Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Zandkorrel.

De nietigheid van een zandkorrel in de gierende stormwind. Wie kan mij vasthouden in de naaktheid van het onbeschermde leven? Wat is mijn noodlot in de grijze zeemist op deze verlaten zandplaat? Het water dat mijn corpus omgeeft en mijn lichtheid verzwaart. Het leven van een korrel wordt beheerst door zijn buren en pas opgemerkt onder een microscoop of als hinderlijke prikkel in een menselijk oog. De body van kristallijnen silicium kristallen is als rots in de weerwil van de natuur invloeden, stevig en bijna onoverwinnelijk, maar nietig en gemakkelijk verplaatsbaar als zand. Wij zijn als onderdeel van het zand een geduchte partij, die het leven tijdelijk kan beheersen in een overweldigende zandstorm, die het verkeer kan lam leggen en die beschaving op beschaving heeft bedolven onder een verbloemende deken van geel,rood of zwart zand. Wij zijn ongeconsolideerde, korrelige materialen, afkomstig als afbraakproduct van gesteente of organische nazaten van koraal en schelpen. Mijn afstamming verloopt via rivier stenen, maar ook wordt er gefluisterd dat een grindlijn mijn bestaan is vooraf gegaan. Ik luister naar het geruis van de branding en laat me nog een keer omrollen in de terugtrekkende zeestroom. Het tollende bestaan wordt vooraf gegaan door verstuiving of versleping via het water. Mijn toekomst wordt beheerst door de vele mogelijkheden die de natuur nog in petto heeft. Ook de bijdrage aan de glas industrie of de kracht van beton behoort tot die mogelijkheden. Een uitgelezen lot is de fabricage tot microchip of zonnepaneel.

Ik draai nogmaals enkele malen om mijn as en verbeter mijn gepolijste body. Het leven van een zandkorrel is eindeloos, onvoorspelbaar en wacht op verveling in de stilte om mij heen. Hogere idealen van bezinning zijn gelegen onder het aardoppervlak, in de diepere lagen van de wereld. Ik wil rustig kunnen denken en me niet meer laten meeslepen door het geweld van de natuur. Ik luister naar de aanzwellende wind en wil mij laten optillen uit het zilte nat en mij laten neerstrijken op een ongekende bestemming. Ik wacht op een nieuwe uitdaging en verlicht mijn zijn in zwaartekracht.

het zand is de vorm van mijn passie,
de kleur van de regen in de lucht,
het luisteren naar je zachte schoonheid,
die het leven uit een droom ontvlucht.


Zie ook: http://www.spirituelefilosofie.blogspot.com

Schrijver: J.J.v.Verre, 8 maart 2011


Geplaatst in de categorie: natuur

2.4 met 29 stemmen 1.088



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)