Mooie vogels......
"Het zijn mooie vogels" verklaarde ik aan de meneer op de markt die daar trouw de wacht hield naast de kooien met vele parkieten en kanaries; de parkieten bont gekuifd en levenslustig kwetterend....
Hoe graag zou ik zo'n dier "huisvesten"; zij het dat het afscheid van Pietje me te zwaar is gevallen en dat ik te zeer vrees voor nieuw, soortgelijk verdriet.
Hoe had immers het beestje, het citroengele diertje, dat nog ooit zijn gezang zo mooi aangeheven had, voortgekropen over de bodem van zijn kooi in doodsnood; hoe had ik dit aan moeten zien en de bevrijding door zijn dood moeten wensen....
De dierenarts had plompverloren verklaard: "Hij is dood", alsof zulke woorden geen lading, geen betekenis dragen, maar dagelijks voert zij haar moordzuchtige regime uit...
Geen vogel dus meer in mijn huis....
Geef je reactie op deze inzending: