Alle inzendingen over Had je verdriet maar

...en toegesloten ogen. Ze wist het niet meer, maar ik was doodbedroefd. De dag voor haar begraving, toen ze naar het crematorium werd gevoerd werd mijn hart een gesloten hof vol regen, mist en eenzaamheid. Ze werd door de stad gereden om voor eeuwig afscheid te nemen. Hoe groot was toch haar...

...op de stoel waar ik deze woorden tik, tot op het eind is hij er bij, maakt mij verdrietig blij.

...beheerst worden tegenwoordig en gestuurd. Verdriet mag niet meer gewoon verdriet zijn, maar moet een naam hebben en een hulpverlener. Een kind mag niet meer gewoon kind zijn, maar moet zich al meteen gedragen als een volwassene en beziggehouden worden als een volwassene, consumeren als een...

...helemaal opvullen. Na een tijdje zo'n groot verdriet in huis te voelen stikte ik bijna. Misschien dat ik mijn moeder daarom vroeg: 'Mamma, wanneer mogen we weer lachen?' Ik weet niet meer of - en wat ze geantwoord heeft. Kan het ook niet meer vragen. Onze moeder overleed met Pasen dit...

Zacht vloeien de tranen die het lichaam huilt. Maar wie ziet de glimlach daarachter verschuilt? Wie ziet de vreugde in dit verdriet? Dat is de mens die God ziet. Een gedichtje van bijna dertig jaar oud. Ik schreef het in een weiland omzoomd door hoge weldoorvoede populieren en een leger...

...van dit land hoe vrijheid wordt geëerd maar ook hoe hand over hand het tegenovergestelde wordt begeerd Vooral door mannen verbalend brallend tot intens misselijkmakend toe Holland, Nederland vergallend niet te vermurwen, nooit te moe aanspraak makend op bonussen plus op basis ...

...Ik zou wel willen zeggen, hier ben ik, zet mij maar op, dan zien ze je tranen niet. In de verte nadert een man. Ze tuurt en tuurt, gaat rechtop zitten… Ja, het is hem, het is haar vriend! Langzaam komt hij dichterbij. Hij staat stil voor haar stoel, steekt zijn handen uit en trekt haar...

...fluistert Broer. ‘Ik verhuis dan wel....maar niet van de aarde' ‘Dat weet ik', snikt ze stil. Ze frommelt de aangereikte zakdoek in haar warme wat klamme hand. ‘Pas je goed op haar Hekel?',vraagt Broer met een brok in zijn keel. Ze aait over zijn bol. Broer moet nu ook...

... Het olifantje was nog wel eens verdrietig, net als alle olifanten dat wel eens waren. Maar het ging ook altijd weer voorbij.

...dat iemand gaat overlijden. Ik zou dit bestaan als kat nóóit willen...

...en sprak met een duidelijk, merkwaardig accent, maar niet alleen de oorlog had haar getraumatiseerd. Ze had niet meer kunnen zorgen voor haar oude vader en nu had ze geen familie meer. Het onheil en het verdriet hadden haar aangegrijnsd en het zelfgekozen einde was eens aanlokkelijk...

...van de elite, die zelf niet vies is van een proseccootje. Wat een grap die glasbak, maar wel de enige met inhoud.

...afweten. Op mijn schouders draag ik als een rotsblok het gewicht van de ervaring, van het verdriet en de tranen, maar ook van het geluk, van de schoonheid, van de voorgoed voorbije liefde.....

...ontoerekeningsvatbaar te zijn geworden, als ik afga op zijn terecht onderbroken analyse tijdens het debat tussen Tweede Kamer en Regering. Wat een verdriet voor zijn ouders (voor zover ik weet alleszins redelijke mensen) en zijn partner. Wat zal Professor Cliteur, zijn opleider, van zijn...

...van die rotkinderen. Niet alleen tegen mij, maar tegen iedereen. Mijn gevoelens verstoppen heeft zijn gevolgen. Nergens kan ik mijn woede en mijn haat uiten en dat gaat ten koste van mezelf. Ook mijn verdriet zit ver verstopt. Verdriet om wat we de aarde aandoen, met onze vervuiling....

...Het heeft mij ook veel verdriet gedaan, maar ik ben er nu gelukkig overheen, ik zou haar niet eens meer terug willen hebben en ik heb haar naar de scheiding niet meer gezien. Gelukkig hadden we geen kinderen, want die zijn altijd de dupe van die nare omstandigheden. Kom man, veeg je...

...liedje met lieve woorden, voor wie het horen wil, aandacht gevangen in wat niemand meer weet, zo maar houden van, omdat het mag, ik wil dat het kan.....

Herkent u dit ? Je hebt iets op je lever, boos of verdrietig, je wilt het van je af schrijven, impulsief gebruik je woorden die net over het randje kunnen gaan. En dan krijg je een mailtje, niet geplaatst want niet subtiel genoeg. Ik heb dan zo het idee van confrontatie, ruzie, de snelste vorm...

...aan; een treurnis die correspondeert met het verdriet in mijn hart; beter gezegd met mijn dode hart dat in mij rust; dat niet kon genezen, niet kon herstellen van de slagen, schokken en kwetsuren, haar toegebracht door de hardheid en wreedheid van de onverschilligen; van de bikkelharde...

...Afrikaanse woorden: "Birkana Berengul" Maar de brief zal niet meer geschreven worden; de brief die zou moeten getuigen van mijn verdriet, van mijn woede over je desertie, van mijn wantrouwen, van mijn verlatenheid, van mijn eenzaamheid, van mijn onbegrip, van mijn wrok en van mijn...

...het algemeen en de orthodox-gelovige Grieken en Russen in het bijzonder. Terecht sprak ook de paus in Rome zijn verdriet uit over deze provocerende maatregel van de machtswellusteling Erdogan.

...nog je levenslange verdriet op je schouders kunnen dragen? Je "televisiehelden" die je vereerde, vormden nog je troost: Ivo Niehe, André van Duin, en de meest lullige, maar onschuldige, mateloos oppervlakkige programma's, die een geluk en een vrolijkheid met zich mee schenen te...

...van jou, die aan mijn ziekbed stond; aan wiens ziekbed ik stond; van jou die het schuldeloze kind dat aan je zijde liep zozeer kent.... Maar hel en verdoemenis; het noodweer van tragische misverstanden is boven onze hoofden losgebarsten en waar is de weg terug voor ons?

...al was het slechts één keer in zijn leven. Maar op de Rijnboot voelde hij zich een vreemdeling te midden van de overige gasten. Het levenslange verdriet om de zoon vervreemdde hem inderdaad van de anderen en het verstarde zijn blikken en zijn kaken en het had zijn gemoed verhard. De...

...smullend van een ijsje. Het ijs kleefde ook aan zijn lippen en ik stelde hem de vraag of hij nog tobde. Hij tobde soms nog wel veel volgens zijn verklaring, maar gelukkigerwijs vormde de zelfliefde die hij praktiseerde een goede oplossing. Ik vervolgde mijn weg, niet van zins de bodemloze...

...met ere, kon niet anders want zijn kinderen wilden niet. Maar vooral omdat ZIJ een uur heeft staan strijken en mij vroeg of ze mij een plezier er mee deed. Jan was nog maar een week dood. Dat zijn van die momenten die er toe doen, verdriet in optima forma, ik trek het mij aan, letterlijk....

...Laten we in gedachten met onze Russische medemensen zijn, die zo'n groot verlies/verdriet moeten verwerken.

... Je liet veel verdrietige fans achter, maar jij was het meest verdrietig. Was het het fatum vanwege je seksuele geaardheid, wat je niet kon rijmen met de opinies van de massa? Dat nu juist jij je minderwaardig moest voelen, voelt als een doodssteek in de rug. Waar het precies is...

...vertellen, dat ik begrijp hoe moeilijk het voor haar is. We zouden goede vriendinnen kunnen zijn. Elkaar onze geheimen vertellen, als we elkaar maar konden verstaan. Soms help ik haar met lezen, vandaar dit verhaal. Misschien dat ik haar zo kan vertellen hoe belangrijk zij voor mij is.

...zesenzeventigste verjaardag. Gelukkig kreeg ik het voor elkaar en zal de plant eind maart bezorgd worden.