Alle inzendingen over wordt met de dag moe

Een van de goede eigenschappen van de mens is het mogen beleven van emoties, die van plezierige aard kunnen zijn maar ook, naast talloze mogelijkheden, een droevige impact kunnen hebben. Soms worden deze laatste plotseling veroorzaakt door een acute en onverwachte, maar ook binnen een bepaald tijdsbestek te verwachten gebeurtenis. Tussen emoties van…

Haar ouders werkten allebei en waren aan het eind van de dag moe. Ze was enig kind, wat ze best wel moeilijk vond. Want in de schoolpauzes ging ze vaak naar haar oppasouders, die 6 kinderen hadden. De jongste was 2 jaar en ze vond het héérlijk om daar mee te spelen. Het was een warm gezin en die warmte miste ze thuis.…

Moe in het hoofd, benauwd in de longen, pijn in de buik. Ik loop tegen de 60. Ouder worden valt niet mee.…

Ik heb het even gehad, weerkerende reclames en aankondigingen voor tv-programma's, ze komen mijn strot uit. Zes honderd miljoen, geschreeuw van de andere kant van de grote plas, ik kleur er bijkans van maar het zet geen zoden aan de dijk in een verdronken stad. Er is geen crisis, ik ben een minimumlijer en eet en drink er niet minder door. Wat…

Dan is mijn dag wel besteed. Moe en voldaan.…

De Groene Amsterdammer beweert deze week dat zware crisisjaren niet vanzelfsprekend tot lichte grappen leiden. Ik vind deze lichte crisis maar een zware grap.…

Nee hoor, het is dag! Een klets water in het gezicht, een paar koppen koffie en een paar boterhammetjes moeten me opkikkeren. Het gisterenavond uit de diepvriezer gehaalde half brood blijkt rozijnenbrood te zijn. Donderdag wordt plots een beetje zondag. De eerste, wat droge snee wordt gepromoveerd tot toast.…

Zoveel vragen, zoveel onzekerheden die mij zo moe maken. Ik denk even verschrikt aan al dat overbelaste personeel in de zorg. O jongens, meiden, heren, dames wat heb ik veel respect voor jullie en als er echt iemand mag zeggen dat hij moe is dan zijn jullie dat. Ik ga me schamen.…

En zij, zij leeft dag en nacht met angst.…

Elke uur wel een keer wakker, niet zo gek lichamelijk ben ik niet moe. Geestelijk voel ik mij tachtig, daar boven in het hoofd, daar is nooit rust. Is dit nu mijn leven, waar ik voor geboren ben. Mistroostig denk ik aan morgen die net zo is als vandaag. Ineens maak ik mij zorgen: als elke dag hetzelfde is.…

Er zijn soms van die dagen dat je o zo verlangt naar de zon. Maar ik had in mijn depressie, dat ik de zon niet eens wilde zien. Van binnen voelde ik me koud en had nergens behoefte aan. Ik kroop vaak in bed, moe of niet moe, maar meer uit een gevoel van veiligheid. Ik praat over de jaren '90, toen had ik nog een vaste telefoon.…

Ze is al zo moe, ze wil al zo graag slapen. Ze is nog jong maar voelt zich al zo oud. Ze wil niet meer, nu het einde. Deze morgen heeft ze nagedacht. Om negen uur is ze gaan wandelen, om vijf voor zes was ze terug voor het eten en at. Ze at haar eten en dacht. Ze dacht over haar leven, over deze dag, het was zo’n normale dag.…

Pfffff geen zin meer...het is weer zover...instort-uur is aangebroken. Van gekkigheid, of hoe schrijf je dit woord, weet ik niet meer hoe ik moet zitten, ik heb al op tig verschillende manieren op die stoel van me gezeten: met opgetrokken knieën. wijdbeens, benen gekruist, benen over elkaar heen. Alle meest mogelijke standjes uitgeprobeerd totdat ik…

Als Cruyff in zijn telegraaf-column beweert dat hij zo langzamerhand moe wordt van alle politieke spelletjes dan weet je zeker dat hij weer een streek aan het uithalen is.…

Dag lieve papa, ik hou van je...…

Het zou zo maar kunnen zijn dat ik er morgen niet meer ben. Ben ik er toch maar even geweest. Dagmens ?…

Het verhaal van de dag vertelt zichzelf, van die wonden van een oude boomstronk die zich angstvallig vastgrijpt in moederaarde. Van de magie van pasgeboren ochtendlicht en van die eendags-vlieg die zo'n geluk had met het weer, maar diezelfde avond nog bejaarde. Gedachten nemen de loop; Er was eens een dag… die werd ingeschat op zijn waarde...…

Oh ja, een doodgewone dag, zo eentje die doodgewoon begint, doodgewoon verloopt en hopelijk ook doodgewoon eindigt!…

Welgevallig liet ik de krakende donder zich over mij heen vallen, deze dag kan niemand van mij af nemen.…

Ooit breekt de dag aan dat u zich afvraagt waarom u mij niet beter heeft gelezen.…

Een dag niet geplukt is een dag niet gelukt, die kun je beter overslaan. Heb ik hier vaak gepropageerd, mezelf er niet aan gehouden, ik dacht 'die dag komt wel'. Niet dus, gisteren heb ik stoute schoenen aangetrokken en godnomdeju, ik heb nu dag en nacht, onverwacht, mijn hart huppelt zijdezacht. Gnoom heeft gelijk, ik ben een watje.…

Zoveel rottigheid en logisch gaan alle gesprekken de dag erna er nog steeds over. Een aantal mensen gesproken, gewoon, tijdens het boodschappen doen. De reacties liegen er niet om. Ook kwam Pim nog even mee, in de gesprekken, zijn dood was ook al een teken van, ja van wat eigenlijk?…

Verdriet blijft soms hangen en drukt als een zware last op je schouders, zodat je er nog dagen moe van bent, totdat het uiteindelijk afzwakt. Het duurt vaak een hele tijd eer je dan weer een beetje op krachten komt, maar toegegeven, ik zou voor geen goud met je willen ruilen!”…

Geef mij alstublieft een dag met zonneschijn.” Ik was zo moe, verschrikkelijk moe en kroop in mijn bed. De volgende dag wilde ik voor een andere auto gaan kijken. Toen ik in de ochtend de gordijnen open schoof, zag ik dat het goed gevroren had. Het zag allemaal somber.…

Kun je moe worden, van niks doen van geen bal uitvoeren, kun je moe worden van zo weinig doen dat het woord lui eigenlijk met hoofdletters geschreven moet worden? Het antwoord is kort en bondig JA.…

Wat doe je zoal op een gewone doordeweekse dag……

Te moe na een relatief rustige dag. Mijn trouwring, die ik normaal met trots draag knelde vanwege de dikkere vingers. Mijn coördinatie was zoek, ik liet dingen uit mijn handen vallen. Het eten mislukte. Voortekenen die ik na al die jaren eigenlijk zou moeten herkennen, maar toch steeds negeer.…

Ze krijgt steeds vaker trek op de meest rare momenten, is de hele dag moe en reageert boos en geïrriteerd op simpele vragen en verzoeken. En na de zoveelste hormonale uitspatting van Marianne is Youssef het zat. Als een professioneel politicus geeft hij een alles zeggende reactie op het vreemde gedrag van zijn vriendin: 'Doe eens normaal man!…

Het is laat, ik rook nog een sjekkie, drink een laatste borrel, tevreden met de dag die is geweest. Wind en regen getrotseerd, broertje geholpen met zijn nieuwe thuis, kast in elkaar geschroefd voor dochterlief. Het leven is zo slecht nog niet, ik ben wel moe en aan slapen toe.…

Er lijkt niets nodig, alles schijnt aanwezig Een theoreticus zou het geheel omschrijven als een uurwerk waarin de secondewijzer in een ononderbroken vloeiende beweging zijn gang maakt, terwijl het daarmee de kleine wijzer stapje voor stapje verder brengt, om hiermee uren de dag te laten maken.…