Alle inzendingen over werd

Enkele jaren terug zijn we in de concentratiekampen Auschwitz -Birkeneau toegekomen, waar ook wat verder de fabriek, door de met Oscars bekroonde bioscoopfilm Schindlers List een inkijk van de geschiedenis weergeeft. Deze periode is gekenmerkt door meer dan 1600 kampen, vernietigingskampen, interneringskampen, reserveringskampen, verzamel- en doorgangskampen…

In Breda´s nieuwe Zuidwestwijk verrees een kerk, die enigszins de vorm van een ledikant had. "Het bed van de pastoor," heette dit gebouw in de volksmond. De voorgevel keek met milde blik over het Nolensplein vol gezellige winkels. Vele mensen uit de toen nog jonge buurt kwamen hier naar het Evangelie horen. Met veel genoegen vereerden pastoor en…

Het is zondagochtend, kwart voor zes. Ik ben net wakker. Ik heb wat te schrijven. Het is niet veel, maar het zegt wel veel, geloof ik. Tijdens het wakker worden realiseerde ik me iets. Het gaat over mijn persoonlijkheid. Dat die niet zo groot is. En niet zo sterk. Dat ik me zeer kwetsbaar voel. En nietig. Dat ik niet opgewassen ben tegen alles wat de…

Stel je een wereld voor waarin stilte geen leegte is, maar helderheid. Waar afzondering geen eenzaamheid betekent, maar een vorm van bescherming. Stel je voor dat je zo gevoelig bent voor de chaos van de wereld, dat zelfs een alledaags gesprek als een last voor je geest wordt ervaren. Waarom kiezen zoveel intelligente mensen, zoals briljante denkers…

Ik knipper met m’n ogen De slaap verlaat me Een nieuwe dag in Zuid-Spanje Ik voel de zon op mijn balkon Ik zie de maan nog liggende En dan, dan Een streep, een 2e en zelfs een 3e Ze kruizen elkander op 10 kilometer hoogte Vliegtuigen die hun kerosine uitspuiten Ik luister naar m’n innige zo zuivere zelf Voel ik echt vliegschaamte Wil…

Ik heb regelmatig periodes dat ik even niet veel tv kijk. In het algemeen niet, want zelfs films, series en reclames kunnen een mens overprikkelen. Maar vooral de journaals en de actualiteiten, die ik normaliter graag volg, vermijd ik bij tijd en wijle voor een aantal dagen of weken. Want hoewel de oceanen een onmetelijk aantal tranen herbergt, zijn…

FILOSOFEN Descartes beweerde dat een dier een soort van machine was – wel een heel ingewikkelde, dat wel. Eerdere filosofen meenden dat de natuur er voor de mens was om eindeloos te gebruiken; waarschijnlijk gebaseerd op Bijbelse teksten. Gelukkig weten we nu dus, dat dit niet klopt, maar het gekke is dat die idiote ideeën zo diep geworteld zitten…

VERLEDEN Als de eerste sombere klanken klinken van Mozart’s Requiem in mijn geluidsoortjes op de fiets gezeten onderweg van mijn huis in Capelle-Schollevaar naar de begraafplaats Oud Kralingen om de sterfdag van mijn vader te gedenken, vangt de wind mijn eerste emotietranen op om ze te vermengen met de luchtvochtigheid welke altijd hoog…

Het zonlicht valt op de donker gekleurde pui aan de overkant. Mijn fiets met bepakking steekt er helder tegen af. Best indrukwekkend als ik hem zo zie staan met al die bagage en iets van trots voel ik dan altijd wel: `daar rijd ik toch maar mooi mee in de rondte’. Mensen laten hun bewondering af en toe blijken. Ze zeggen het of ik zie het aan hun expressie…

Vervolg op 'Het berouw'.  Door een verhuizing in 2014 in verband met afbraak, kreeg ik de kans mijn nieuwe adres niet aan de familie door te geven zodat ik van die perverse brieven van mijn moeder af was. Brieven die beschreven dat ze eeuwig op mij zou wachten met haar armen wijd en ik stapje voor stapje naar haar terug zou komen. Of dat wij 'twee…

(Voor Yeshua ben-Yosef) Ze noemen jou de Christus Omdat je dat ook bent Maar ze zeggen nog veel meer over jou Waarvan ik weet dat het niet waar is Want hoe zou jij ooit kunnen zeggen Dat vrouwen minderwaardig zijn Geen priester mogen zijn Terwijl je eigen Moeder Hogepriesteres was En je vrouw Magdalena de belangrijkste apostel Je…

Vervolg op 'Het berouw'. Uiteindelijk heb ik de notaris van mijn familie op kunnen sporen en zelfs zonder paspoort het testament gekregen. De notaris vond het een vreemde zaak. Ondertussen stuurde moeder mij naar hun boekhouder. Deze man nodige me uit op zijn kantoor alwaar ik rond mocht kijken als ik dat wilde, maar het archief was uiterst…

Dit was een geliefde plek op zijn wandeling. Het rotsachtige waar je makkelijk een enkel kon breken had plaatsgemaakt voor lover en een veilig kabbelend beekje. Het pad vroeg even om minder oplettendheid en zo ontstond ruimte voor de banale gedachte aan eieren die ingekocht moesten worden nadat hij in een verongelijkte bui die ochtend een van zijn bedienden…

--------------------------------------------------- Het was het jaar 1972. Nozems waren we, maar aardige nozems. Opeens was overal, op de radio, in de kranten, aanplakbiljetten achter ramen van winkels, het woord 'Bangladesh' in de mode. Wisten wij, kinderen uit een steeds welvarender worden Nederlands boerendorp, veel waar dat land lag…