Alle inzendingen over nostalgie

...tong die het zwart natmaakte om te kunnen schrijven. Nostalgie, we kunnen niet zonder, want op het moment dat nostalgie verdwijnt, verdwijnt ook ons gevoel, en DAT moeten we niet hebben?

...over 't toetsenbord, straks over m'n etensbord, met op de achtergrond: Pure nostalgie.

Negen is hij, als er met de eeuwwisseling naar 1900 bij de buren een baby wordt geboren. Al gauw neemt hij haar mee uit wandelen in haar wagentje. Hij speelt vaak met haar. Twintig jaar later geven ze elkaar het jawoord. Onder de huwelijkscadeaus is een sierlijke vaas. Nuances lichtgroen met roze...

De meesten kunnen best leven zonder de roestende Pier van Scheveningen. De dringende bezuinigingen eisen nu eenmaal het opgeven van onzinnige ruïnes! Sentimentele nostalgie is daarom pure geldverkwisting!

tip (snik, goeie ouwe tijd): Zwaluw ach zwaluw, Max en Betsy Anders (Sint Nicolaas bestond nog en iedereen had een kerststal).

...alternatieve Staatsliedenpubliek deint mee in nostalgie. Graag had ik Muskee met een glas whiskey in zijn hand gezien in plaats van water want in de zestiger jaren zouden bandleden het niet in hun kop gehaald hebben om nuchter te spelen. Spontaan ontstaan er beelden op mijn netvlies van...

Het was een mooie, zomerse dag in augustus. Het was nog vroeg in Katwijk aan Zee. Op verscheidene winkelruiten prijkte mijn achternaam . Op die van een schoenenzaak, een modezaak en een beddenzaak o.a. Ik maakte overal foto’s van. Ook van het monument aan de boulevard waarop de namen prijkten van...

...ten beste geeft als stoomfluit, die dus pure nostalgie oproept en weet je, gedurende al die uitzendingen die ik nu al voorbij heb zien komen, is er niet EEN keer gezeur geweest over blaadjes op de rails, en trekt de trein door bar landschap met sneeuw en regen. Maar niet EEN keer is er...

Als kind al was ik dol op de velden en de wegeltjes achter het ouderlijke rijtjeshuis. We woonden vlak aan de rand van de stad, op een boogscheut van het bruisende stadsleven. Mijn ganse jeugd liep en fietste ik over de aangestampte aarden landwegen, de putten ontwijkend die jaarlijks werden...

De goederenspoorlijn van Nederland naar Duitsland, dat is echt vooruitgang. Snelle treinen met containers rijden direct vanuit wereldhaven Rotterdam het achterland in. Dagelijks zoeven een stuk of tachtig treinen over de Betuweroute. Dat moeten er een paar honderd per dag worden als de economie...

In de jaren vijftig was ik een kind en waren de zaterdagen de fijnste dagen van de week. Je moest toen op zaterdagmorgen nog naar school. Maar vanaf de middag begon het zaterdagfeest. Als de school uitging om twaalf uur stond er iemand van het Leger des Heils briefjes uit te delen. Daarop stond...

Mijn vader heeft hard moeten studeren om uiteindelijk in Kampen te slagen voor zijn beroepsdoel: gereformeerde predikant. Hij had in Kampen twee hospita´s, die elke dag gehaktballen voorschotelden. ´Mien, haal jij de gehaktballen even?', vroeg de ene hospita dan aan de andere hospita. Hij is in...

Ik had er last van of nou ja, last van, helemaal geen last, ik had er plezier om. Om de nostalgische gevoelens die me overvielen, maar dan voornamelijk in positieve zin. Het gebeurde me tijdens het jaarlijkse schrijven van de Sinterklaas gedichten. Het was koud buiten, op de autoruiten zat een...

...al. Welkom in wonderland, lief, zeg ik, en in zijn genegenheid verstop ik mij. Slaapt hij alweer? Uurtjes later ontwaken wij in de regen. Wat dronken we gisteravond? Nostalgie. De fletse lamp schimpt dat ik uit de veren moet, juist nu met het verschrikkelijkst natuurgeweld de aarde boete doet....

...Hoe kan ik ooit iemand laten gaan, die mijn hart en ziel mee heeft genomen in zijn graf? Herinneringen zorgen voor nostalgie en striemen op mijn hart. De dood lacht me nog verleidelijker toe dan gister.

...op de alcoholische versnaperingen, dat was nostalgie pur sang. Eind jaren vijftig, begin zestig, Arbeidsvitamine, schlagers, Joseph Schmidt, dat hoorde je toen. Muzikale nasleep van een hectische periode of, zoals mijn vader zei: "Je kunt zeggen van die Duitsers wat je wil, maar ze kunnen...

Toen ik het kobaltblauwe straatnaambordje met daarop de witte letters "Wattstraat" weer zag, wist ik: hier heb ik eens geleefd, gedroomd en gestudeerd in het krakkemikkige pand; de etage in de nabijheid van het kerkhof en van het gebouw met de benaming "Mater Dei" waar mijn jeugdvriendin zich...

...veel teleurstellingen Bloed Deze keer geen nostalgie Fun, maar deze keer met jou Drank Muziek Zien we elkaar misschien weer? Ik heb liever eerst het onaantastbare (maar dit hadden we al van minuut 1) en dan het tastbare..en dit het liefst uitgesteld. Zoals een uitgesteld orgasme....

...mensen hebben het veel over vroeger, over nostalgie en ook, dat alles altijd beter was. Hoewel ik met beide benen in de realiteit sta, heb ook ik veel de neiging om voor mijn inzendingen gebeurtenissen uit het verleden te kiezen. Nu ik erop terugkijk, valt mij op, dat het boven omschreven...

Vijf december tweeduizendzeven. In de krant helpt Ilja Pfeijffer de talentlozen aan Sinterklaasgedichten. Kleine Isa kent al één liedje: Dag Sinterklaasje, dahag dahag zwatte piet (Met de ‘r’ wil het nog niet zo lukken). Het heerlijk avondje… het zegt me weinig meer. Hoe ging dat...

Aan de lange straatweg Moleneind in Drachten kijken bedaagde muren blij verast. Ze zien weer de vaart, die zo'n halve eeuw geleden werd gedempt. Deze levenswijze gevels zagen in de jaren daarvoor vaartuigen vol turf en andere lading voorbij varen. Tijdens hun bestaan met boerenarbeid, behaaglijk...

Ons huisje lag in de schaduw van de fabriek die het met haar hoge muren en monumentale schoorsteen als het ware beschermde. Daar leefden we, daar speelden en leerden we, daar voltrok zich ons bestaan, binnen de enge cirkel van huis, school en kerk. Met Martin, mijn eerste kameraadje, ontwierp ik...

Ach, als ik dan weer dat landschap zie, dat Brabantse landschap, dat landschap van mijn Brabant, waar ik geboren ben, dan kijk ik naar die langgerekte boerderijen te midden van het groen met die bemoste daken en dan herinner ik mij hoe ik als kind, uit dik karton, zodat mijn handen er pijn van...

...is de sfeer! Zandvoort is verborgen nostalgie, heimwee naar de tijd dat we nog Hollanders onder ons waren. Terugverlangen naar een veiliger en minder onheilspellend verleden. In Zandvoort keren we ons tegen alle onherroepelijke omwentelingen van het lot en het verstrijken van de...

...uur, tik tik tik..proost! Tranen wegpinken, nostalgie, even 'wegdromen', ach, het ís toch wat.. Dán naar de buren, een hand schudden, buren die je eigenlijk nooit ziet..ha ha, maar ja, het hoort erbij. Vuurwerk kijken of zelf afschieten.. En dan is het zomaar 1 januari..nou...

...zomers die vanaf die dag volgden, waren doordrenkt met regen en ijzige kilte. De boom stierf langzaamaan sneller en sneller af. De illusie van nostalgie was de enig overblijvende vrucht. En in de schaduw van hun moedeloosheid zitten ze er nog steeds. Wachtend, eenzaam samen op de tak.

...het haar tot op de tanden, als U het mij vraagt. Nostalgie rond het leven als grot in Frankrijk...dat ervaart natuurlijk wat prettiger in je eigen bed. Lappie erbij en we schrijven 40.000 jaar geleden... Ja, zo kan ik het ook. Honderd dagen voor mooi weer Nell spelen...en het werd zomer...voor...

...paradoxaal genoeg, vrij geestig ja. Klein beetje nostalgie, een flinke snuif zout uit de zongedroogde tranen en gemixt met een weinig eigenwaarde, dan krijg je dat. Mensen heilig overtuigd zijn, maar het moet wel uit komen. * In Engeland schijnt de (voor mij absurd ) Kerk voor Atheïsten druk...

...ligt het aan Aznavour, met zijn versleten nostalgie. Het geweeklaag van een 90-plusser kan luisteraars diep in muzikaal masochisme wegdrukken. Het is goed om ook eens te ervaren dat de hersenen niet gestimuleerd worden en dat muziek niet bijdraagt aan geestelijke fitheid, zoals professor...

...truttigheid en conservatisme, maar ook de nostalgie sprak -vreemd genoeg- een woordje mee. Ik, die me in de jaren zestig zo had afgezet tegen de gevestigde orde en me verwant voelde met de existentialisten, waarbij de nadruk op het bestaan, vrijheid en eigen keuze hoog in het vaandel...