Alle inzendingen over wens en realiteit

Daarom zal een droom in je realiteit je kracht geven. Zolang je ervoor zorgt dat je droom je realiteit niet verandert in een illusionaire wereld. Een illusie is namelijk een droom die je niet droomt. Maar een diepe innerlijke wens naar een realiteit die je wenst maar waar je in verdwaald raakt..…

Als jongetje begreep ik nooit wat Pinksteren voor feest was. Nu begrijp ik de gedachte. Het lichaam van Jesus herrezen naar de hemel gegaan, aan zijn discipelen liet hij zijn (Heilige) Geest. “Vormsel” was het derde “initiatie-sacrament” waardoor wij katholieken deelachtig werden. De andere twee zijn Doopsel(H.Vader) en Eucharistie(de Zoon).*…

De kinderen in de buurt hadden het al snel in de gaten, ik heb geen grip op de bal met mijn voeten en daarom verdedig je als doelman de garagedeur van de buren. Bordjetik, een tennisbal tergt diezelfde buren tot op het bot, wij speelden een spel, 1-hoog besefte niet dat wij heen en weer moesten rennen om veilig te kunnen zijn. En dan ben je ineens…

Ik wil nu schrijven over niet te begrijpen dingen. Liefst praten en schrijven we over begrijpbare dingen. Wat kan ik nu nog schrijven? Het is stil. Begrijp ik mezelf wel? Ik durf niet eens te zeggen dat ik mezelf begrijp. De toekomst lijkt een onbeschreven blad. Vandaag lijkt echter op gisteren. Dit jaar heeft veel weg van voorgaande jaren…

Realiteit, maak er een eind aan, 't voelt niet goed.…

De wens - die van de moeder die hoopt dat haar kind gevonden wordt, de wens van die almaar zoekende oma, die haar kleinkinderen en haar dochter kwijt is, de wens dat: de talloze slachtoffers alsnog geïdentificeerd kunnen worden, het blijft een wens… Een lugubere wens, want zo hoop je nooit in welke situatie dan ook- te komen!…

Dat is realiteit, wen er maar aan. Onwezenlijk idee, dat wel, want je huppelt toch onbekommerd rond op die wereldbol. Aantrekkingskracht houdt je overeind, maar uiteindelijk houden je lemen voeten geen stand, val je om, en zo hoort het ook.…

Laten we niet terug denken aan gisteren, laten we niet dromen over morgen. Laten we gewoon eerst afmaken waar we vandaag aan zijn begonnen.…

Met andere woorden, elke drift, elke wens, elke in de mens te traceren behoefte moeten we serieus nemen en niet onderdrukken, ook al leidt dat tot een drastische herwaardering van de soort mens. Veel lager kunnen we immers na de verschrikkelijke twintigste eeuw van mensonterend geweld niet zakken.…

Gisteren beleefden we in de realiteit, morgen beleven we in de realiteit. Er zijn geen andere mogelijkheden dan de realiteit. De inspanningen om de realiteit juist te zien zijn meer dan gerechtvaardigd. Een juist beeld van de realiteit maakt het verleden minder pijnlijk en de toekomst minder bedreigend. De realiteit is vandaag.…

Ik heb hem eruit gelazerd, onderweg naar moederschap leverde hij geen bijdrage aan mijn wens eens moeder te zijn. Wat moet je met zo'n vent, je denkt dat je hem kent maar er zit totaal geen pit in. Ik heb negers overwogen, ze schijnen groot geschapen te zijn, een lichtgetinte loverboy was ook niet onoverkomelijk geweest.…

Als ik op een avond als deze, vol alcohol en sigaretten, om me heen kijk, weet ik dat alles zou geven om jou te zijn. Iedereen ziet jou zoals ik graag zou willen dat ze mij zagen. Niet omdat jij er meer voor gedaan hebt, maar omdat je krullen zo'n indruk maken. Ik wil je leven. Ik wil je vriendin. Ik vrees zelfs dat jij Inez wel zou kunnen hebben terwijl…

In Wenen bezocht ik graag koffiehuizen. Bij een Weense ijskoffie luisterde ik naar de pianomuziek en soms had ik uitvoerige gesprekken. Een indringende ontmoeting met een grijsaard zal ik nooit vergeten. Hij was geschiedkundige en wat mij betreft was hij een levende encyclopedie.…

Ik las 'Wen er maar aan' van Maike Meijer ('Toren C'), in de tram op weg naar mijn werk. Het gaat over ouder worden. Ik gierde van het lachen, achter mijn mondkapje. Snot en tranen. Ik schrok er zelf van. Gelukkig had ik nog een verse in mijn tas.…

Allen die op dit moment met een bezwaard hart naar de feestlichtjes kijken, alle mensen die zich genept voelen door het leven wens ik een voorspoedig 2011. En dat het aankomende jaar een gelukkig jaar mag zijn.…

We wandelden langs de Vinkeveense plassen. Waar? Ik zou bij god niet weten waar. Het was een heel mooie tweede pinksterdag. We waren met zijn twee, Acacia en ik. Genoten van dalende de zon. Gedicht werd ooit: “De zon gaat onder Wat voel ik me bijzonder” * Dat stond in een studentenblaadje, herinnerde ik mij. Van allemaal studenten die op den uitvreeter…

Ik denk ineens aan mijn oude stelling: het subjectieve karakter van de realiteit komt tot uitdrukking, doordat mensen elkaar moeilijk begrijpen. Gelukkig weet ik me gesteund door anderen. En onder hen niet de minsten. Aangepast: 15-02-05…

Vanuit de biografie over de Deense sprookjesverteller Hans Christiaan Andersen weet ik dat hij een zeer eenzaam mens is geweest, veelal op reis of beter gezegd op de vlucht voor kritiek van jaloerse dandy's, die hem op allerlei manieren wensten zwart te maken. Zo waren sommige sprookjes niet echt geschikt voor kinderen, want veel te wreed. Zijn…

Ik zag God met Zijn hand wijzen naar mij, zo van: jij gaat dit meemaken, Ik beveel het jou, je gaat naar haar toe om haar te beminnen zoals Ik het wil! Ik gehoorzaamde maar al te graag en ondanks het vreemdsoortige geloofde ik in de goedheid van het hele gebeuren. Ze was en is een perfecte vrouw met een bovennatuurlijk lichaam, zeer aantrekkelijk…

"Dan zal ik ze daar in Wenen wel eens even een briefje schrijven en ze vertellen dat onze recensent, die doctor voor zijn naam heeft staan, zulke slechte optredens toch wel heel direct en met kennis van zaken doorprikt."…

Je maakt een kind gelukkiger door een onbetaalbare wens in vervulling te laten gaan dan door een betaalbare wens in vervulling te laten gaan.…

De Spitstram is een rammelend rood-wit geschilderde, enigszins gedateerde tram uit Wenen, die tijdens traject Nieuwegein Zuid-Utrecht Centraal station, doorraast en slechts twee keer een halte aandoet, voordat hij met gierende remmen op zijn eindbestemming stopt. Dat deze prachttram uit Wenen komt, vind ik een romantische gedachte.…

Dus, beste mensen, daarom ik wens u volgend jaar een wellevend en beschaafd 2016.…

Maar ik wens toch, dat de nachtmerrie weggetoverd wordt, ik wens weer een gewone wereld. Ik wens geen zieken, geen volle ziekenhuizen maar bovenal wens ik - dat geldt voor iedereen - dat we weer gewoon kunnen en mogen doen! Dat is mijn wens, meer hoef ik niet, echt niet!…

Ik las laatst 'Wen er maar aan' van Maike Meijer in de tram. Ik gierde van het lachen, snot en tranen — ik schrok er zelf van. Gelukkig had ik een papieren zakdoekje in mijn tas.…

Is iets pas realiteit als het bevestigd is? En zo ja, waar baseert het bewijs zich dan op? Ik praat mezelf klem in mijn hoofd, besef dat deze monoloog nergens heen gaat, en staak hem, voordat hij mij staakt. Niet langer verlies ik mijn focus op de realiteit, doordat er zoveel wolken voor zijn gaan staan.…

Maandag, een verse stoma en jeugdreuma. Dinsdag, een hoofd dat kan maar een lijf dat weigert, een lijf dat niets meer kan maar rookt en zuipt. Woensdag, eigen klantjes, behoorlijk aanpoten maar het loont. Donderdag, dinsdag in de herhaling. Vrijdag, om de week kus ik de onzekerheid weg, een mensje bloeit op. Zaterdag, schaterdag, ik lach iedereen…

Of de werkelijkheid nou waan wordt, en een waan de realiteit is... ik blijf hoe dan ook: waanzinnig realistisch!…

Ik ontvang veel liever de harde waarheid, dan een leugenachtige bespiegeling van de realiteit.…

Psychiatrische stoornissen zijn vaak een redding voor de kwetsbare mensenziel uit een waanzinnige realiteit! Dat wat geen werkelijk contact maakt, vlucht alleen.…