De Fietsclub alle Vijf

In de tijd dat Nederland nog grotendeels bevolkt was door normale mensen schreef Chr. van Abcoude zijn heerlijke jongensboeken.
Regelmatig herlees ik zijn boek over die vijf echte Hollandse jongens-die bestonden toen nog-die voor hun tijd op revolutionaire wijze op vakantie gingen. Jan Zijlman wilde niet meer met zijn ouders in pension.
Hij had een beter plan. Zijn vier vrienden wist hij enthousiast te maken. Per fiets gingen zij een week door ons land trekken. Onderweg werd de eigen pot gekookt, ook al op bijzondere wijze.
Overnachten deden zij in zelfgemaakte tenten. Ondanks de afwezigheid van het geboefte van tegenwoordig werd door de jongens 's nachts om beurten de wacht gehouden. Dat was dus in die onschuldige tijd niet overbodig. Of de jongens vonden het gewoon romantisch.
Onderweg blijkt elke jongen zo zijn eigenaardigheden te hebben, die door van Abcoude gebruikt worden voor grappige anekdotes.
Natuurlijk komt er toch een schurk in het boek voor. Die vent probeert de nieuwe fiets van een van de jongens te stelen, maar hij wordt van het rijwiel gereden. Een agent was toen altijd tijdig ter plekke en voerde de schurk af.
De jongens ontmoeten allerlei aardige mensen, bij sommigen worden zij zelfs thuis uitgenodigd.
Op die avond eet Jan Zijlman, met zijn altijd aanwezige 'reuze honger' teveel taartjes en weet nog net op tijd de wc te halen.
Natuurlijk bezichtigen zij vele bezienswaardigheden, waar nu niemand meer naar omkijkt.
Bij terugkomst wordt hen een grootse inkomst bereid. Zij blijken een bijzondere prestatie te hebben verricht.
Onschuldige jongens, echte vaders, moeders en aardige familieleden waar zijn jullie gebleven.
Mijn boek 'Als ik mij ophang breekt het touw.' Een schelmenroman uit de jaren vijftig en tevens kroniek van die tijd is helaas minder onschuldig, maar dat is dan ook voor volwassen lezers met vermogen om te denken. Het zijn er toch meer dan ik dacht.
Zelfs de jaren beginnend halverwege de vorige eeuw waren nog leuk, ondanks de nasleep van de grote oorlog.
Thans verloopt het leven van een kind eerst als rollade veilig vastgesnoerd op de achterbank van een Japanner.
Vervolgens worden zij naar school of club gebracht. Buiten kamperen, zelfs buiten spelen is te gevaarlijk geworden, door auto's en psychopaten die zo nodig weer een kans moeten krijgen om een nieuwe misdaad te plegen.
Mocht ik maar met Jan Zijlman op vakantie. Ik ben te laat geboren!