Anabiose of schijndood
Uiteindelijk spelen wij allemaal een wedstrijd die wij niet kunnen winnen, want (te) vroeg of laat moet een ieder van ons eraan geloven, behalve als je gelooft. Het vertrouwen hebt in een leven na de dood.
Zelf ben ik geenszins overtuigd van een hiernamaals, maar bewonder daarentegen mensen, óók dichtbij, die overtuigd zijn van mijn bewezen noch onbewezen gelijk dan wel ongelijk. Eerlijk gezegd, interesseert het mij geenszins. Ook een coma van op drie uurtjes na twee etmalen heeft mij geen wel-of-geen-hiernamaalsinfo verstrekt. Dit is overigens logisch, want ik was beslist niet dood, maar 'slechts' schijndood. Wel heeft deze anabiose ervoor gezorgd dat mijn leven een eigenlijk niet te voorziene wending heeft gekregen; niets is meer zoals het was. In de meeste gevallen slechts beter.
Degene die uiteindelijk verantwoordelijk was voor mijn ontslag, is nu Voorzitter van de Raad van Bestuur. De reden van mijn uitrangeren door deze persoon spreekt natuurlijk boekdelen. Hij wás en misschien zelfs ís niet wijzer. Inmiddels reeds lang is duidelijk dat hij allesbehalve niet-niet slim is, maar op het vlak van mensenkennis, in de vele gradaties die er zijn, in elk geval had dit sujet nog veel te leren...!
Dit gold overigens niet alleen voor hem, maar zeker des te meer voor het toenmalig Hoofd Personeelszaken. Deze persoon met z'n, 'k kan het helaas niet anders zeggen, schijnheilige nep-lach, besmuikt van hier tot het eind van de wereld, verdient het om verder geen woord aan vuil te maken. Hetzelfde geldt voor degene die ondanks zijn leidinggevende functie, niet intelligent genoeg was de juiste zijde te kiezen.
Zo verschrikkelijk teleurstellend, maar bovenal laf kan een mens, deze persoon in elk geval, ook zijn. Nee, dan heb ik veel meer respect voor de WOLGASLEPERS:
Om ons tot pioniers te maken
En tot sociaal protest bereid,
Stelde men - al dan niet ter zake -
Dit doek als voorbeeld indertijd.
De nood van 't volk en hun ontbering
Dienden als thema en ter lering.
Nu, niet meer slank, de jeugd voorbij -
Denk ik nog vaak aan 't schilderij.
Je kunt de mensen niet beletten
Om zelfs een Onegiaans couplet
(Op jouw gevoel wordt niet gelet)
In vrije verzen om te zetten...
Maar 't slepersvolk trekt ongestoord
Al honderddertig jaar zo voort
Mannen, ik groet u! Zelfs geen ziertje
Bent u veranderd met de tijd,
Terwijl ik, 't vroegere scholiertje,
Van klassenarbeid ben bevrijd.
Wij zijn veranderd nu wij weten
Hoe 't is voor een hongerloon te zweten
Met steeds dat trekzeel om je heen,
Hoe het hier gaat in 't algemeen.
Nu zou ook ik, oud en benepen,
Zo af en toe op deze plek,
Onder het roepen van 'Hé, trek'!,
De boot stroomopwaarts willen slepen,
Door somber slepersvolk omringd,
Terwijl mijn brillenglas fel blinkt.
Ilja Repin, tot de stroming van Realisten behorend, legt vast hetgeen zijn oog ziet. Zijn schilderijen zijn mooier dan de beste foto's. In elk geval met de kwast vastgelegd, de meest prachtige beelden. Sergej Gandlevskij is een dichter van december 1952 die op professionele wijze het schilderij De Wolgaslepers poëtisch in woorden heeft gegoten...
Anabiose is adem, is leven...!
28 juni 2020
hotmail.comGeplaatst in de categorie: schilderkunst
Adem
1.441
Geef je reactie op deze inzending: