Tel Uw zegeningen
Het is een late avond. Buiten is het donker, het verkeer raast heen en weer.
Met onder mijn ene arm een stapel wasgoed en in het andere een mok koffie, probeer ik mijn sleutel uit mijn zak op te duikelen. Na enig gemor aan het slot schiet de deur open en ontmoet ik de ruimte die me zo eigen is gemaakt.
Ik laat me op een sofa ploffen, gooi mijn benen over de leuning. De nonchalance van lang geleden, een zie-je-nou-wel euforie. Al geloofde ik het zelf niet meer.
Waar menig andere jonge dame van 21 in een discotheek staat te zweten en plakken, of in haar kont geknepen wordt door ongevraagd gezeldschap, staar ik dromerig over het kruispunt onder het appartementencomplex. Nog iets verder in het uitzicht gelegen, een enorme bouwkeet, ondergelopen door grondwater, dat de duizende lichtjes van de avond glinsterend weerkaatst, op zoek naar het duister, welke het licht laat schijnen.
Ik, als jonge vrouw, nestel me als een oude oma tegen de zachte kussens in mijn rug. Ik probeer mijn zegeningen te tellen, maar raak de tel al zo snel kwijt.
Heer, ik dank U zo voor het levenslicht in mijn ogen! Dat U iemand het talent gaf een gehoorapparaat uit te vinden, waardoor ik kan horen. Ik ben zo gezegend met sterke armen, die dragen waar mijn benen de kracht een tijd waren verloren. Ik dank U Here dat U artsen de gaven hebt toevertrouwd om medische wonderen op mijn been te verichten, en ik dank U dat U mij de kracht heeft toegerust die ik nodig had, deze handicap te dragen. Dank U wel Heer voor de frisse lucht, die ik inadem, als ik aan het raam ga staan. Dank U wel Heer dat U mij toegerust heeft met een gezond stel hersenen, en een lichaam dat is gemaakt naar Uw evenbeeld.
Heer, ik wil U danken voor de ouders, aan wie U mij heeft toevertrouwd. Ik wil U danken voor de opvoeding die ik heb genoten, de normen en de waarden die ik uitdraag naar de maatschappij. Dank U wel Heer, voor de ellende die ik met mijn gezin heb meegemaakt, zodat U ons sterk en onlosmakelijk met elkaar heeft verbonden. Dank U wel Heer, voor twee gezonde broertjes, als verlengstuk van mijzelf. Dank U wel Heer, dat er altijd genoeg te eten was, dat Moeder onze eigen kleding naaide, en dat we onderwijs konden genieten. Dank U Here, dat school jaren lang een hel betekende; zo heb ik geleerd dat school niet het belangrijkste is. Ik dank U voor de gaves en talenten die U mij heeft toebedeeld, dat ik ze naar Uw glorie en eer mag gebruiken.
Dank U wel Heer, voor de vrienden en vriendinnen die ik heb gemaakt. Dank U wel, dat we samen staan in deze maatschappij. Van elkaar kunnen leren en bij elkaar terecht kunnen, met al onze angsten en onzekerheden, met al onze vragen en wetenswaardigheden.
Dank U wel Heer, voor de mensen die U op mijn levenspad heeft gebracht, van wie ik mag houden, en die van mij houden. Dank U wel Heer, voor de liefde die U mij, door hen heen, geeft. Dank U wel Heer, dat u hen een bewogen hart heeft gegeven voor mij.
Ik dank U Here, voor de tijd dat ik moest overleven. Zodat ik op zoek ging naar wie ik echt ben. Ik dank U dat U mij persoonlijk heeft aangeraakt, waardoor ik naar U ben gaan zoeken. Ik dank U dat U zich heeft geopenbaard aan mij, zodat ik het echte leven heb mogen ontvangen.
Ik dank U dat U zo genadig bent, zodat ik kan leren van mijn fouten.
Ik dank U Here, dat U mij heeft geopenbaard, hoe gezegend mens ik ben.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: religie
zegeningen
629
Geef je reactie op deze inzending: