelijk voor mensen zoals ik.…

Ik bereid u voor op elf minuten en dertien seconden, onbevangen tot op de laatste snik, verdriet in optima forma. Neem er de tijd voor. White Noise - The visitations.…

Je confronteert de persoon dan immers steeds met zijn dementie of verdiet. Je moet je voorstellen dat deze mensen in een andere tijd leven, die voor ons het verleden is maar voor hen het heden. In hun beleving zijn ze bv. 28 en hebben ze kleine kinderen. Stel dat je zelf 28 bent en thuis kinderen hebt die jou nodig hebben.…