Fataal liefdesverdriet

(voor Mireille Sorgue (1944 - 1967))

Jij bent geboren als Mireille Pacchionio in 1944 in de imposante stad Castres, waar de Kathedraal van Saint-Benoît staat. De dichteres/schrijfster Doëtte Angllgiel (1898 - 1948), oftewel Odette Mathilde Maguerite Fourgassié, is ook in Castres geboren, op 45 Avenue Albert Ier. De entree van haar geboortehuis is vreselijk verwaarloosd. Jouw ouders waren leraren in twee nabijgelegen dorpen. Jouw vader was actief in het verzet en lid van de FFI (Forces françaises de l'intérieur). Hij nam deel aan de Vogezen-campagne en daarna werd hij als dwangarbeider naar Duitsland gestuurd. In Duitsland werd jouw zus geboren. Na de oorlog gingen jullie in Montpellier wonen. In de vakanties waren jullie in het huis van jouw oma in Cannes. Jouw vader had geen militaire verplichtingen meer en hij ging weer in het onderwijs werken. Jullie gingen in Sidobre wonen, 11 kilometer ten oosten van Castres. Jij las vanaf jouw 4-de jaar en lezen was jouw passie. Jij liep op school twee jaar voor en jij moest wachten tot jij oud genoeg was om naar de zesde klas te gaan. Jouw ouders waren streng en jij leed onder hun dwang tot perfectie.

Jij was van nature begaafd en jij was een briljante studente. Jij hield van het plattelandsleven en jouw kinderjaren in een dorp vormden jou voor altijd. In 1959 won jij de wedstrijd van de École Normale d'Albi, waar jouw moeder 20 jaar eerder ook naar school ging. In 1961 won jij de eerste prijs voor een Frans proefschrift op het Concours Général. Een inspecteur van het Nationaal Onderwijs ontdekte jou en hij werd jouw minnaar. Van 1961 tot 1967 correspondeerde jij dagelijks met deze oudere inspecteur François Solesmes. Deze briefwisseling is maar gedeeltelijk gepubliceerd. In 1963 werd de eenvoudige vriendschap een echte, gepassioneerde liefdesrelatie. Met hem ontdekte jij de liefde en de erotiek. Jij begon sensuele gedichten te schrijven, over het ontwaken van de zintuigen en het verlaten van de kindertijd. In jouw gedichten beschreef jij de aarzelingen, de wanhoop van de scheiding, de vereniging van lichamen, de extase van liefkozingen en de noodzaak om deze liefde voor anderen te verbergen om haar te behouden. François schreef ook mooie gedichten.

François Solesmes is geboren als Gérard Giraudin op 4 januari 1927 in Saint-Pompain, waar het Château des Moulières staat. Zijn ouders waren Hélène Létang en Alfred Giraudin. Zijn ouders waren boeren in Beauvais. In 1952 trouwde hij in Capbreton met een jongedame uit de Landes. In 1954 werd hun zoon geboren. François werd departementaal inspecteur van het lager onderwijs in Montmorillon. Hij ontdekte jou in de pers, door de publicatie van jouw tekst, die in 1961 op het Concours Général werd bekroond. In juni 1962 begon hij aan zijn roman 'Les Hanches étroites', waarvan hij enkele pagina's naar jou stuurde. Het verscheen in 1965 bij Gallimard. Hij schreef naar jou en hij uitte zijn bewondering. In de herfst van 1963 was jij op vakantie in een nudistenkamp in Cap d'Agde. In 1964 scheidde hij en ging hij in Meauzac wonen. Jij hebt 'L'Amante' aan hem opgedragen. Jij las o.a. Louise Labé, Catherine Pozzi, Paul Valéry, Saint-John Perse, Paul Claudel, Julien Gracq, Giovanni Kreglianovitsj Albinoni, Comte de Lautréamont, Paul Éluard, André Gide, Rainer Maria Rilke en Antoine de Saint-Exupéry.

Jij was studente aan de École Normale de Toulouse, toen jij in 1962 jouw eerste gedichten schreef. In 1962-1963 werd jij als eerste toegelaten tot de IPES (student-leraar competitie). Jij studeerde Literatuur aan de Universiteit van Toulouse-II-Le Mirail op 5 allée Antonio Machado. In 1964 heb jij jouw bachelordiploma voorbereid. Jij dacht aan een graduaat gewijd aan de 'Brieven aan Lou' (Lettres à Lou) van Guillaume Apollinaire, 222 sensuele en poëtische brieven aan Louise de Coligny-Châtillon, muze en geliefde. In de Bibliothèque Nationale liet jij een microfilm van 'Lettres à Lou' maken. In de zomer van 1965 was jij op vakantie in de Provence en bleef jij de gedichten voor 'L'Amant' (De Minnaar) schrijven. In juli 1967 behaalde jij de CAPES-examens. Eind juli 1967 ontmoette jij een jongeman van Arabische afkomst op wie jij verliefd werd. Jouw ouders wilden niets over hem horen. Jij werd verdrietig. In augustus 1967 was jij enkele dagen in Parijs om te schrijven en om naar de theaters en musea te gaan.

In de nacht van 15 op 16 augustus 1967 zat jij in de trein naar Toulouse. Tussen Caussade en Montauban opende jij de buitendeur en pleegde jij zelfdoding door te springen. Jij overleed op 17 augustus 1967 in het Purpan-ziekenhuis op 2 Rue Viguerie in Toulouse. Jij werd 23 jaar en jij bent in het bosrijke Labastide-Rouairoux begraven, ten oosten van Castres, in de Cimetière de Labastide-Rouairoux op 191 Boulevard Carnot, nabij de Église Saint-Saturnin-de-Bison. In 1968 verscheen 'L'Amant' bij Éditions Robert Morel en won het de Hèrmes-prijs. In juni 1985 verscheen de herziene editie bij Albin Michel, met 'Brieven aan de Minnaar' (Lettres à l'Amant), twee delen, onder redactie van Henry Bonnier (1932 - 2021). De brieven lopen van september 1961 tot de zomer van 1967. François overleed op 23 juli 2017 in Montauban, na een beroerte een jaar eerder. Jij bleef tot zijn overlijden zijn inspiratie en verslindende passie. Hij is naast jou begraven.

Mireille Pacchioni Sorgue

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 4 stemmen 77