Tot persona non grata gemaakt

(voor Dorothy Edwards (1902 - 1934))

Jij bent geboren op 18 augustus 1902 in Ogmore Vale, bridgend, Wales, aan de rivier Ogmore. Er waren steenkoolmijnen en er is een spoorwegverbinding aangelegd. Jouw vader was Edward Edwards en jouw moeder was Vida Edwards. Jouw vader was directeur van de Tynewydd School Ogmore Vale en jouw moeder had daar voor het huwelijk ook gewerkt. Jouw vader was belangrijk voor de Independent Labour Party, opgericht in 1893, en de Britse coöperatieve beweging. Door jouw vader ontmoette jij James Keir Hardie, de eerste voorzitter van de ILP. En jij ontmoette de politicus/sociaal hervormer George Lansbury, die van 1932 tot 1935 de Labour Party leidde. Op jouw negende heette jij de 55-jarige Keir Hardie welkom op een podium in Tonypandy, tijdens de nationale kolenstaking van 1912, waar een klein miljoen mijnwerkers aan meededen. Jij was in het socialistisch rood gekleed. Er kwam een Kolenmijnwet met een vastgesteld minimumloon.

De homoseksuele korte verhalenschrijver Vivian Rees Davies was in Blaenclydach, vlakbij Tonypandy geboren. Hij woonde enkele jaren samen met de Schotse, homoseksuele korte verhalenschrijver Frederick Urquhart in Tring. In de Tonypandy-rellen van 1910 en 1911 waren er gewelddadige confrontaties tussen de stakende mijnwerkers en de politie. Winston Churchill besloot zelfs om militairen naar Tonypandy te sturen, de rijke stinkerd en valse onderdrukker! Jij leerde dat er een revolutie in aantocht was, die de verschillen in klassen en gender spoedig doet nivelleren. Toch was jij door de veilige en goedbetaalde baan van jouw vader deels gescheiden van de arme bevolking. Jouw ouders hebben jou niet geleerd om Welch te spreken. Met een gewonnen beurs ging jij naar de Howell's School for Girls aan Cardiff Road in Llandaff, geopend in 1860, met Emily Baldwin als eerste directrice. In jouw tijd was Miss Kendall de directrice.

Roald Dahl is in Villa Marie aan Fairwater Road in Llandaff geboren. Roald ging naar de Cathedral School aan Cardiff Road. Op zijn achtste stopte hij samen met vier schoolvrienden een dode muis in een pot met gobstoppers in de lokale snoepwinkel van Mrs Pratchett (Catherine Morgan) op 11 High Street in Llandaff. Die oude snoepverkoopster was gemeen, angstaanjagend en walgelijk. De vijf schoolvrienden waren vaste klanten. Jij was ook kostgangster in de Howell's School. Vervolgens studeerde jij filosofie en Grieks aan het University Colege of South Wales and Monmouthshire, nu Cardiff University, opgericht in 1883 door de wetenschapper/natuurkundige John Viriamu Jones, ook de eerste directeur. John was getrouwd met Sarah Katherine Wills. John overleed op 1 juni 1901 in Genève. Hij werd 45 jaar en hij is in de St Thomas Cemetery in Swansea begraven. Hij was ook in Swansea geboren, net als Dylan Marlais Thomas, die op 5 Cwmdonkin Drive opgroeide en 23 jaar woonde. John Doubleday maakte een bronzen standbeeld van een zittende Dylan, wat in Swansea is geplaatst. Doubleday maakte ook een zittende Sherlock Holmes.

Jouw vader overleed en jij woonde bij jouw moeder in Rhiwbina, een voorstad van Cardiff. Je was kort verloofd met jouw filosofieleraar John MacCaig Thorburn, wat moeizaam eindigde. Na jouw afstuderen wilde jij geen operazangeres meer worden, ook al kon jij fantastisch mooi zingen, in het Welsh, Duits, Russisch en Italiaans. Blijkbaar heb jij jezelf Welsh aangeleerd. Jij werkte parttime om het pensioen van jouw moeder aan te vullen. Jij publiceerde jouw korte verhalen in literaire tijdschriften. 'A Country House', 'Summer-time' en 'The Conquered' verschenen in 'The Calendar of Modern Letters'. In 1927 verscheen jouw korte verhalenbundel 'Rhapsody', met het titelverhaal en zeven andere verhalen, die jij in Wenen had geschreven of herzien. Jij was samen met jouw moeder zes maanden in Wenen geweest. Jij verbleef ook negen maanden in Florence. In 1928 verscheen jouw korte roman 'Winter Sonata'. Jij was goed bevriend met de biseksuele Bloomsbury-schrijver David Garnett, geboren op 9 maart 1892 in Brighton, getrouwd met de illustratrice Rachel Marshall, de zus van de schrijfster Frances Partridge-Marshall.

Rachel en David kregen twee zonen, o.a. de schrijver Richard Garnett. David had seksuele relaties met de homoseksuele schrijver/boekhandelaar Francis Birrell en de homoseksuele schilder/ontwerper Duncan Grant. David's debuutroman was 'Dope Darling: A Story of Cocaine' uit 1919. David noemde jou 'Welsh Cinderella' en hij bracht jou in contact met de andere leden van de Bloomsbury Group, zoals de schilderes Dora Carrington, en met andere, literaire kringen. In 1930 ging jij bij David, Rachel en hun twee zonen in huis wonen. Zij woonden in het 17-de eeuwse landhuis Hilton Hall in Hilton, Cambridgeshire, gebouwd voor Sir Robert Walpole, maar zij woonden ook in Londen. In Hilton is een grasdoolhof uit 1660 van William Sparrow met in het midden een stenen pilaar, waar 'Sic transit gloria mundi' op staat. Er staat ook een mooie St Mary Magdalene Church. In ruil voor kinderopvang kreeg jij inwoning, kost en een schrijfplek. Jij kreeg een voorschot van de uitgever E. E. Wishart voor o.a. de verhalen 'The Problem of Life', 'Mutiny' en 'Mitter'.

Op 11 maart 1932 pleegde Dora Carrington zelfdoding met een geleend pistool van haar vriend, Bryan Walter Guinness, 2-de Baron Moyne, dichter/schrijver/advocaat en van 1929 tot 1933 getrouwd met Diana Mitford, met wie hij twee zonen kreeg, Jonathan Bryan en Desmond Walter. Diana hertrouwde in 1936 met de fascistische leider Oswald Mosley. Er ontstonden spanningen tussen David en jou. Zijn en jouw Londense vrienden waren zat van jouw uitgesprokenheid en Welshe provincialisme. Jij voelde jezelf aangetrokken tot het Welsh nationalisme, jij voelde jezelf schuldig, omdat jij jouw moeder had verlaten, jij was gefrustreerd over jouw afhankelijkheid van de Garnetts en jij was instabiel na een liefdesrelatie met de getrouwde, Welshe cellist Ronald Harding. Jij was uitermate knap, zowel uiterlijk als innerlijk. David, die schurk, heeft jou weggestuurd. Hij en zijn chique vrienden konden zich niet verenigen met jouw socialistische inborst. Ze hadden jouw roem al gauw opgesnoept. Jij ging naar Cardiff terug, waar jij aan een nieuw boek ging werken.

Op 6 januari 1934 pleegde jij zelfdoding. 's Ochtends had jij jouw brieven en papieren verbrand en 's middags heb jij jezelf voor een trein gegooid, nabij het treinstation van Caerphilly. Jij schreef: 'Ik pleeg zelfmoord omdat ik nog nooit oprecht van een mens heb gehouden. Ik heb vriendelijkheid en vriendschap en zelfs liefde aanvaard zonder dankbaarheid, en heb er niets voor teruggegeven.'. Hiermee toon je, dat je emotioneel ondervoed en doodgeslagen was. Daar kan een kindertrauma aan ten grondslag liggen of een aangeboren persoonlijkheidsstoornis, waardoor jij niet bij machte was om emotioneel heilzaam te reageren. We kunnen het ook omdraaien en ons afvragen of er wel ooit een mens oprecht van jou heeft gehouden. Was je niet veelal een pion voor anderen, kanonnenvoer? Soms kan een mens zelf niet goed zien wat hij of zij voor andere mensen betekent. Vaak zijn die menselijke voedingsmanieren onzichtbaar voor ongeoefende ogen. Merkwaardig, omdat jij toch een sterk geestelijk leven leidde. Feit is, dat jij jezelf heel sterk de schuld geeft van menselijke tekortkomingen, terwijl geen mens volmaakt is en er in relaties altijd onoverkomelijke hiaten zijn. Je had jezelf ook als levensdoel kunnen stellen om eens oprecht van een mens te gaan houden, om dankbaarheid te leren tonen en liefde te schenken. Dan was je tenminste lief voor jezelf geweest. Jouw gebrek aan zelfliefde heeft jou in de fuik van de dood doen zwemmen. Daarom dragen duikers messen bij zich. Jij werd 31 jaar en jij bent op 9 januari 1934 in Glyntaff bij Pontypridd gecremeerd. Jouw moeder overleed later in 1934.

Dorothy Edwards

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 42