Alle inzendingen over dieren

Op een dag in april toen de bomen aan mijn venster lichte aanzetten van groen vertoonden, hebben we met de "Opstapbus" koers gezet naar Dierenpark "De Oliemeulen" Haast verscholen tussen de overige bebouwing in de wijk treft men deze kleine dierentuin aan waar krokodillen, spinnen, aapjes, la...

Mijn beste Belinda, Astrid stond al vroeg in de ochtend voor de deur om koffie met een scheutje melk te drinken in de woonkamer waar de balkondeuren openstonden, omdat het beloofde een mooie dag te worden. Na de koffie liepen we naar de Plantagebuurt waar de dierentuin zich bevond om ons te verm...

In een herenmodezaak drentelde ik in een dromerige, onbestemde stemming wat rond tussen de rekken met degelijke en elegante colberts en frivole en stoere T-shirts, zonder eigenlijk te weten waarnaar ik op zoek was. Ineens zag ik de vogel. Deze staarde mij hooghartig maar niet onvriendelijk aan vanac...

De kaart toont op een zachtgroene ondergrond een giraffe die de lange nek als in een bocht uitstrekt en die de indruk wekt gekweld te worden, zoals een overgevoelig persoon die in zijn leven bij voortduring heeft blootgestaan aan het bombardement van kwellingen en kwetsuren die zonder onderbreking a...

Een boog bestaande uit rode neonletters siert de ingang van de grote tent die is opgesteld op het terrein in de nabijheid van Zorgcentrum "Het Laar" en deze verwelkomt ons en belooft een groot feest. Vanavond zullen we de beeldschone jonge artiesten kunnen gadeslaan met hun lenige, atletische l...

Hij had wat broodkruimels weten uit te sparen. Hij opende de zware schuifdeur die de grote zaal begrensde, waardoor een windvlaag over de broze gestalte van zijn mede-bejaarden streek en een cognackleurig gordijn baldadig naar binnen woei. Hij strooide het brood verwachtingsvol op de grijze tegels v...

(sprookje) De Eekhoorn voelde zich vandaag zo zwaar. Hij keek in de spiegel en zag dat hij inderdaad een beetje zwaar was. Hij vroeg de Das of hij dat ook vond. ‘Ach man, wat zit je te zeuren. Ik vind je juist zo licht’. Hij vroeg het de Vos, die zei dat hij geen zwaargewicht is, anders h...

Poes Mickey was door onze zoon van zijn troon gestoten. Dat zat er dik in. Hij had het zwaar te verduren sinds er een mens van zijn grootte door de kamer scharrelde. De kamer, tot dan toe zijn domein, werd overgenomen door een mannetje dat zo hard gilde dat poes van schrik wegsprong. Soms reed hij h...

Op de Korvelseweg, die zich als een kosmopolitisch aandoend lint slingert door stadsgedeelten van Tilburg, was ik er onverwacht getuige van - eindeloos wachtend op lijn zeven die alsmaar niet naderde uit verre contreien - dat een bruin paardje, gespannen voor een rijtuig, voorbij kwam draven. Het di...

"Björn is een beetje mijn paard," zegt ze met trots. Mijn vriendinnetje Sandra en ik zijn op weg naar de manege. Ik heb me laten overhalen om er eens een kijkje te nemen. "Hij is donkerbruin en heeft zwarte manen." De manege ligt op tien minuten lopen van ons huis, vlakbij de grote waterplas wa...

Tot voor kort zong de kanarie jubelend zijn lied: het snaveltje half geopend; het bolle keeltje trillend, tot hij op een dag een opgezwollen pootje consequent optrok en verborg in zijn verenpak; een onrustbarend teken. Met de auto van een vriendin gaan we op weg naar de dierenarts, die gehuisvest...

Toen lijn zeven halt hield bij de halte aan het Nassauplein, vroeg de man beleefd of zijn hond hem zou mogen vergezellen in de bus. Hiertegen opperde de chauffeur geen bezwaar. De man nam plaats en zijn hond, met beige, krullerige vacht, toonde zich aanvankelijk wat onwennig en hief de lieve kop h...

Een ruim publiek bezette op een nog altijd zonnige dag in oktober het terras van Café-Restaurant "Nieuwland" dat bijna in de flauwe bocht is gesitueerd die in onze stad de Nieuwlandstraat met de Heuvelstraat verbindt. Vandaar heeft men het uitzicht op de felrode letters die aangeven dat aan de...

Een vleeskuiken blijft in zijn korte leven scharrelen op gemiddeld dezelfde vierkante meter waar hij destijds door de kippenmester uit het krat geschud is, zeven korte dagen nadat hij uit het ei gekropen is. Dat hij een hij is, weten we omdat de afstand tussen zijn aars en zijn geslachtsorgaan gr...

De duiven, die alle een ander verenkleed dragen en die in zwart, wit en grijs zijn gedessineerd door de Natuur, trippelen opgewekt en vrijmoedig rond op het terras van Café-Restaurant "De Carrousel". Sommige bezoekers van dit etablissement werpen de lieflijke en prachtig uitgedoste dieren stuk...

De hond staat hoog op de slanke poten en houdt deze stram gestrekt. Zijn cognackleurige vacht glanst onder het licht dat het terras overspoelt op deze late augustusdag. Hij klemt de zwarte, gekromde nagels vast aan de harde ondergrond. De viltachtig beklede flaporen zijn gedrapeerd over de kop met d...

Ik wil een verhaal delen uit mijn zenuwslopend, tragikomische leven. Alhoewel, het is eigenlijk meer tragisch dan komisch. Ik heb deze week niet bepaald een geweldige week gehad. Het begon ermee dat ik 2000 euro won en het de volgende dag, met mijn stomme kop, allemaal weer verloor. Misschien zeg...

Als geboren en getogen Fries heeft de liefde mij 17 jaar geleden in Het Land van Maas en Waal doen landen, alwaar ik eveneens al 17 jaar werk, ondanks de ongeneeslijke ziekte Polycythemia Vera waar ik in de kern al twee decennia aan lijd. Veel mensen hier, veel Oost-Europeanen, lees: Polen, dragen a...

Een opmerking van Jootje bracht me eventjes terug in de caravan-tijd, een tijd dat je als het ware twee huishoudens had, immers ging je van vrijdag tot zondag naar de camping na een werkweek en had je in de vakantieperiode geen malheur als het om “boeken van vakantie“ gedoe. Natuurlijk had je...

Hoe je het ook wilt wenden of keren, zo groot is De Veluwe nou ook weer niet, Nederland is echt te klein voor de wolf. We hadden zeer recent toch een soortement van Roodkapjeverhaal. Dat meisje dat in haar zij is gebeten. In de gemeente Leusden op Landgoed Den Treek. Hier zou een roedel met welpen l...

Zoals wel vaker kom ik haar in het park tegen. Een hondenmand achter op de fiets zonder hond, want het hondje loopt los langs het pad. ‘Als het even kan laat ik hem los lopen,’ zegt ze. Ik haal het beestje weer aan en hij herkent mij van een eerdere keer en begrijpt dat deze man hem geen kwaa...

Berja, de vrouwtjesmug, verlangde naar een mannetje. Steeds klonk een vrolijk muggengezoem door heel het bos, waar Berja woonde. Welk diertje zou zijn liefde aan Berja geven? Maar opeens kreeg ze een opwindende gedachte: "Ik heb eens gehoord dat er aan de rand van ons bos een groot paleis staat. ...

De Perzische kat was als een fotomodel te midden van haar soortgenoten, met lang, grijs haar en felle okergele ogen die mij beurtelings verbaasd, hulpbehoevend of liefdevol aankeken. Kennelijk kan een kat ook eenzaam zijn. Vaak raasde Cosmo dolzinnig en alsof waanzin haar in zijn greep had door hee...

In de tuinen van een groot en pontificaal Nederlands paleis, nu op pompeuze en tot melancholie en somberheid stemmende wijze ingericht, signaleerde ik eens een pauw die daar rondstapte en die noodgedwongen, als genoodzaakt door de Natuur, zijn lange, bonte, rijk gedecoreerde staart meesleepte. Die o...

De bedelende poes Jack Sparrow is vandaag weer op zijn favoriete stek, de haringkar van Vishandel M. Hartevelt & Zn. te Katwijk aan Zee. Zij doet haar naam eer aan, want zij kaapt zoveel mogelijk de voedselresten van de visboerklanten. 'Die arrogante, lange tweevoeters krijgen alle lekkere vis zoma...

Op de zaterdagse markt is steevast de meneer aanwezig die zijn lieflijke vogels beheert en tentoonstelt in hun kooitjes die in een lange rij staan opgesteld; de arme en zozeer kwetsbare diertjes die hun vleugels niet kunnen uitslaan; waaraan het weidse en wijde luchtruim, hun geboorterecht niet gegu...

Nog altijd neemt het een plaatsje in in mijn boekenkast ergens in de rij vol studieboeken en romans, die ooit mijn belangstelling in beslag genomen hebben en die mij boeiden: het kattenboek! Mijn arme, liefste en zo betreurenswaardige ouders, die sinds lang dit leven en deze wereld verlaten hebbe...

Op de bodem van de zee kroop een grote kreeft voort. "Deze wereld van groenige schemer bevalt me toch niet zo," dacht het schaaldier. "Van de oude schelvissen heb ik gehoord dat in het Oosten meer licht glanst." Zo snel als hij kon, ging Hubert de genoemde windrichting tegemoet. De zeebodem ...

Toen ik de lange Schouwburgpromenade was doorgewandeld en halt hield voor de zaak van Bruna die spoedig open zou gaan en die met haar assortiment aan boeken, speelgoed en schrijfwaren heel wat wensen en beloften vervult, wierp ik mijn blik omhoog en zag op een soort reling of balustrade boven de win...

In het bos ligt op de grond een nestje met eieren erin en ernaast. De eieren zijn nogal groot. De dieren hebben er al eens langsgelopen, maar weten niet van wie die eieren zijn. ‘Ze zijn niet van mij,’ zegt de koolmees, die boven in een boom alles gadeslaat, ‘daar zijn ze veel te groot voor....