Alle inzendingen over verten

De Middellandse zee heeft bij het opgaan en het ondergaan van de zon een rijkdom van kleuren. Paars, oranje, diep groen en pastelblauw deinen rustig voort, gaan vloeiend in elkaar over. O, dat mooie zeiljacht voer 's avonds zo graag naar het Westen, mee met de ondergaande zon. 's Morgens was het...

...Mammon, die nooit meer voorhanden zal zijn, is niettemin een vereiste.... En zo blijven de verten mij in meerdere opzichten en in zekere zin onbekend.....

Hoog aan de mast van het grote zeeschip wapperde een feloranje wimpel. Hij wapperde erg trots, ook al was er maar en heel zwakke wind. Het schip voer door een warme zee, ergens onder de tropenzon. Kleine golven gleden loom voort. "Ik ga maar zo'n beetje heen en weer," dacht de wimpel. "Maar nu...

Uit verre verten ben je gekomen; uit de verste verte..... In de nacht ben je gekomen; om afscheid te nemen? Heel de magie van mijn jongere jaren herleefde; van de jaren, doorgebracht met jou. Is het afscheid gekomen in de nacht? Heeft de schimmige taal van mijn onderbewustzijn gesproken en je...

Even laat ik zijn opmerking tot mij doordringen. “Dat kan ik mij best voorstellen”, antwoord ik vertederd, “mij laat het ook niet helemaal koud”. Zeven jaar is m’n neefje. Op grote felgekleurde kussens zitten we samen pal voor de TV. We kijken naar de DVD van zijn grote held.. De...

Lege dozen. Lege schoendozen vertellen ons dat men het op een lopen heeft gezet.

Tegen haar, tegen mijn vriendin, had ik vaak uitgebreid verhaald over "my secret love" die "no secret anymore" was. Maar mijn vriend verdween in verre tropische sferen en zocht onpeilbare, onnaspeurlijke verre horizonten om daar zijn heil te zoeken.... Met lege handen, met een leeg hart en lege...

Tegen haar, tegen mijn vriendin, had ik vaak en uitgebreid verhaald over "my secret love" die "no secret anymore" was maar mijn vriend verdween in verre tropische sferen en zocht onpeilbare, onnaspeurlijke, verre horizonten om daar zijn heil te zoeken.... Met lege handen, met een leeg hart en...

En daar kwam de wind, met een behoorlijke kracht gelukkig hoor ik iedereen want ik lag te zwemmen vannacht. De hitte verdwijnt langzaamaan met kleine streepjes, het wordt wat koeler...maar je kunt er donder op zeggen, dat al die klagers van afgelopen week over een paar maanden lopen te mopperen:...

Siebe, een jongetje van zeven jaar, woonde in Drachten en wandelde vaak in de parken van dit heel grote dorp. "Wat klinkt dat geruis in bomen en struiken verrukkelijk," mijmerde Siebe. "Misschien zijn het wel de stemmen van engelen, die zich niet willen laten zien. Maar hun stemmen zweven...

De bui is over, het dondert nog in de verte. Voorzichtig straalt de zon haar warmte over de zilveren belijning van wegtrekkende wolken, de rust keert weder in het bos. Levendig weerspiegelt de wereld zich in plassen regenwater, keert alles om. Alleen de bomen treuren, plengen groene tranen.

....en zo was onze samenkomst; we zaten bij het raam en spraken eindeloos over heel veel boeken en we dronken eindeloos veel citroenthee.... Het licht dat in brede bundels en banen in de verte neerdaalde vanuit asgrauwe wolkenpartijen werd ons geschonken. Je hebt voorgoed een andere woonstede...

Het was al een tijd geleden dat ik écht een horizon gezien had. En de enige echte horizon is voor mij toch die van de zee. Ja, die schilderachtige wolken met koeien eronder en een schamel zonnetje, zijn ook prachtig. Toch heb ik bij een uitzicht midden in het land altijd het gevoel dat ik...

Niemand zou nog kunnen ontkennen dat in jouw huis, mijn voormalige thuis, mijn twaalfjarige vriendenhuis, nu de leegte regeert, dat het mij voorgoed ontstolen is, dat de ramen nu blikkerend het daglicht weerkaatsen, dat jouw vensterbanken geen orchideeën meer herbergen. En ik ben nog een keer...

...het "wilde" studentenfeest; was hij dan toch homo? Hij ging internationale zakenreizen maken en verdween in onachterhaalbare verten. Het laatste dat ik over hem vernam was dat hij een restaurant had geopend met zijn vriend in Groningen.....

Ik streep op veertig procent, de diepte moet duidelijk zijn, in de verte het donkerblauw. Vurig de zon boven een einder die onbereikbaar is, vlammend een zee van verlangen. Aan de kant, waar ik ben gestrand, teken ik amoebe na amoebe, in ontelbaarheid vormen zij de duinen waarachter ik lig in de...

Een zomeravond neigt ten einde Een lichte bries zet het geboomte aan mijn venster in beweging De donder rommelt in de verte Vandaag ben ik achtenzestig jaar oud geworden De levensavond breekt aan maar het leven is rijk geweest rijk door leed en loutering Ik ben een kind van het warmste...

....en in de verte, aan de horizon, aan de einder van het landschap, geflankeerd door de bebouwing en overwelfd door de lichtblauwe hemel, zag ik de bussen van "Arriva", zo vaak het decor van mijn wanhoop en vertwijfeling in het verleden, af en aan rijden. En vanuit mijn hooggelegen ziekenkamer...

Een kastanjeboom met trotse, witte kaarsjes die in de verte zichtbaar is, vormt een merkwaardig contrast met het geheel verwaarloosde en verloederde interieur en zij kan meneer en mevrouw niet troosten. Zij rijst op tussen bouwvallige panden en ingezakte daken in een achterbuurt. Meneer en mevrouw...

De regen regent zachtjes en gestaag en haar rustige en rustgevende ritme tegen mijn ramen leidt me door de nacht. In het glanzende zwarte asfalt van de snelweg naast mijn woning weerspiegelen de rode, groene en oranje stoplichten en in de verte is de brede felrode band van neon van het tankstation...

...ervan zullen, zoals ik vurig hoop, verschijnen aan de horizon, in toekomstige verten...

Zij die mij de handen kust, omdat ik eens bij haar was in haar uiterste nood, toen zij, uitgestrekt en voor Pampus liggend, was opgehaald uit de dood na haar wanhoopspoging, buigt iedere opmerking van mij, als deze ook maar in de verste verte zou kunnen duiden op een - zij het futiele - onthulling...

Ijle, witte berkenstammen tekenen zich in de verte af. De avond valt en een late zon zet de bomen in een schemerachtig licht. De narcissen die mij al begroetten bij mijn vroege komst in deze woning staan weer te pronken met hun licht- en donkergele kopjes. De vogels die zijn teruggekeerd, bevolken...

Daar is de oude draaibrug waarover mijn voeten zo graag gegaan zijn en links daarvan de kerk, in later tijden supermarkt, waar mijn doop plaatsvond, en ook Café "De Duizend Likeuren" aan rechterzijde van de brug ben ik vaak gepasseerd en heb ik goed gekend.... In de verte opent zich op de ets,...

....en daar trok die stoet, die tot melancholie stemmende optocht die de tranen naar de ogen doet wellen, nog door de straten, een kennelijk laatste reminiscentie, een armzalig restant van het enorme, gigantische drama dat zeventig jaar geleden de wereld bijna vernietigde en verscheurde. In de...

Hoe wonderlijk was het, dat ik samen met de vriend die ik vond in de slaapstad, een soort satellietstad van de metropool, op een regenachtige zondagmiddag, vijftig jaar na ons eindexamen, toen de winter van ons zeventigste levensjaar op handen was, plotseling de beginregels van de Ilias reciteerde,...

In de verte, echter door mijn raam goed zichtbaar, is sinds kort een kraam opgesteld met feestelijke neonverlichting in felle kleuren die afwisselend oplichten. Zo worden kennelijk de aanstaande feestdagen vroegtijdig ingeluid met de lekkernijen die in de kraam te koop zijn. De dreiging is nog...

...en ze toonden vaak je lach die je grote verdriet moest maskeren. Je ogen, melancholiek en vervuld van droefenis, staarden als om oneindige, metafysische verten te doorschouwen en bereiken en ze toonden het blauw van de hemel. Er is alleen nog de foto, gemaakt in het jaar van je kracht, van je...

In die tijd posteerden de vrienden zich vaak bij het raam, in hun groene fauteuils, om hun discussie aan te wakkeren en de problemen van mens, wereld en werkelijkheid te bespreken, zoals vrienden doen.... Het was alsof hen een licht gezonden werd; uit majestueuze wolkenpartijen in de verte...

Al in vroege jeugdjaren fietste ik aan je voorbij, achterop de fiets bij mijn goede, onvergetelijke ouders en huiverde ik om de gekruisigde, om de Christusfiguur aan het kruis, daar in die bocht, die we passeerden, opgesteld. En je gotische torens verhieven zich, verheffen zich nog, zullen zich...