Een Obelix tegen iedere vorm van fascisme

(voor Carlo Levi (1902 - 1975))

Jij bent geboren op 29 november 1902 in een rijke, Joodse familie in Turijn. Jouw ouders waren Ercole Raffaele Levi en Annetta Treves. Als jongen was jij al veel met de schilderkunst bezig. Jouw oudere zus was de kinderneuropsychiater Luisa Levi, geboren op 4 januari 1898 in Turijn. Jullie oom Marco Treves was ook een psychiater. Jij vond Luisa 'een vrouw met een grote intelligentie en ijverige goedheid en bovendien een zeer getalenteerde arts.'. Na het Liceo classico statale Vittorio Alfieri in de Via Giacosa studeerde jij geneeskunde aan de Universiteit van Turijn, Via Po en Via Giuseppe Verdi. Via jouw oom, de politicus/journalist/antifascist Claudio Treves, ontmoette jij de journalist/filosoof/uitgever Piero Gobetti, die jou bij het tijdschrift 'La Rivoluzione liberale' haalde en jou met de school van de schilder/ontwerper Felice Casorati in contact bracht, de Scuola di Casorati. Piero was met de journaliste Ada Prospero getrouwd en hij overleed op 15 februari 1926 in Neuilly-sur-Seine door hartfalen. Hij werd 25 jaar en hij is in Père-Lachaise begraven.

Nella Marchesini was een leerlinge van Felice Casorati en zij illustreerde 'Cinque bambini e tre mondi' (1953) van Ada Prospero. Ada hertrouwde met de broer van Nella, Ettore. Nella's man was de schilder Ugo Malvano en hun dochter was de kunsthistorica Laura Malvano. Jij ontmoette o.a. Cesare Pavese, Giacomo Noventa, António Gramsci, Luigi Einaudi, Edoardo Persico, Lionello Venturi en de kunstschilder Luigi Spazzapan. Noventa trouwde met Franca Reynaud en hun zonen waren Alberto en Antonio, hun dochter was Emilia. Gramsci overleed op 27 april 1937 in een kliniek in Rome door een hersenbloeding en een halfzijdige verlamming. Hij was een gevangene van de fascistische politie (OVRA). Zijn schoonzus, de lerares Tatjana (Tania) Sjoekcht, troostte en beschermde hem. Hij was de levenspartner van Giulia Sjoekcht. Tatjana overleed op 21 september 1943 in Frunze door buiktyfus en zij werd 56 jaar. Einaudi was met Ida Pellegrini di Pescantina getrouwd en hij was van 1948 tot 1955 de tweede president van de Italiaanse Republiek. Ida en Luigi kregen 3 zonen; de ingenieur Roberto, de professor Mario en de uitgever Giulio. De kunstcriticus/leraar Persico overleed op 10 januari 1936 in Milaan. Hij is mogelijk vermoord door de fascisten en hij werd 35 jaar.

De kunstcriticus/kunsthistoricus/antifascist Lionello Venturi was bevriend met de kunstverzamelaar/mecenas Riccardo Gualino, getrouwd met Cesarina Gurgo Salice. Zij kregen de blinde dochter Lilly en de zoon Renato. Venturi's leerling, de schrijver/regisseur Mario Soldati, was ook jouw vriend. Mario trouwde met Marion Rieckelman, met wie hij 3 kinderen kreeg; Frank, Ralph en Barbara. Na drie jaar zijn Mario en Marion gescheiden. Mario's tweede vrouw was de actrice Julca Giuliana Kellermann, met wie hij 3 kinderen kreeg; Volfango, Michele en Giovanni. In 1955 regisseerde Mario de komische film 'La donna del fiume', met Sophia Loren. Venturi overleed op 14 augustus 1961 in Rome. In 1923 was jij voor het eerst in Parijs en zag jij fauvistische schilderijen en het werk van Modigliani en Soutine, wat jij antifascistisch vond. In 1923 ben jij in de geneeskunde afgestudeerd en tot 1928 was jij assistent in de medische kliniek van de Universiteit van Turijn. Toch werkte jij niet als arts, maar als schilder en journalist. Jij werd beïnvloed door jouw vriend Felice Casorati. Jij exposeerde op de Biënnale van Venetië in 1924, 1926, 1932, 1948, 1950 en 1952. In 1928 deed jij mee met de Sei di Torino, samen met Gigi Chessa, die op 23 april 1935 door tuberculose overleed en 36 jaar werd. En samen met Nicola Galante, Francesco Menzio, Enrico Paulucci en Jessie Boswell, die hofdame van Cesarina Gurgo Salice Gualino was.

Jij exposeerde ook in Genua, Milaan, Rome, Londen en Parijs. In 1931 exposeerde jij in het Palazzo delle Esposizioni in Rome, tijdens de I Quadriennale nazionale d'arte. In 1931 werd jij lid van de antifascistische beweging 'Giustizia e Libertá', met de leider Carlo Rosselli, die op 9 juni 1937 met zijn broer Nello in Bagnoles-de-l'Orne door huurmoordenaars van het fascistische regime werd vermoord. Zij werden 37 en 36 jaar. In maart 1934 werd jij verdacht van antifascistische activiteiten en gearresteerd. Op 15 mei 1935 werd jij door het verraad van de fascistische schrijver Dino Segre opnieuw gearresteerd. Jij werd eerst in Grassano opgesloten en later in een opsluitingshuis in Aliano. In 1936 kreeg jij gratie en ging jij naar Frankrijk. In 1943 was jij in Italië terug en zat jij bij de Partito d'Azione. Jij woonde tot 1944 bij Eugenio Montale in Florence. Daar schreef jij tegenover het Palazzo Pitti jouw beroemde, autobiografische roman 'Cristo si è fermato a Eboli' (Christus stopte bij Eboli), in 1945 door Giulio Einaudi uitgegeven. In Florence ontmoette jij de schrijver/dichter Umberto Poli (Saba), die jouw schoonvader werd, want vanaf 1945 kreeg jij een liefdesrelatie met zijn enige dochter, de schrijfster/schilderes Linuccia Poli (Saba), geboren op 24 januari 1910 in Triëst. Haar moeder was Carolina Wölfler.

Linuccia bleef officieel met de schilder Lionello Zorn Giorni getrouwd. Na de oorlog was jij directeur van de krant 'L'Italia libera' en jij werkte samen met de Turijnse krant 'La Stampa'. In 1964 verscheen jouw boek 'Tutto il miele è finito' (Alle honing is klaar). Jouw grote schilderij 'Lucania '61' is opgedragen aan jouw vriend, de schrijver Rocco Scotellaro, die op 15 december 1953 in Portici door een hartaanval overleed. Hij werd 30 jaar. Jij was ook zijn mentor en hij had een intense relatie met de dichteres/organiste Amelia Rosselli, die op 11 februari 1996 aan de Via del Corallo in Rome door een ernstige depressie zelfdoding pleegde. Zij kreeg de diagnose paranoïde schizofrenie, wat zij nooit accepteerde. Zij werd 65 jaar en zij is in de Cimitero acattolico di Roma begraven. 'Lucania '61' is 3,20 meter hoog en 18,50 meter breed. Het is net zo indrukwekkend en belangrijk als de 'Guernica' van Pablo Picasso en het hangt in het Palazzo Lanfranchi op Piazzetta Pascoli 1 in Matera. Jij overleed op 4 januari 1975 in Rome. Jij werd 72 jaar en jij bent in de begraafplaats van Aliano begraven. Linuccia overleed op 28 juli 1980 in Rome. Het Parco Letterario Carlo Levi bevindt zich op Via Martiri d'Ungheria 1 in Aliano.

Carlo Levi Linuccia Poli

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51