Onbeantwoord

Hekel aan. Het is stil aan de overkant. Een jeugdliefde stierf, nooit meer prilheid. Afstand met een grimas. Jantje lacht en huilt tegelijkertijd. Kermis in de hel, de vonken vliegen er van af. En ijsbrokkelende bergen, zo koud.

In de hoop er morgen weer te zijn draai ik een plaatje van Peter Murphy, 'A strange kind of love'. Soms weet ik het ook niet meer.

antwoord

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 4 stemmen 507