Postcode geen erecode

Zo langzamerhand vind ik dat de organisatoren van de Postcode loterij zich diep moeten schamen. Hun misleidende reclames met suggesties, dat de ontvangers een flinke prijs hebben gewonnen, verdient een onderzoek of hier sprake is van oplichterij.

Wat ik nog veel erger vind is de de grote prijs die een heel postcode gebied kan winnen. Mensen die het geld voor de loten nauwelijks kunnen missen worden gedwongen om ze te toch kopen. Doodsbang dat straks de hele buurt rijk is en zij niets krijgen. Als ik niet zo mild was zou ik het chantage noemen. Dat doe ik echter niet. Die lui van de loterij voelen zich nergens te goed voor. Een proces wegens smaad levert goede publiciteit op. Dat gun ik ze gewoon niet. Nu noem ik het inspelen op de laagste instincten van de mensen.

Gemiddeld eens per week krijg ik zo'n opdringerige brief van die gasten. Ik maak die dingen niet open en gooi ze zo bij het oud papier. Dat wordt een maal per week opgehaald en de opbrengst van de verkoop gaat naar een echt goed doel. De mensen, die zich een breuk sjouwen, ontvangen geen enkele vergoeding.
Dat is heel wat anders als het salaris van de directie van de postcode loterij.
Om maar te zwijgen van de presentator die tv zendtijd verknoeit met die show, waar de minachting voor de kijker van afdruipt.
Zodra deze (k)loterij een paar maal per jaar helemaal geen prijzen uitdeelt en ook de medewerkers geen salaris ontvangen, ga ik meedoen. Het moet volkomen onverwacht geen miljoenen regenen. Dat geld moet uitgekeerd worden aan stakkers die echt in de armoede zitten. Dan ben je een loterij die de moeite waard is. Als in mijn straat de postcodekanjer valt, zal ik trots op mijzelf zijn omdat ik mij niet heb laten dwingen, niet voor de brieventerreur bezweken ben.

Mijn buren zullen wel opkijken. Ik feliciteer ze van harte.
Tot die tijd doe ik mee aan de Staatsloterij. Tenslotte ben ik het gewend om negentig procent van mijn inkomen te moeten afstaan aan die rovers in Den Haag.

Hiermee overdrijf ik geenszins behalve inkomstenbelasting bestaan er ook nog de accijns en de BTW, dat zijn de onrechtvaardigste belastingen: iemand met een minimum inkomen moet net zoveel betalen als de met produceren van walgelijke tv programma's miljardair geworden John de Mol. Met de naam van die kerel mag mijn column niet eindigen. Mijn vocabulaire is niet groot genoeg om die vent naar behoren uit te schelden en dat wil heel wat zeggen.

Schrijver: Eelt, 13 februari 2012

a.renselaarsimpc.nl

Biografie van deze schrijver

Postcode Miljoenen E Miljoenen Erecode

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.2 met 5 stemmen 242