Romance in scherven

(voor Evelien Hogeweg)

Zij is te goddelijk om aan te raken, te lief om mee te stoeien, zij is een geheimzinnige tuin, die ik voor geen kunstschatten durf te betreden.
In mijn ogen is zij verlicht, zoals Boeddha, Jezus en Mohammed. Niet dat ik haar onwaardig ben, nee, het is de gouden afstand, die God heeft ingesteld om engelen te beschermen, om hun ziel te troosten op hun wijze en dieper en eeuwiger in elkaar opgaand.
Is dit werkelijk zo? Haar tred is licht en niet van deze aarde, gedoemde Mata Hari, haar geest kan gaan waarheen zij wil, alle tijden, alle plaatsen en allerlei bochten kent zij, in haar ogen zie ik de wereld een worden en zonder bedrog, ik heb gedanst met haar, ik ben door haar vezels heen getrild en jaren nadien tril ik nog na van hoogst genot uit de betoverende vibraties van een mystieke maangodin met een uiterst hoog trillingsgetal, een omhelzing van eeuwige tot eeuwige, een passie en een vertedering die zich niet laat uitsmeren en oplossen.

Ik heb haar goddelijke erotiek gevoeld, de vrouwelijke Jezus, de schoonheid van het hart dat durft te stralen in alle menselijkheid. Zij zit in mij en ik in haar, wij dansen rond hetzelfde licht, twee lichtheksen, wij vormen Shiva, wij vormen Krishna, ik hou van je ook al hou je niet van mij, Boeddhaminnares, mijn houden-van overstraalt jouw niet-houden-van, maar jij houdt van mij, o Godin, ik aanbid je, bid je verbrand me niet!

Ik ben nog maar zo weinig, al half verkoold. Heel de edele vlam van het goddelijke medelijden, mijn Jeanne d' Arc, mijn Cleopatra!
Heelal, kijk toe, wij vrijen op de maan, vandaar al die kraters!, niet wij, narrow-minded uilskuikens, maar God in deeltjes, mag je best wat langer over nadenken... In deeltjes in mijn ziel.

De vrijage tussen twee zielen in een wanhopige droom, há há há!!!

Romance in scherven Hogeweg Evelien maan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 605