Netanyahu en Trump: verfoeilijke oorlogmakers
Het aanvallen van een land betekent een misdaad tegen het geldende internationale recht tenzij er sprake is van een directe noodzaak om in te grijpen voor de eigen veiligheid (zelfverdediging) en met de uitdrukkelijke toestemming van de Verenigde Naties.
De zeer narcistische leiders van Israël en Amerika hebben- ongetwijfeld in samenspraak - besloten Iran aan te vallen, terwijl er volop mogelijkheden waren gesprekken te voeren over een redelijke oplossing. Maar daarin waren de heren niet geïnteresseerd. Zij geloven erin dat de sterkste kan toeslaan: wie of wat houdt hun tegen? Ze lappen het Internationale recht aan hun laars.
Dat blijkt ook uit de wijze waarop Trump het Internationale Strafhof boycot en uit het feit dat verdachte Netanyahu zich niet aanmeldt in Den Haag voor een proces, waarin hij verdacht wordt van schending van het oorlogsrecht.
Geplaatst in de categorie: oorlog
oorlogmaker
155
Geef je reactie op deze inzending:
We mogen Israël en de US bedanken dat ze voorlopig een groot gevaar, erger dan de klimaatcrisis, hebben afgewend. Ze hebben de hete kooltjes voor Europa uit het vuur gehaald. Dat de " verborgen imam" spoedig terug mag keren om de ayatollahs flink op hun donder te geven
Ik heb ook de grootst mogelijke moeite met het dictatoriale bewind in Iran.
Maar dat is de kwestie niet in mijn bewering.
- waren de Iraniërs wel bezig met een kernwapen te maken? Ze waren in ieder geval bereid hierover te onderhandelen met de VS.
- als je het niet een bent van plannen van een ander (vijandig gestemd) land, mag je dan dat land binnenvallen? Mijn antwoord is NEE! Door dit soort hanengedrag gaat de sterkste altijd winnen, niet het recht.
- voor jouw geruststelling: ik hoop van ganser harte dat het Iraanse volk zo spoedig mogelijk de macht overneemt van de geestelijk leiders.