Zelfkennis

Ik denk dat ik een goede zelfkennis heb, maar als ik zo om mij heen kijk ontbreekt dat menigeen.
Ik probeer altijd zo oprecht mogelijk te zijn zonder iemand te kwetsen.
Dat dit niet altijd lukt is een ander verhaal.
Jammer is alleen dat anderen er andere gewoonten op nahouden.
Ik ben net terug van een reisje langs de Rijn.
Het melodietje van de bijbehorende tekst zitten voortdurend in mijn hoofd.
Dat komt allemaal wel weer goed, zodra dit allemaal naar de achtergrond is verdwenen.
Het was een ervaring op zich.
Ik zal het zeker weten nog eens overdoen.

Eenmaal aan boord konden we direct naar het restaurant.
Waar je plaats nam voor de lunch bleef je eigenlijk steeds terugkomen bij elke maaltijd.
Misschien maar goed dat dit niet van te voren gezegd was, zodat er nu een mooie combinatie aan mensen ontstond.
Met 6 totaal verschillende mensen uit twee landen en landstreken zaten we aan tafel.
Met een leeftijd van gemiddeld rond de vijfenvijftig jaar.
Zo had iedereen zijn hobby en beroep en over het algemeen vond ik dit erg interessant.
Mij persoonlijk interesseren me de karakters.
De mevrouw uit België had mijn voorkeur, ook al kon ik haar naam niet echt goed uitspreken.
Ze was Franstalig maar deed enorm haar best Nederlands te spreken.
Verder had ze oog voor de maaltijden die genuttigd werden en bestelde ze direct een nieuwe schaal als deze leeg dreigde te raken.

De accommodatie was in één woord geweldig en het eten zeer uitgebreid.
Ik vermoed dat de meeste passagiers behoorlijk zijn aangekomen.
De kastelen en gebouwen, de vergezichten, het glijden over het water was een belevenis op zich.
Ik zou het zo wel weer willen doen.

Ook al verbaasde ik mij soms wel over uitspraken en vragen van mensen, maar ik heb me er niet aan gestoord.
Het is zo vreemd dat mensen ongevraagd je allerlei opmerkingen maken, iets wat ik zelf nooit zou doen.
Soms denk ik wel eens dat ik een watje ben, maar moet je dan perse iemand iets toevoegen waar hij niet om gevraagd heeft?
Tussen de bedrijven door heb ik met veel mensen gesproken, ook met veel lieve oudere dames en daar geniet ik dan van.

Verder zowaar ook een behoorlijk steile helling beklommen en daar was ik erg trots op.
Het doet me goed dat er gelukkig ook zoveel mensen zijn die je niet te pas en te onpas hun mening geven.
Ik herinner me de hulp en aandacht van velen, het spijt me wel dat ik helaas die energie ook niet meer zo heb.
Ik was na deze reis doodmoe van alle emotionele prikkels, maar ik heb wel mijn uiterste best gedaan.
Gelukkig weet ik, dat ik dus niet te impulsief mijn mening moet verkondigen en ik denk dat dit me dan ook echt gelukt is.

De slaap die ik na dit reisje had, heb ik geslapen en ik ben weer bijna fit.
Ik kijk terug op een prachtige reis.

zelfkennis rijnreis rijnreis slaap

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.9 met 7 stemmen 762