Hartenkreten

Eenzaam op mijn kamer

Eenzaam op mijn kamer. Stijve schouders en een zere nek, een bochel die zich vormt op m`n door verdriet gebogen rug.
Verlangend naar liefde en warmte, zoekend.. eenzaam op mijn kamer, teruggetrokken en moedeloos.

Zal er ooit iemand zijn die m`n gebogen rug wil masseren en me wil helpen recht te staan, die m`n verdriet durft te bekijken en te trotseren?
Zal er ooit iemand zijn die m`n vertrouwen niet zal schaden?
M`n tranen zeggen van niet, m`n hoop zegt van wel.

Verlangend naar armen om me heen, warmte delend, troostend liefdevol..
Speciaal voor m`n hart, een hart dat 'mag' helen.

Meditatie met z`n tweeen, elkaars ziel zoekend, vertrouwend op de waarheid, vertrouwend op elkaar.

Open voor de mogelijkheden, eindeloos aanwezig, van moment tot moment.
Als ontelbare sterren, in een hoopvolle nacht.
Dat is wat ik wens.