Hartenkreten

Mensen hebben elkaar nodig

Vanmiddag besefte ik dat ik gelukkig ben.
Niet voor de eerste keer, maar het gebeurt wel steeds vaker.
Hoe dat komt?
Ik woon natuurlijk wel fijn en ik ben trots op mijn eigen inbreng in mijn leefomgeving.
Misschien ook omdat ik tevreden ben met mezelf of dat ik steeds meer zelfkennis begin te krijgen.
Of zou ik moeten zeggen dat ik milder jegens anderen ben geworden?

Ik begin steeds beter te begrijpen dat ik niet kan oordelen over een ander.
Ik kan mij namelijk onmogelijk in hun situatie verplaatsen.
Steeds vaker word ik stil als ik hoor wat de achtergrond is van iemands uitspraken of houding.
Als ik gewoon doe en aardig blijf, dan is er geen reden dat men lelijk doet tegen mij bedenk ik me wel eens.
Vervolgens kom ik er dan achter wat er aan schort en dat verklaart dan alles.

We zijn nu aan het kaarten met vier vrouwen.
Elk van ons heeft zo zijn eigen manier van doen.
De herkenning van de persoonlijke problemen en dat men bereid is de ander hier deelgenoot van te maken, schept een speciale band met elkaar.
We zijn alle vier goedbedoelende mensen en gunnen elkaar het leven.
Deze voorwaarde moet er wel zijn, anders kan het alsnog misgaan.

Ik voel echt mee met de mensen om mij heen en zij doen dat ook met mij is mijn ervaring.
Wat gewoon een spelletje kaarten lijkt is eigenlijk veel meer dan dat.
Het is een diep en fijn sociaal contact met elkaar.
Het lijkt steeds meer op een echte vriendschap.
Mensen hebben elkaar nodig.